در سوگ فقدان یک نسل چهارمی گرافیک و طراحی انقلاب اسلامی

به نقل از پایگاه خبری رجانیوز:
مهرماه سال ۹۱ که برای گفتگو با حسین احمدی سخا پشت یک میز نشستیم، اصلاًفکر نمی کردیم به این زودی ها قرار است جای خالی اش را حس کنیم. اما خبر درگذشت ناگهانی او خیلی ها را شوکه کرد. افرادی که حوزه گرافیک جبهه فرهنگی انقلاب را دنبال می کنند و کارهایی مثل مل می توانیم و هنوز ادامه دارند و... را دیده اند جزو این خیلی ها هستند. به همین مناسبت، آن گفتگو را بازنشر داده و از خدامند متعال برای روح این هنرمند جوان انقلابی طلب مغفرت و برای خانواده اش طلب صبر می کنیم.

چهارشنبه 16 اردیبهشت 1394

متن خبر
نظرات کاربران

باشگاه چانه زنی: همین الان خیلی از ماها اگر کلی فکر کنیم، فوق فوقش بتوانیم پنج، شش تا از موفقیت ها و دست آوردهای جمهوری اسلامی را که در دنیا صدا کرده و انحصار چند کشوررا شکسته است نام ببریم. اما یک جوان ۲۲ ساله آرام و محجوب که با انبردست باید از زیر زبانش حرف بکشی(!) تا حالا نزدیک به بیست و خورده ای از این دست آوردها را پوستر کرده است و نه تنها در دانشگاه و مدرسه و مسجد که حتی به خارج از کشورها برای نمایش برده است. مهمان «باشگاه چانه زنی» این هفته رجانیوز «حسین سخا» بود. گرافیست جوان و متعهد که موضوعاتی مثل، فتنه، فلسطین، بیداری اسلامی و خیلی از موفقیت های جمهوری اسلامی را سوژه کارهایش کرده است که نمونه هایی از آنها را در زیر می بینید. گفتگوی ما با او خیلی بیشتر از این چیزی بود که در پایین می خوانید اما خودش مایل نیود که خیلی از حرفهایش درباره فضای این روزهای گرافیک متعهد وانقلابی منتشر شود چون نمی خواست شر شود! سخا علاوه بر وبلاگ «باروت» که حتی پایش به برنامه راز هم باز شده است و وحید جلیلی از ان نام برد و تجلیل کرد، یک سایت مخصوص کتابخوانی به نام «کتاب بخوانیم»هم راه انداخته تا بی سر و صدا این دغدغه مهم رهبری را به اندازه خودش جامه عمل بپوشاند. از گفتگوی کوتاه ما با او و البته چند تا از طرح های زیبایش لذت ببرید.

تاریخ و محل تولد؟
۱۳۶۹، تهران.

نسل چندم انقلاب می شی؟
سوم، چهارم ظاهراً!

کودکیت تو کدام محله تهران گذشت؟
حول و حوش میدان قزوین.

تحصیلات؟
الان دارم کارگردانی می خونم.

این الان که گفتی یعنی قبلا چیز دیگه ای هم می خوندی؟
من کنکور که دادم سخت افزار قبول شدم، دو هفته رفتم بعد کلا بی خیال دانشگاه شدم.

چرا؟
چون ازش خوشم نیامد.

پس چرا زده بودی؟
چون فکر می کردم خوشم میاد! جدای از شوخی خب من چون کار و دانش و رشته کامپیوتر بودم این رشته رو رفتم اما بعد از دو هفته فهمیدم که نه من به درد سخت افزار می خورم و نه سخت افزار به درد من.

بعد از اون دو هفته و رها کردن دانشگاه چه کردی؟
سه چهار سال مشغول کار شدم و بعد رشته کارگردانی را شروع کردم.

این که دیگه قرار نیست دو هفته طول بکشه؟
نه، علاقه دارم. انشاالله هم می خواهم وارد فضای ساخت مستند شوم.

روزی چند ساعت جلوی کامپیوتر هستید؟
قبلا زیاد بود، شاید بیشتر از ۱۲ ساعت اما الان خیلی کمترش کردم. کاملا اختیاری کمش کردم چون دیدم که ضرر می زند.

بیشترین چیزی که برای گرافیست شدن لازم است چیه؟
من اول یه چیزی بگم؛ من اصلا گرافیست نیستم ها... یعنی کسی که سواد گرافیکی داشته باشد و در این زمینه تحصیل کرده باشد، من نیستم! خیلی چیزی از تئوری این رشته نمی دانم.

اما خب کار و بارت که گرافیک است؟
بله.

خب خیلی فرقی نکرد. همون سوال قبلی رو می پرسم که بیشترین چیزی که برای گرافیست شدن لازم است چیه؟
گرافیک بعنوان هنر تقوا لازم دارد اما بعنوان شغل و یک فن، خلاقیت مهمترین چیز است.

گرافیست ها دنیا رو چطوری می بینند؟
بواسطه اینکه چشم زیاد کار می کند اصطالحا خیلی آدمهای بصری ای هستند، جزئیات رو بهتر می بینند. شاخک هاشون تو مباحث تصویری بیشتر می جنبد. حافظه تصویری شون هم شاید قوی تر باشد.

چرا در دوران فتنه گرافیک انقلابی ما بیشتر از خیلی از حوزه ها رشد کرد؟
چند تا دلیل داشت. اولا اینکه یه اتفاقی افتاد و کسانی که این کشور و انقلاب را دوست داشتند هر جایی که دستشان می رسید شروع به کار رکدند. گرافیستها هم بخشی از اینها بودند. یک کار کاملا بسیجی بود. یعنی می شه گفت بسیج گرافیکی شکل گرفت.

کارها هم خوب دیده شد.
یکی از دلایلش بحث تکنیکی کار بود. یعنی به ابزار تولید و پخشش بر می گشت. البته به نظر من شاید هم تلفیق چند تصویر و تولید یک پوستر از سرودن یک شعر آسان تر باشد. از آن طرف هکم این نکته وجود دارد که در حوزه گرافیک یک درگیری بوجود آمده بود و همانطور که کف خیابان درگیری بود، در این حوزه هم گرافیست های ان طرف داشتند کار می کردند. شاید اگر در بقیه حوزه ها هم آنطرفی ها وارد می شدند بچه های ما هم بسیج می شدند برای مقابله.

خب، ایده سری پوسترهای «ما می توانیم» چطور شکل گرفت؟
ایده اولیه برای برادرم بود که گفت بیا برو کمی هم درباره توانمندی های جمهوری اسلامی کار کن. سخنرانی قدیمی ای هم از حضرت آقا را تازه همان روزها دیدم که گفته بودند توانمندی ها معرفی شود و جوانان بدانند و... . خب من کمی با فضای دانشگاه ها هم آشنا بودم که بعضی ها می گفتند ایران که بابا نمی تونه فلان کار رو بکنه. تو همین فضا من دو سه تا کار کردم که دیدم جواب داد.

موضوعات پوسترها رو چطور بدست آوردی؟
من شروع کردم به سرچ کردن و به مواردی برخوردم که برای خودم خیلی جالب بود. مثلا اینکه ایران اولین کشوری بود که خط تولید بیوایمپلنت چشمی راه انداخته بود در حالی که مثلا آمریکا در آزمایشگاه هم نتوانسته بود تولید کند! یک چیز دیگر هم خیلی من را حرص می داد و آن اینکه این خبرها را در صفحه بیستم یا سی ام سرچ پیدا می کردم. صفحات اول همه اش نکات منفی بود مثل کشته های تصادفات، آمار طلاق و... .

تا حالا چندتا پوستر زدی؟
نزدیک ۳۰ تا شده است. من یه مدت افتادم دنبال اینکه یک جایی بیاید و اینها را پخش کند به همین خاطر هم کمی وقفه افتاد اما الان دوباره دارم کار میکنم والبته داریم انیمیشن همینها را هم آماده میکنیم.

در پیدا کردن پخش کننده موفق شدید؟
بله البته پشیمان شدم. چون دوباره به صحبتی از آقا برخوردم که ایشان در جمعی که مشغول معرفی دست آوردها هستند می فرمایند که اینها باید به اطلاع مردم برسد اما بهتر است که اینها توسط افرادی که وابستگی به دولت ندارند به اطلاع مردم برسد. از اینجا به بعد من اصرار داشتم که اینکار به اسم وبلاگ باروت و یک کار خودجوش شناخته شود. الان هم خیلی ها چه از طریق ایمیل و چه در برخورد حضوری اولین چیزی که می پرسند این است که این کار سفارش کجاست؟!

شاید بخاطر اینکه اصولا ما عادت نداریم یک نفر وقت خود را بگذارد روی یکسری موضوع ایجابی؟
بله، در این مدت من با دستگاه هایی آشنا شدم که اصلا ردیف بودجه دارند برای معرفی توانمندی ها و دست آوردهای ایران اما کارها خیلی دم دستی و مسخره است. مثلا در یکی از نمایشگاه های خارجی برداشته اند برای معرفی یک داروی ساخت ایران، خود دارو را گذاشته اند روی میز! یا یک بنر زیردریایی زده اند به دیوار. اصلا خبری از کارهای هنری نیست.
در صدا و سیما هم همینطور است. مثلا همان قضیه بیو ایمپلنت را که می خواستند در اخبار نشان دهند، اولین تصویر بعد از اخبارگو تصویر یک تیغ جراحی است که داره میره تو چشم که یک تصویر منزجر کننده است و مردم ممکن است بگویند بابا بزن اونور حالمون بد شد!

جامعه هدفی که برای این کارها در نظر گرفته بودید چی بود؟
من ابتدا فقط برای دانشگاه ها کار کردم. فکرم این بود که اینکار پرینت می شود و می رود رو بورد دانشگاه ها. بخاطر همین چند کار اول را در سایز A۴ است و اصلا بزرگترش را نداشتم. ولی الان به ساخت مستند و موشن گرافیک این موضوع ها دارم فکر میکنم

در دانشگاه ها استقبال شد؟
بله، آنطور که خبر دارم چندین دانشگاه کشور رفته است. در مساجد و مدارس نمایشگاه برقرار شده است.

ظاهرا نمایشگاه خارجی هم رفتید؟
بله، دو تا نمایشگاه در هند و گرجستان خودم رفتم و کارها را بردم. در هند نمایشگاه تعاون بود که مسئولین کارها را دیده بودند و از ما خواستند در آنجا نمایش دهیم. یک نفر هم کارها را گرفته بود برای نمایش در صحن جامع رضوی که چند وقت پیش زنگ زد و گفت زائرهای ایرانی که از کشورهای دیگر آمده بودند کارها را خواسته اند، اجازه هست بدهیم؟ که گفتم مشکلی نیست و فکر کنم الان کارها به این وسیله به آلمان و.. هم رفته باشد.

در نمایشگاه هند بازخوردها چطور بود؟
در نمایشگاه خیلی خوب بود ولی مهمش بعد از نمایشگاه بود که رایزن فرهنگی ما کارها را از من گرفت تا در دانشگاههای هند نمایش دهد. هند هم خیلی دانشجوی خارجی دارد. من اصلا به اینجا ها فکر نکردم بودم به همین خاطر الان کلی در آنها سوتی گرافیکی وجود دارد. من در حد یک اعلان کارها را دیده بودم اما الان خب خیلی بیشتر دیده شد.

از انیمیشن های کار هم بازخورد گرفته اید؟
یکی از کارها را موشن کردم و گذاشتم روی یکی از سایتهای آپلود فیلم که یک ایمیل از یک ایرانی مقیم نیویورک رسید که کلی تعریف کرده بود و گفته بود من اصلا اینها را نمی دانستم.

خدا وکیلی از این ما می توانیم ها چقدر کاسب شدی؟
هنوز هیچی! جالبه که هزینه بعضی از این نمایشگاه های خارجی که رفتم را خودم از جیب دادم.

حرفی مونده؟
چیزی که خیلی من رو اذیت می کنه توجه نکردن به صحبتهای حضرت آقاست. پرداختن به کارهایی که اولویت ندارد. این هم در تیتر زدن ها، طرح زدن ها و... پیدا می شود. خیلی از سوژه ها را می توان از صحبت های آقا در آورد اما الان خیلی از ماها مناسبتی کار می کنیم، تقویم را می گذاریم جلویمان و کار می کنیم.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.

نام و نام خانوادگی

پست الکترونیک

نظر

کد امنیتی