loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

یک امضای بزرگ کردم، نوشتم: مرجع تقلید گلابدره ای امام خامنه ای است

نویسندگان مرتبط : محمود گلابدره ای

گلابدره ای در مصاحبه ای گفته بود: ۹ دی بود، اونجا یک اعلامیه گذاشته بودند که هر کی آقای خامنه ای رو به مرجع تقلیدی قبول داره، اینجا امضا کنه. منم ورداشتم یک امضای بزرگ کردم، محمود گلابدره ای مرجع تقلیدش امام خامنه ای است.

پنجشنبه 20 شهریور 1393

سیدمحمود قادری گلابدره ای متولد 1316 در گلابدره شمیران، از شاگردان جلال آل احمد و بعد ها از دوستان وی بود، نویسنده ای که تاکنون 33 اثر منتشر کرد و به قول خودش این تنها، نویسندگی بود که روح او را آرام می کرد. نخستین کتاب او با عنوان «سگ کوره پز» در سال 1349 منتشر شد. وی در سال 1350 رمان «پر کاه» را نوشت و «بادیه» را در سال 1356 به چاپ رساند، رمانی که کیارستمی یک فیلم نامه اقتباسی از روی آن نوشت. گلابدره ای در مجموع شش کتاب قبل از انقلاب دارد که یکی از آنها ترجمه شش داستان از نویسندگان روس است؛ «دال»، «حکومت نظامی»، «سنگ به مثقال»، «آقا جلال» و «اسماعیل اسماعیل» از جمله آثار گلابدره ای است که در سال های پیش از انقلاب به چاپ رسیده اند.

با وجود تمامی آثار و سال ها تلاش گلابدره ای، آنچه او را تا همین امروز به عنوان نویسنده ای توانا مطرح می کند، نگارش کتاب ارزشمند «لحظه های انقلاب» است که گزارشی از وقایع انقلاب در روزهای منتهی به این واقعه مبارک است.

گلابدره ای زبان انگلیسی را در لندن آموخت. از شبانی در کوه های شمیران، گردو و بلال فروشی در سر پل تجریش، تا مترجمی زبان سوئدی، مسئولیت انتخاب کتاب های ایرانی برای مهاجران ایرانی در سوئد، کارشناس ارشد مرکز پژوهش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، اپراتوری و فوتره گرامتری سازمان نقشه برداری و... را آزموده و 10 سال هم در هیئت خانه به دوش ها در آمریکا زندگی کرد. وی در این رابطه کتابی دارد با نام «ده سال هوم لسی در آمریکا» که به گفته خودش جزو دردآورترین تجربه هایش در زمینه چاپ و نشر شد. بنا بود تمام تجربه های خود را از ده سال زندگی در آمریکا بنویسد، اما تنها هشت ماه آن به صورت دو جلد چاپ شد و هنوز هم پخش نشده است.

چندی پیش مراسم بزرگداشتی به منظور پاسداشت سال ها تلاش گلابدره ای، همزمان با دومین سالگرد درگذشت وی، با حضور جمعی از دوستانش در حوزه هنری برگزار شد. قرار بود کتابی با عنوان «ارض بیض» شامل سه مصاحبه منتشر نشده از وی، رونمایی شود که به دلایل مختلف این اتفاق رخ نداد. خبرگزاری تسنیم، بخش هایی از مصاحبه وی با علی خلیلی، وصی ادبی او را در روزهای متعدد منتشر خواهد کرد. بخش هایی از این مصاحبه که به علاقه شخصی زنده یاد گلابدره ای به رهبر معظم انقلاب و گلایه های او از فهم عجیب برخی از رسانه های داخلی نسبت به سخنان ایشان می پردازد، به شرح ذیل است:

یک سخنرانی از (آقای) خامنه ای نوشته بود. من تازه از آمریکا اومده بودم. شب اولی که اومده بودم که درباره زن حرف زده بود. چی (صدا را می کشد) نوشته بود؟ درباره زن حرف زده بود، توی خطبه های نماز جمعه. من تو کوه نشسته شب تو کوه خوابیدم. صب پا شدم توی کوه این تکه روزنامه رو پیدا کردم خوندم. دیدم ای داد بیداد (صدا را می کشد) یک کامای اینو من این ور و اون ور نمی تونم بکنم، نوشتم اینو.

بلند شدم رفتم روزنامه [....] و تمامشون منو می شناختند دیگه. گفتند: بله، آقای گلابدره ای؟ گفتم: من یه یادداشتی بر سخنرانی آقای خامنه ای نوشتم. اینو می خوام چاپ کنید. اینا گفتند: آقای گلابدره ای، ما را سر کار نذار. شما یه یادداشت بر حرفهای آقای خامنه ای بنویسی؟ این حرفا چیه. بشین یه چیز حسابی بنویس. گفتم: بابا، شما چی کار دارید دیگه. اگه شما تونستید یک کامای اینو جابه جا کنید، منم می تونم. این بزرگ ترین قدرت سخنوری و نویسندگی این باباست. منم از روی روزنامه [....] برداشتم. اینجا هم همون روزنامه است دیگه. اینو چاپ کنید.

هیچی دادم بهشون و به من خندیدن (ناراحت می شود). البته خیال کردن من مسخره می کنم... . هیچی منو آوردن دم در آسانسور گفتند: آقای گلابدره ای، برو بابا. بیا حالا بریم ناهار بخوریم. جلوی من گرفتند یادداشت را پاره پاره کردند ریختند توی سطل آشغال، آشغالی جلوی چشم من. گفتم: نکنید این کار رو، من نوشتم، من یادداشت نوشتم، من مسئولشم، نکنید این کار رو. گفتند: برو بابا، این چیه؟ نشستی یادداشت نوشتی بر سخنرانی (آقای) خامنه ای؟

خیال می کردند من ادا در می آرم و حرف می زنم. در صورتی که من ایمان داشتم و الآن هم دارم و الآن هم به حرفاش گوش می کنم. غیرممکنه آقای خامنه ای رو من جا بندازم، غیرممکنه. یک سخنرانی کنه قشنگ می شینم گوش می کنم؛ یعنی گوش می کنم ببینم کجا اشتباه کرده. می بینم اشتباه نمی کنه، یک کلمه اشتباه نمی کنه.

ــ اونا قبول نداشتند اساسی رو که ما داریم.

ــ آره دیگه. اونا از اساس قبول نداشتند حالا هم ندارند. نه، ندارند. خیال می کنند چرت و پرت می گیم. در صورتی که سخنرانی های آقای خامنه ای رو اگه تونستی، مال امام خمینی رو می تونی یک کاماش رو این ور اون ور کنی، مال آقای خامنه ای رو نمی تونی. من هزار بار نشستم سخنرانیش رو گوش کردم. خواستم یک کاماش رو این ور اون ور کنم، نتونستم، یک کاماش رو نتونستم. این رابطه ای بود که ما داشتیم با این آقا. من، اصلن این آدمو ذاتاً قبولش دارم چون همه چیش درست حسابیه این بابا، همه چیش درست حسابیه دیگه، یعنی بازی درنیاورده بیاد لباس ارتشی بپوشه، حالا کلاهش را این جوری بذاره.

ــ آثار مکتوب آقا رو هم خوندی؟
ــ آثار مکتوبش رو نه.
ــ یه سؤالی می پرسم تا حالا هیچکی ازت نپرسیده.
ــ بپرس.
ــ راجع به مرجعیت آقا؟

ــ یک دفعه برای 9 دی رفته بودیم تظاهرات. اونجا یک اعلامیه گذاشته بودند که هر کی آقای خامنه ای رو به مرجع تقلیدی قبول داره، اینجا امضا کنه. منم ورداشتم یک امضای بزرگ کردم، محمود گلابدره ای مرجع تقلیدش امام خامنه ای است. توی میدون ولی عصر، بعد چی کار کردم، تلفن همراهم رو ورداشتم، شماره تموم روشنفکرا و نویسنده های جمهوری اسلامی رو گرفتم.

الو، سلام، آقای گلابدره ای. می گفتم: کجایی شما الآن؟ اونام گفتن مثلاً شمالیم، خونه ایم، ویلامونیم، اوشون و کاشونیم. من بعدن یقه همه اینا رو می خواستم بگیرم، باید می دونستم یه چنین روزی اینا کجا هستند. به تو هم زدم.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط