loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

رودکی؛ شاعری که حافظ در وصفش سرود

نویسندگان مرتبط : شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی

31 شهریور، سالروز تولدی مردی است که حافظ شیرازی در ستایش وی گفته است: "از رودکی شنیدم سلطان شاعران/ کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی".

سه‌شنبه 1 مهر 1393


رودکی نخستین گوینده غزل، رباعی، قصیده، مثنوی و قطعه است که آنها را با مضامین بلند و هنر ممتاز شاعری به پیرانه نظم کشید و پایه های شعر فارسی را بنیاد گذاشت که در دوره های بعد شعرای با نام ایرانی- مولانا، سعدی، حافظ، ناصر خسرو و ... همه از او پیروی کردند و با استقبال از اشعار غرّای  او تضمین و نظیره ها سرودند و خود را مدیون هنر و زحمات او دانسته اند.

در همین حال، معلوم است که در تقویم جمهوری اسلامی ایران بزرگداشت ولادت و رحلت پیشوایان دین و مذهب و تولد و وفات چهره های سرشناس ادبیات و تاریخ و علم جایگاهی مهم دارد و نکوداشت یاد و خاطره آنها در روز ویژه ای در هر سال برگزار می شود که ضمن برپائی مراسم های باشکوه و همایش و نشست های گسترده با شرکت اصحاب دین و ادب و هنر دایر می گردند.

در تقویم ایران بر پاسداشت یاد پیشوایان دین مبین اسلام و چهره های سرشناس ادب و عرفان تاکید شده چنانچه 25 فروردین روز بزرگداشت عطار نیشابوری، اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی، 3 اردیبهشت شیخ بهائی، 25 اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی، 28 اردیبهشت خیام، اول شهریور روز بزرگداشت سینا، 5 شهریور روز پاسداشت زکریای رازی، 13 شهریور بزرگداشت ابوریحان بیرونی، 27 شهریور روز بزرگداشت محمد حسین شهریار ... اعلام شده که در این روز صدا و سیما و نشریه ها و سایت ها در کنار برگزاری همایش و محافل ادبی و علمی به پوشش گسترده این مراسم می پردازند که در امر معرفی آثار و خدمات این شخصیت های سرشناس در میان جامعه نقش موثر و سازنده دارد.

توجه ایران به نقش و جایگاه شایسته این ابرمردان نشان از حسن نیت مقامات سیاسی و فرهنگی کشورمان می دهد که در واقع ادامه دهنده کار و فعالیت آنان می باشد. لذا به نظر می رسد به این فهرست چند مناسبت دیگر افزوده شود که در رشد فرهنگ فارسی ایرانی اسلامی می تواند مفید قلمداد گردد.

یکی از این مناسبات ویژه در این تقویم روز بزرگداشت استاد ابو عبدالله جعفر رودکی، پدر شعر فارسی است که به عنوان روز ویژه در تقویم ایران باید جای داشته باشد.

رودکی به عنوان نخستین گوینده شعر فارسی و آدم الشعرا در میان اهل ادب جهان شناخته شده است.

در واقع ما حق رودکی را تاکنون ادا نکرده ایم و این شاعری که در زمان زندگی اش به قول خود او "شعرش همه جهان بشنفت" و به نوشته ابوالفضل بلعمی، مورخ نامدار "رودکی را در عرب و عجم نظیر نیست" با اینکه به گفته رشیدی سمرقندی: شعر او را برشمردم سیزده ره صد هزار"، یعنی اگر به تاکید این شاعر اتکا نماییم اشعار رودکی یک میلیون و 300 هزار مصراع بوده اما بر اثر آسیب و فراز و نشیب های روزگار از آن همه آثار ارزشمند تا امروز تنها هزار مصراع باقی مانده است که همگی از هنر خلاق و استعداد بالقوه این قافله سالار ادبیات فارسی درک می دهد و رمز ماندگاری شعر رودکی همانا آکنده بودن آنها با معانی و مفاهیم عالی اخلاقی و اسلامی است که در حقیقت جانمایه سروده های او را تشکیل می دهد.

ترغیب نیکی و نکوکاری، راستی و دوستی و مردم نوازی و به قدر هر لحظه عمر رسیدن و در مجموع وصف اخلاق حمیده جوهر گفتار او را تشکیل می دهد چنانچه در وصفش گفته اند،

خیز تا خاطر بد آن ترک سمرقندی زنیم

کز نسیمش "بوی جوی مولیان آید همی"

حافظ

از رودکی شنیدم سلطان شاعران

"کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی"

به گفته تحلیل گران مسائل ادبی، رودکی راه را برای شعرای بعدی هموار کرد و امروز که انواع مختلف شعر توسط گویندگان مختلف در اقصا نقاط عالم در زمان های گوناگون گفته شده اند، همه حاصل درخت تنومندی است که آن را پدر شعر فارسی به ثمر رساند و شاداب نمود.

لذا با توجه به آنچه گفته شد، ضروری است که روز بزرگداشت نخستین گوینده شعر ناب فارسی در ایران تجلیل گردد و در این روز بزرگان و ادب پژوهان با برگزاری نشست و محافل ادبی ناگفته هایی را در مورد سخنور نامور ایرانی ارائه کنند، زیرا رودکی شخصیت جهانی است که از نبوغ او مردم ایران، افغانستان، فارسی زبانان ورارود و هر جای که علاقمندان ادب فارسی وجود دارند، می نازند و می بالند و او را از خود می دانند که حق آنها است، چون هر کس اندیشه و افکار رودکی را خوب می داند رودکی مال آنها و متعلق به آنهاست و از این امر نباید آزرده و ملول، بلکه افتخار نمود که برای تصاحب شدن بزرگان ما دعوایی راه افتاده و این نشان از بزرگی آنها می دهد که همه می خواهند این ادیب و ادیبان دیگر را از آن خود بدانند.

همچنانکه این امر به بزرگان دیگر ایرانی، نظامی، مولانا، بیدل، بوعلی سینا، فردوسی، فارابی، خارزمی، ابو سعید ابی الخیر، انوری ابیوردی ... سوق دارد که زمانی در قلمرو فرهنگی ایرانی زایش و بالش یافته و امروز که قلمرو جغرافیایی ایران فرهنگی بر اثر سیاست های ناعادلانه ابر قدرت ها خارج از قلمرو جغرافیایی ایران کنونی مانده اند در محافل ادبی و سیاسی این مباحث زیاد به گوش می رسد که این بزرگان با توجه به اینکه در خاک آنها زاده و پرورش یافته اند متعلق به ایران نیستند که این امر مثل پوشاندن خورشید با دامن را می ماند.چون اندیشه و زبان بیان آنها فارسی و ایرانی بود و بگزار این افتخارات بی پایه ادامه کنند و بزرگان فارسی زبان را از این تفاخرات چیزی نمی کاهد، بلکه بر آبرو و جایگاه آنها افزوده می شود.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط