loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

شبی که شاعران در محضر رهبر انقلاب غوغا کردند

نویسندگان مرتبط : علیرضا قزوه | سید علی خامنه ای | ابوالفضل زرویی نصرآباد | غلامعلی حداد عادل | ناصر فیض | مرتضی امیری اسفندقه

در شب ولادت امام حسن مجتبی(ع)، جمعی از اهالی فرهنگ، اساتید شعر و ادب فارسی، شاعران جوان و پیشکسوت کشور، و تعدادی از شاعران پارسی گو از کشورهای تاجیکستان، هندوستان، افغانستان و پاکستان با رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.

یکشنبه 22 تیر 1393

 این پا و آن پا می کردم، تا کارت های دیدار را نگرفته بودم نگرانی ام ادامه داشت که نکند از این قافله شاعران جا بمانم، شده بود سال هایی که به قول برخی دوستان دقیقه 90 ناممان حذف شده بود و این دیدار را از دست داده بودیم، اما کارت ویژه مهمان را که دریافت کردیم آرام آرام دلگرم شدیم که مهمان حضرت یار خواهیم شد.

ساعت حدود 18 بود، اما شاعران جوان به جهت ذوق زودتر آمده بودند و با شاعرانی چون سعید بیابانکی و علی داوودی خوش و بشی داشته و در گوشه و کنار صحبت می کردند؛ کاملا مشخص بود که همه به نوعی مشعوفند.

شاعران میانسال و یا سالخورده کم کم می آمدند، حسین اسرافیلی، عباس براتی پور، علی موسوی گرمارودی هم ملحق شدند و ساعت حرکت 18:30 اعلام شد، ولی به واقع زمان که به واسطه ساعت در دستمان بود نمی گذشت، حتی گذشت زمان را ثانیه به ثانیه می شمردیم اما بازهم همان بود که بود...

برای اولین بار تدارکی دیده شده بود تا خبرنگارانی حضور داشته باشند چرا که این دیدارها اغلب شیرینی و حلاوت توصیف ناپذیری دارد و هر خبرنگاری دوست دارد باشد و بداند که چه می گذرد و اینبار نصیب ما هم شد...

تا به ساعت مقرر نزدیک شویم شاعران که اجازه شعرخوانی یافته بودند شعرهای خود را زمزمه می کردند، حتی شاعران جوانی به واسطه دوستی با برخی شاعران برجسته در تلاش برای رایزنی جهت شعرخوانی بودند که کم و بیش امید داده می شد که در صورت وجود زمان مهلت به شما هم می رسد.

ما که شوق دیدار داشتیم کم کم با شاعرانی هم صحبت شدیم، برخی ها سال اولی بودند و برخی حتی پنجمین سال حضور را تجربه می کردند، شاعران تنها ایرانی نبودند و از روسیه و تاجیکستان و هند هم مدعوینی آمده بودند، آنها هم از شوق شاعران ایرانی متعجب بودند، هم کلام که شدم فهمیدم آنها رهبر انقلاب را می شناسند، «خانم آنابرزینا» که در حیاط حوزه هنری ایستاده بود می گفت: اولین بار است با آیت الله خامنه ای دیدار می کنم، تنها می توانم بگویم هیجان زده ام اما ایشان را می شناسم.

این شاعر روس که در دانشگاه هم روابط بین الملل تدریس می کند در ادامه می گفت: می دانم رهبر ایران هنر دوست و مهربان است و شعر را می شناسد، زمینه های مختلف هنر را دوست دارد و...

متعجب شده بودم از این اطلاعات یک بانوی روس، به خوبی از رهبر انقلاب اطلاعات داشت و همواره در تلاش بود آن هیجان خود را به زبان آورد، گرچه شور شاعران جوان کم از او نداشت که هیچ مضاعف هم بود.

محمد افسر رهبین رایزن فرهنگی افغانستان هم در کنجی ایستاده و نظاره گر ساعت برای حرکت بود، او نیز در گفت وگویی گفت که خوشحال است برای نخستین بار به این دیدار دعوت شده است و می تواند رهبری را از نزدیک ملاقات کند، هرچند از برنامه شعرخوانی شاعران افغان اطلاعی نداشت.

کم کم به ساعت 18:15 رسیدیم و تنها زمانی کمی مانده بود حرکت آغاز شود، پیرمردی با کلاه نمدی روی صندلی طبقه سوم حوزه هنری نشسته است، آثار گذشت زمان در مو و چهره اش عیان بود، نامش محمد تقی علایی است، می گوید ساکن پیشواست، اولین سال است می آید اما 4 کتاب شعر چاپ شده دارد، به این نیت آمده بود که دو کتاب به نام های «دیوان علایی» و « حماسه عشق» را تقدیم رهبر معظم انقلاب اسلامی کند، با حرارت حرف می زد و حتی اشک در چشمانش حلقه داشت، می گفت عاشق سید علی است، می گفت او را ببینم خواهم گفت من امشب قلب اسلام را زیارت کرده ام، می گویم آقا: قلب مذهبم را زیارت کرده ام، و امشب آرزوی 60 ساله ام برآورده شد.

شعری برای رهبرش سروده بود و تاکید داشت در محضر ایشان قرائت کند، اما گفته بودند اجازه دهید فرصت به شاعران جوان برسد، برایم چند بیتش را خواند حقیقتا با ذوق می خواند:

چهره خامنه ای چهره مهتاب بود

دل او صاف و کلام و سخنش ناب بود

می کند با نگهش جام دلم را سیراب

لب او شربت قند و نگهش آب بود

شعر ادامه داشت و وصف رهبری از زبان این پیرمرد عاشق تمام نشدنی..

اینها تنها گوشه و شمایی است از حال و هوای حوزه هنری. سیده تکتم حسینی از شاعرانی است که به او وعده شعرخوانی داده بودند، او از افغانستان است، می گوید ساکن قم هستم و برای رهبری بهترین شعرم را خواهم خواند، می گفت هیجان زده ام، اولین بار است می آیم و دوست دارم زمان دیدار زود برسد.

انسیه سادات هاشمی شاعر جوان دیگری بود که می گفت سال گذشته از تبار شاعران برای دیار با معظم له جا ماندم، با بغض می گفت بارها اسمم در لیست بود اما زمان نهایی شدن همه چیز منتفی می شد، ظاهرا امسال رویایم محقق می شود، دعوت شدم و آمدم کارت را که گرفتم خیالم راحت شد، خبر حضورم را آقای قزوه داد؛ غیرمنتظره بود، اما بسیار بسیار خوشحالم.

شاعران دیگری هم بودند مثل حسن شعبانی هم شعری در دست داشت، می گفت فرصت را به شاعران جوان می دهیم؛ اما اینگونه نجوا کرد که:

امام راحل مان بارها ستود شما را

همان چنان که علی را ستود جد گرامت

اشعار این گونه ناب و زیبا تمامی که ندارد هیچ، بلکه در وصف رهبری سرودن غرور انگیز است و این غرور در هنگام قرائت شاعران به من مخاطب منتقل می شد.

موسوی گرمارودی با ماشین شخصی راهی شد، حجت الاسلام اخلاقی و انصاری نژاد هم همراهی اش کردند، اما سیمین دخت وحیدی و شهرام شکیبا و رضا رفیع و دیگران همچنان می آمدند، سیار بود و میلاد عرفان پور، عبدالرحیم سعیدی راد هم در کنار دیگر شاعران بود، همه بودند هر آنکس که شعر را می شناخت با دل و جان آمده بود، ناصر فیض هم در کنار سایر مدیران حوزه در تدارک عزم گروه بود.

ساعت را که دیدم فهمیدم باید سوار اتوبوس های در نظر گرفته شویم، قرار شده بود همه، شب پس از مراسم با همین اتوبوس ها به حوزه بازگردند، تا رفت و آمد سخت نباشد، کم کم حرکت کردیم.

شاعران جوانند دیگر، شیطنت های خاص خود را داشتند، شعر می خواندند و گاهی برای سلامتی رهبری صلواتی بلند می فرستادند، مدام می گفتند ترافیک است و بزودی خواهیم رسید و سرانجام رسیدیم...

کارت های شناسایی و دعوت ها چک شد به خوبی پذیرایی از درب ورودی آغاز شده بود و همه آماده ضیافت شدند، وارد حیاطی شدیم که صفوف نمازگزاران مرتب می شد، باید ابتدا طبق برنامه نماز می خواندیم و سپس افطار و بعد هم مهمانی شاعران.

 

سرک می کشیدیم تا نظاره گر طلوع ورود رهبری باشیم، دیگر هرآنچه داشتیم به ذوق تبدیل شده بود، این موضوع در چهره تک تک حاضران مشهود بود، خواهر احمد عزیزی شاعر آئینی کشورمان گویی دیگر تاب نداشت، شاعرانی نیز از شهرستان آمده بودند آنها هم بیشتر از دیگران، ما هم در جمع چنان مشعوف بودیم که مدام سرک کشی می کردیم.

لحظه موعود رسید رهبری با عظمت وصف ناشدنی و لبخندی که خوش آمدگویی را به همراه داشت همه را به وجد آورد و صلوات بود که فضا را در هم می شکست، عقب بودیم و صحنه های صفوف اول را کمتر می دیدیم اما آنچه مشخص بود دیدار برخی چهره ها و شاعرانی بود که با حضور رهبر انقلاب برای سلام و احوال پرسی خدمت ایشان می رسیدند. در لحظه آخر ورود رهبر انقلاب غلامعلی حداد عادل هم آمد. او اکثرا در این نشست ها و دیدارها حضور می یابد دوستدار شعر است و خود شاعری در خور.

کم کم گرد رهبر انقلاب مملو از شاعران مرد شده بود، کتاب و مجموعه هاشان را می دادند و چفیه هدیه می گرفتند، کتاب مشفق کاشانی، مجموعه شعری امیری فیروزکوهی و مجموعه کتاب های موسوی گرمارودی و امثالهم تقدیم رهبر انقلاب شد، از نخستین افراد موسوی گرمارودی بود که با معظم له به صحبت پرداخت.

صلای اذان و موذن همه را به صفوف بازگرداند گرچه سخت بود دست کشیدن از زیارت یار. نماز با اقامه رهبر انقلاب طعمی دارد که باید چشیده باشی آنهم در ماه مبارک به ما که چسبید و به قول بچه ها روزی مان مقدر شده بود نماز را به ایشان اقتدا کنیم.

نماز که تمام شد به سمت فضایی که برای افطار در نظر گرفته شده بود رفتیم، اما همچنان از هر منفذی آقا را دنبال می کردیم تا ببینیمشان و با چشمانمان ثبت لحظات کنیم هرچند زود تمام می شود اما باید در دلمان ثبت می کردیم.

 

پس از افطار به سمت محل شعر خوانی راهنمایی می شدیم که به این دلیل که در مرتبه نخست فرصت احوالپرسی و گفت وشنود با رهبری برای آقایان فراهم شده بود ، ایشان با دقت نظر به سمت بانوان حاضر در محفل که 23 نفر بودند آمدند و آنها را مورد تفقد قراردادند، برخی ها اشک شوق می ریختند و برخی همانند زینب عزیزی خواهر احمد عزیزی شعر می خواند و برای رهبر انقلاب و عظمت کشور دعا می کرد. بارها از جملاتی آهنگین و مسجع و استفاده کرد، این سخنان باعث شد رهبر انقلاب به وی بگویند، شما به مانند آقای عزیزی هستید و ماشاء الله چیزی از ایشان کم ندارید.

در این حین گویی من که منتظر فرصتی بودم، کتاب «عصرانه های ادبی خبرگزاری فارس» را که بزودی منتشر می شود و ما آماده کرده بودیم خدمت رهبر انقلاب تقدیم کنیم، خدمت ایشان دادم و توضیح درباره شرح ماوقع هم داده شد. معظم له نیز با تورق در این کتاب فرمودند: در جریان هستم و حتما کتاب هایی از این قبیل و آثاری را که شاعران به بنده هدیه می دهم مطالعه کرده و بر آن مطلبی می نویسم.

برخی چفیه می خواستند برخی اشعارشان را می دادند و ایشان با سعه صدر همه را دریافت کرده و به دقت با شاعران جوان صحبت می کرد.

همه چیز آماده برپایی نشست شعر خوانی در نیمه ماه رمضان بود، نشستی که هرساله برپا می شود و ابتدا شاعران شعر می خوانند و سپس رهبر انقلاب مواردی را مطرح می فرمایند.

اما همه که در جایگاه خود نشستند و در راس آنها رهبر انقلاب به همراه علیرضا قزوه و حجت الاسلام محمدی گلپایگانی قرار گرفتند، قرار شد قرآن قرائت شود. امیری اسفندقه دقایقی در کنار رهبر انقلاب حاضر شد و شروع به صحبتی کرد و با پایان صحبت هایش قرآن تلاوت شد.

 

سکوت محض بود همه تلاوت زیبا را می شنیدند، ساعت حدودا به 21:50 دقیقه رسید، اجرای برنامه و معرفی شاعران برعهده علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری بود، او ابتدا توضیحی داد که در این مراسم شاعرانی از ایران و برخی کشورهای فارسی زبان همسایه حضور دارند و قرار است شعر بخوانند.

با این توضیحات و معرفی اندک و یادکردی از شاعران درگذشته مراسم از ساعت 22 آغاز شد. قزوه مراعات زمان را می کرد متذکر می شد که شاعران یک غزل و یا یک سروده بخوانند، تا فرصت به سایرین برسد.

به رسم ادب از شاعران و بزرگان محفل چون گرمارودی، سبزواری، براتی پورکه همانند هرسال فرصت را به شاعران جوان می دهند تشکر کرد.

شاعران جوان لبخندی زدند و گویی از اینکه زمان بیشتری به آنها داده می شود و می توانند در حضور رهبری شعر بخوانند خوشحال بودند.

«ظهیر احمد صدیقی» نخستین شاعر از پاکستان بود که به رسم مهمان نوازی از سوی قزوه برای شعر خوانی دعوت شد، اینگونه معرفی شد که حافظ کل قرآن است، شاعری پیشکسوت از پاکستان که البته هدیه ای منقش به شعری که خوشنویسی شده بود تقدیم رهبر انقلاب کرد.

او اینگونه خواند: " ای شما ایرانیان "

ای فروغ فکر و فن از نور افکار شما

رونق گلزار ما از رنگ رخسار شما

ثابت و قایم مثال کوه کردار شما

همچو برگ گل لطیف و نرم گفتار شما

ای عزیزان عجم ای صاحبان دین و دل

دیدن خضر و مسیحا هست، دیدار شما

من ز پاکستان بیاوردم درود پرخلوص

صد دعای دوستان پاک نثار شما

پس از قرائت اشعار این شاعر، رهبر انقلاب خطاب به ایشان فرمودند، خیلی خوب بود، هم خوش مضمون، خوش لفظ و خوش جهت بود، این مورد از همه مهمتر است، برخی اشعار خوش مضمون و خوش لفظ نیست که این موضوع مهم است.

شاعر هندوستانی با نام «بالرام شکلا» نفر دوم بود، او در دانشگاه دهلی مدرس است، و به تازگی ترجمانی از ترکیب بند محتشم را مکتوب کرده است. در این مراسم شعری برای مولا علی (ع) خواند. مطلع آن شعر اینگونه است:

به من رساند نسیم سحر سلام علی / برهمنم که شدم چون عجم غلام علی(ع)

من ضعیف چگونه به شعر پردازم / کنار معجزه کامل کلام علی(ع)

چو کودکی که ز مادر آموزد / خوشم که نکته می آموزم از مرام علی(ع)

 

در پایان شعر این شاعر که حاضران بارها قافیه ها را همراهی می کردند رهبر انقلاب ضمن تنقد فرمودند: خیلی خوب بود، انشاءلله مشمول کمک و توجه آن بزرگوار قرار گیرید.

در ادامه مراسم شاعری پاکستانی شعر خواند ،قزوه پیش از دعوت او برای شعرخوانی به رهبر انقلاب و حضار گفت: وی فردی است که در دهه 80 میلادی، هنگام سفرش در هیات کمیته صلح شوروی به یکی از کشورهای خلیج فارس در پاسخ به درخواست یکی از امرای عرب برای قرائت شعر آنی، شعری سرود که ردیف آن خلیج فارس بود و در آن مجلس قرائت کرد.

این جسارت شاعر فارسی گوی شوروی سابق، خاطر امرای عرب را تلخ کرد و تا آخر مجلس در سکوت رفتند. پس از این توضیحات مومن قنات اینگونه آغاز به خواندن کرد که؛

از خلیج فارس می آید نسیم فارسی

ابر در شیراز می بارد چو سیم فارسی

تا شعر به این بیت می رسد که : شیخ را سرمست دیدم یک شبی از بوی نفت/ رفت با عطر کفن عطر و شمیم فارسی

پس از این بیت رهبر انقلاب به مزاح فرمودند: مثل امشب! اما خیلی خوب بود، به یاد آقای قزوه هم آوردید که بگوید خلیج فارس.

 

تدارک و چینش به نحوی بود که سه بانوی شاعر از سه کشور ادامه مراسم را به خود اختصاص دادند.

«آنا برزینا» از روسیه یکی از این شاعران بود، پیش از این در سریال شهید بابایی هم نقش آفرینی کرده بود و اکنون در روسیه فارسی تدریس می کند، او اینگونه خواند: این خاک گهربار که ایران شده نامش/ شیری است که که در بین دو دریاست کنامش و...

 

رهبر انقلاب بارها در میان شعرخوانی این بانوی روس از واژه آفرین برای تحسین استفاده کردند.

«فرزانه خجندی» از دیگر شاعرانی بود که از فعالان نشر تاجیکستان است، این شاعر سروده اش اینگونه بود، درود ای قاصد فردا شبت خوش باد و روزت خوش ...

رهبر انقلاب با تکرار این مصرع فرمودند موفق باشید.

«سیده تکتم حسینی» از مهاجران افغانستان در ایران شاعر دیگر بود که دعوت به شعرخوانی شد،

نشسته برف پیری روی مویت/ دلم می خواست تا باران بگیرد

تنت از خستگی خرد و خمیر است/ بیا تا خانه بوی نان بگیرد

تا رسید به این بیت که ...

خدا را شکــــر اگر امروز غـــــم هست

حرم هست و حرم هست و حرم هست

خودت گفتی به من امکان ندارد

دل سادات در ایــران بگیرد

رهبر انقلاب تحسین این بخش شعر را تکرار کردند و فرمودند: آفرین خیلی خوب بود.

غزاله شریفیان شعری را در وصف سفر خواند که اینگونه بود، بدون مقصد پایانه ها شبیه هم اند، همین که دور شوی خانه ها شبیه هم اند.

آقا در پایان این شعرخوانی فرمودند: خیلی خوب بود دست شما درد نکند.

پیش از شعرخوانی انسیه سادات هاشمی، قزوه به سیمین دخت وحیدی اشاره کرد که شعری بخواند که ایشان بدون کلام زمان را به جوان تذکر داده و مجری برنامه از این حسن نظر تشکر کرد و فرصت شعرخوانی به هاشمی رسید، او آغاز کرد و خواند:

مزه ی عشق به این خوف و رجا هاست رفیق

عشق سرگرمی اش آزار و تسلاست رفیق !

قیمت یک سحر آغوش چشیدن ، صد شب

گریه و بغض و تب و آه و تمناست رفیق !

اما شعر به این حدود رسید که رهبر انقلاب فرمودند از ابتدا مجدد بخوانید، که هاشمی این بار با آرامش بیشتری قرائت کرد و معظم له در پایان فرمودند: آفرین.

حسین عباس پور شاعر جوان بود که پیرامون امام حسن مجتبی(ع) شعری خواند، شعری قوی که بیتی از آن در پی می آید:

بارها از سفره اش با اینکه نان برداشتند/ روز تشییع تنش تیرو کمان برداشتند

رهبر انقلاب هم به تحسین این شاعر کلامی فرمودند و گفتند خیلی خوب بود.

 

«رضا شیبانی» از شاعران آذری زبان شعری خواند فارسی اما در مصرعی از آن نام قالی تبریز آمده بود که رهبر انقلاب در پایان به زبان ترکی فرمودند: شما تبریزی هستید؟ ترویج قالی تبریز می کنید مشخص است تبریزی هستید، که شیبانی سخن ایشان را تایید کرد و گفت بله تبریزی هستم.

آقا در ادامه فرمودند: شهریار هم در سن شما بود همین جوری شعر می گفت.

قزوه در ادامه وارد بحث شد و گفت: یعنی ضعیف!

آقا در این حین فرمودند: نه ضعیف نیست، رو به آبادانی دارد، خیال نباید کرد اینجا منزل آخر است، بلکه منزل اول است، فردی که شعر خوبی نمی گوید، وارد راه نمی شود، اما شما وارد منزل شده اید، پیش روید از شهریار هم بالاتر می زنید.

همچنان شاعران جوان گوی سبقت را از یکدیگر می ربودند، من نیز در کنجی نظاره گر این ماراتن شعرخوانی بودم، اما برایم جالب بود رهبر کشور با این همه مشغله این همه دقیق و ظریف به شعر احاطه دارد و بارها مواردی را با باریک بینی تذکر می دهد. نوبت به علی فردوسی رسید، غزلی خواند اینگونه: یک اتفاق ساده مرا بیقرار کرد/ باید نشست و یک غزل تازه کار کرد...

که رهبر انقلاب به این شاعر فرمودند: خیلی خوب بود، آفرین، مضمون و لفظ و جهت و همه چیز خوب بود، اما یکی از کارکردهای سنگ را نگفتید، آنهم اینکه هر سنگ که بر سینه زدم نقش تو بگرفت.

علیرضا قنبری از مشهد و پنجره فولاد خواند:

هر چند که درشهر تو بازار زیاد است

باید برسم زود... خریدار زیاد است

من در به درِپنجره فولادم و دیریست

بین من و آن پنجره دیوار زیاد است

آنقدر کریمی که بدهکار تو کم نیست

آنقدر کریمی که طلبکار زیاد است!

پاییز رسیدم به حرم با همه گفتم:

اینجا چقدر چادر گلدار زیاد است!

با بار گناه آمده ام مثل همیشه

با بار گناه آمدم این بار زیاد است!

رهبر انقلاب در میانه شعرخوانی به مزاح فرمودند: زیارت از همه چیز بهتر است. که حاضران همه خندیدند.

حضرت آیت الله خامنه ای در پایان شعر این شاعر جوان گفتند: آفرین، آفرین، خیلی خوب بود با حال و با مضمون.

«احمد بابایی» از دیگران شاعرانی بود که شعرش انصافا بار داشت و قافیه، مضمون داشت و موضوع، هر چه بخواهم توصیف کنم کم است او شعری خواند که بارها همگان را به تحسین وا داشت.

خبر، آمیخته با بغض گلوگیر شده ست

سیل دلشوره و آشوب، سرازیر شده ست

سرِ دین، طعمه ی سرنیزه ی تکفیر شده ست

 

هر که در مدح علی(ع) شعر جدید آورده ست

گویی از معرکه ها نعش شهید آورده ست

 

روضه ی مشک رسیده ست به بی آبی ها

خون حق می چکد از ابروی محرابی ها

باز هم حرمله... سرجوخه ی وهابی ها

 

کوچه پس کوچه ی آینده، به خون تر شده است

باز بوزینه ی کابوس، به منبر شده است

 

خط و ربط عرب ای کاش که کاشی گردند

تا حرم، همسفر «قافله باشی» گردند

لاشه خواران سقیفه، متلاشی گردند...

آقا پس از اتمام ابیات فرمودند: آفرین خیلی خوب بود، عالی، زنده باشید، جوان ها امشب غوغا کرده اند.

«علی سلیمانی» شاعر دیگر بود نامش آشناست بارها در جشنواره ها رتبه کسب کرده او نیز 22 ساله است و شعری خواند اینگونه:

نشسته ام مثل بچه شیری ، که دل به چشم غزال دارد

بهار گیسوی و چشم سبزی ، که با زمستان جدال دارد

مرام چشمش مرام جادو ، هزار جنگل ، هزار آهو

خزر به گونه ، خزان به گیسو ، به جای ابرو هلال دارد

کشیده نقشی به روی شالش ، چه نقشه هایی ، خوشا به حالش

نشان خون خواهی از جنوب و نشان مهر از شمال دارد

پرنده ام رو به آسمانش ، همیشه دل بسته ام به خوانش

که آروزی من است و این من ، چه آرزویی محال دارد

چه چشم های ترانه سوزی ، چه وزن نابی ، عجب عروضی

شکوه شعر دری ست نامش ، غزل کنارش خیال دارد

در این هنگام رهبر انقلاب خطاب به این شاعر فرمودند: شما پیر هستید؟ حتما از زبان ما گفته اید. اگر به جای «پیرم» واژه «طفلم» قرار دهید بهتر است. در این لحظه همه حاضران خندیدند. ایشان فرمودند: جدا از شوخی ، با غم های 70 ساله توجیه می کنم، یعنی از لحاظ سنی طفلم اما غم 70 ساله ها را دارم.

 

«ملکیان» شعری از دفاع مقدس خواند، فرزند جانبازی که حضرت آقا پس از شعرخوانی اش پرسیدند: پدر شما جانباز است؟ که این شاعر گفت: بله، معظم له در ادامه تاکید کردند: سلام ما را به پدرتان برسانید.

«میثم داوودی» 18 ساله غزلی تقدیم به امام هادی(ع) کرد. که رهبر انقلاب پس از استماع فرمودند: آفرین خوب بود، انصافا جوان ها خیلی خوب شعر می گویند.

«مهدی نظارتی» شعری برای کودکان غزه خواند، او پیش از آغاز گفت: شعر سپیدی می خوانم برای غزه ای که بیش از کودکان در آن کودکی کشته می شود.

حضرت آیت الله خامنه ای صادقانه پس از گوش فرا دادن به این ابیات فرمودند: خیلی خوب بود، طیب الله. ما مانوس با شعر سپید نیستیم، اما شعر شما را فهمیدیم. این جمله رهبر انقلاب حاضران را را به وجد آورد.

در این مراسم «موسی عصمتی» شعری با این مطلع که آیا شما نشانه ای از من ندیده اید، قرائت کرد که رهبر فرهیخته انقلاب به ایشان فرمودند: آفرین خیلی خوب بود، تخیل و لفظ و خیلی چیزها داشت. زنده باشید.

اما تنها شاعری که شعر طنز خواند، «سعید طلاییش» بود، او یادی از ابوالفضل زرویی نصرآباد کرد و از ولی امر مسلیمن تقاضای دعا جهت بهبودی این شاعر را نمود و اینطور قرائت کرد:

فکرم همه جا هست، ولی پیش خدا نیست

سجادۀ زردوز که محراب دعا نیست

گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟

اندیشه سیال من ـ ای دوست ـ کجا نیست؟!

از شدت اخلاص من عالم شده حیران

تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست!

از کمیتِ کار که هر روز سه وعده

از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست

این ابیات و امور بیان شده در این شعر باعث شد رهبر انقلاب خطاب به شاعر بگویند: در گینس باید ثبت شود. خیلی خوب بود، خدا انشاءلله این نماز را از شما قبول کند.

در این مراسم بلال کمالی شعر ترکی تقدیم به ساحت امام رضا (ع) کرد و در ادامه و پس از او شریف صادقی شاعر پیشکسوت قم پیش از خواندن غزلی در مدح امام زمان خطاب به رهبری گفت: سه سال و نیم قبل زمین خوردم، 5 میلیون تومان خرج کردم، دو سال و نیم در بستر بودم. با هیچ عایدی، نه بیمه ای نه چیزی و.. زندگی می کردم. اینها را فقط خدمت شما می گویم.

آقا خطاب به این شاعر فرمودند: الحمدالله خدا هست بگرداند. خدا نبود چه می کردیم.

نکته حائز اهمیت در این مراسم شعرخوانی این بود که شاعرانی دعوت به شعرخواندن شدند که برای اولین بار در این دیدارها شعر می خواندند و این نکته از سوی قزوه بارها تکرار شد و همه شعر اولی بودند.

حجت الاسلام سید عبدالله حسینی شاعری بود که پس از 15 سال شعر می خواند، او گفته بود تنها 8 بند می خوانم اما اصل سروده ام 50 بیت است، در ادامه گفت: از این میان من تنها خمس ابیات را می خوانم، که رهبر انقلاب به مزاح فرمودند: سهم سادات را خودتان بردارید.

 

اما پس از شعرخوانی این شاعر حضرت آیت الله خامنه ای که تماما به دقت گوش فرا می دادند و من بارها ایشان را نظاره گر بودم، فرمودند: این شعر اطلاعات فقهی، اصولی و نحوی و صرفی خوبی داشت، بالاخره شما طعنی به اصحاب عبا زده اید، اشکال وارد دارید که چرا به استکبار توجه نمی کنید، اما اینها بیش از همه با اسکتبار برخورد می کنند، شما خوب بود نیمه پر لیوان را می دیدید که در این دوره نیمه پر بیشتر هم شده است.

حجت الاسلام محمد حسین انصاری نژاد شعری قوی و اخلاقی خواند که رهبر انقلاب فرمودند: شعر خیلی خوبی بود آفرین.

 

زمان گذشت، عقربه ها دور را تندتر نشان می داد، یک ساعت و ربع از نشست گذشته بود بی انکه فردی خسته شود ، مزاح ها و شیطنت های گاه و بیگاه جوانان فضا را تغییر داده بود و همه با اشتیاق اشعار را دنیال می کردند.

حجت الاسلام ذکریا اخلاقی در ادامه به دستور رهبر انقلاب شعری خواند. آقا برای دعوت از این شاعر فرمودند این وقت اضافه است برای شعرخوانی.

علیرضا قزوه زمان را به رهبر انقلاب داد تا ایشان انتخاب کنند که شاعران شعر بخوانند یا خودشان به سخنانی بپردازند که ایشان خطاب به آقای غلامعلی حداد عادل و حجت الاسلام گلپایگانی فرمودند: شعر نمی خوانید؟ الحمدالله جوان ها خیلی خوب بودند، خدا حفظ شان کند، و برکات و جلوه های جوانی را در بچه های خوب افزایش دهد.

پس از این سخنان حداد عادل ابیاتی را قرائت کرد:

آسمان ابری است ماه پیدا می شود/ ماه پنهان است اما گاه پیدا می شود

ماه بازی می کند با خاکیان از پشت ابر/ گاه پنهان می شود ناگاه پیدا می شود و....

حجت الاسلام محمدی گلپایگانی هم ابیاتی خواند، اما پیش از آن خطاب به رهبری فرمود: چند سالی است که اینجا شعر نمی خوانم، اما شعری می خوانم که شاید آقا راضی نباشند. از این رو عذر می خواهم؛ مطلع این شعر اینگونه بود:

بیا که طالع صبح امید ما اینجاست/ بیا سرای حسین پور مصطفی اینجاست

و...

آقا سپس خطاب به مرتضی امیری اسفدقه فرمودند شما شعر ندارید؟ چیزی بخوانید. که اسفندقه اجابت کرد و خواند: با تو اگر دوباره قراری نداشتیم/ هرگز به کار آئینه کاری نداشتیم و...

 

این شاعر ادامه داد: دو سال پیش خدمت شما قصیده ای خواندم، فرمودید همه اینها را می شود در غزلی سرود، در هنگام مراجعه به خانه ناراحت شدم که چرا باعث تکدر خاطر شما شده ام، از این رو 4 غزل سرودم.

به محفلی که سخن از لطایف غزل است/ قصیده هر که بخواند خروس بی محل است و...

 

رهبر انقلاب پس از این ابیات و سخنان فرمودند: هرچه می توانید از طبعتان استفاده کنید. آن را تقویت کنید. ما دعا می کنیم. این چیزها هم دعایی است هم دوایی، آفت انسان ها در هر رشته ای آن است که فکر می کنند هرجایند آنجا منزل آخر است، اما از همانجا سقوط آغاز می شود.

ایشان تاکید فرمودند: شاعران خود را با فردوسی، خاقانی و نظامی مقایسه کنند، شاعرانی که تا آخر پیش می رفتند،  شعری پیری و جوانی شان را قیاس کنند، در مواردی هم بهتر بوده است.

بانوان شاعر در ادامه به شعرخوانی زیاد آقایان اعتراض کردند که معظم له خطاب به آنها فرمودند: شما هم شعر کم نخوانده اید. مردها اسمشان به بدی در رفته است، مظلوم تر از خانمها هستند.

نویسنده گزارش: نفیسه اسماعیلی

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط