نویسنده رمان "ترکه های درخت آلبالو" معتقد است: اطلاع نداشتن اغلب نویسندگان از چگونگی وقوع انقلاب، علت اصلی کمبود آثار فاخر در ادبیات داستانی انقلاب است چرا که آگاهی از تاریخ انقلاب، باعث پدید آمدن آثار ماندگار می شود./
اکبر خلیلی، نویسنده و داستاننویس در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: لازم است سازمانهای دولتی گروههایی از نویسندگان را تشکیل دهند تا اخبار و اطلاعات چگونگی وقوع انقلاب از این طریق جمعآوری شده و اسرار مگو بازگو شود. در این صورت میتوان آثار نفیسی را در این حوزه خلق کرد.
وی ادامه داد: نویسندگانی که بعد از انقلاب نویسنده شدند اطلاعی از چگونگی انقلاب نداشتند و تاریخش را نمیدانستند. مساله اصلی نویسندگان بعد از انقلاب این بود که خودشان را انقلابی میدانستند، ولی غافل از این بودند که انقلاب یک حرکت و پدیده جدیدی بود که پس از به ثمر رسیدن، مورد بررسی قرار گرفت.
خلیلی اظهار داشت: در "کتاب پنجم" از زبان نزدیکان امام توضیح دادهام که امام خمینی(ره) زمانی گفته بودند: "انقلاب ما زمانی به ثمر خواهد رسید که 90 سال از عمرش بگذرد. در آن زمان تمام برنامههای ما به ثمر میرسد." امام معتقد بودند سی سال اول انقلاب به مسلمان کردن خود و اطرافیان ما میگذرد. پس هنوز فرصت برای خلق اثری ارزشمند وجود دارد.
نویسنده رمان "ترکههای درخت آلبالو" با اشاره به آثار منتشر شده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، گفت: نویسندگان ما در حد توان خود کار کردند و کمبود آثار فاخر به عدم آگاهی متولیان این حوزه برمیگردد. ادبیات داستانی انقلاب در سالهای اول بعد از پیروزی رها بود.
وی افزود: تعداد مخاطبان ادبیات داستانی انقلاب به اندازهای نبود که انگیزه ایجاد کند و به همین علت، متولیان به آثار توجهی نداشتند.همین دلیل باعث شد که بسیاری نویسندگان از این راه بازگشتند.
خلیلی با اشاره به عدم همکاری ناشران با نویسندگان در آن سالها، تصریح کرد: بسیاری از ناشران در ابتدای انقلاب آثار کمونیستی را چاپ میکردند و به بیان سیاست انقلابهای غربی میپرداختند. به این ترتیب جایی برای ظهور آثار انقلابی باقی نمیگذاشتند. ناشرانی هم بودند که کتابهای انقلابی را چاپ میکردند، ولی نمیتوانستند آنها را به خوبی عرضه کنند.
نویسنده کتاب "سفر به سرزمین سدر و زیتون" افزود: داستانی که از بطن جامعه بیرون بیاید و به موشکافی حقایق انقلاب بپردازد، داستان انقلاب است.
وی افزود: متولیان باید با سرمایهگذاری، ابزار لازم را در اختیار نویسندگان قرار دهند. انقلاب چیزی نیست که فقط در خانه و با تخیل از آن نوشته شود.
این نویسنده افزود: این روزها، روزهای آزمایش و جمع آوری نعمت است و به طور حتم، در ادبیات داستانی ما نیز تاثیر دارد و در این گونه آثار به رمضان و روزه اشاره شده، حتی اگر نامی از رمضان هم نبریم، مسلما تاثیرات خود را روی مخاطب خواهیم داشت.
اکبرخلیلی در خصوص ادا کردن حق مطلب در آثاری که با رویکرد ادبیات دینی نوشته و ارائه می شوند؛ تصریح کرد: فکر نمی کنم حق مطلب در این زمینه ادا شده باشد، مثلا اگر به داستان ها و فیلم نامه ها اشاره کنیم، می بینم این آثار در موضوع های گوناگون هستند و فقط صحنه ای از نماز و روزه و یا افطار و سحر در این آثار گنجانده شده و عنوان آثار دینی به خود داده اند و به نام آثار دینی ارائه شده اند.
وی در ادامه یادآور شد: روزهای ماه رمضان، روزهای بخشندگی است و حالات ما انسان ها باید در این روزها متفاوت با روزهای دیگر باشد و در آثار هم این مسائل بگنجد و گرنه با اذان گفتن و بر سر سفره افطارنشستن، اثری دینی نمی شود. این آثار چه مکتوب و چه تصویری، فقط برای این که مورد توجه قرار گیرند ساخته می شوند تا به راحتی به فروش بروند و این نشان نمی دهد که ماه رمضان در این کار تاثیر داشته باشد.
این نویسنده خاطرنشان ساخت: البته تمامی آثار به این شکل نیست. آثاری که با یاری دل نوشته شده باشند، مسلما تاثیرگذار هم هستند و در نتیجه به پیدایش کارهای ارزشمند در ادبیات می انجامد.
اکبر خلیلی افزود: ورود دولت به این حوزه، کار مثبتی نیست و حضور او در ادبیات کار را مشکلتر می کند، ادبیات باید از مردم نشات بگیرد، نه از دولت، چون در هر دولت و در هر زمان مدیران تغییر می کنند و مدیر دیگری جایگزین آن گروه می شود که دارای سلیقه متفاوتی با قبل است.
وی در ادامه اضافه کرد: ادبیات ما در دست دولت ها مانند گدایی می شود، بر سرخیابان ها، زیرا ادبیات ما در دست دولت ها به این شکل عمل می کنند که دولتی ها برای این که بودجه ای بگیرند تا کاری انجام دهند و ثروت جمع کنند، به سراغ ادبیات داستانی می آیند. آن هم از نوع ادبیات داستانی دینی که در بین مخاطبان مسلمان ایرانی جایگاه خاصی دارد.
اکبرخلیلی گفت : اگر بدین صورت عمل شود، مسلمان نویسنده تصور می کند که او را وسیله ای برای گرفتن بودجه قرار داده اند و این کار باعث می شود که اثر نویسنده تحلیل رود
خلیلی، در پایان خبر داد که در حال نوشتن جلد دوم "کتاب پنجم" است و امید دارد برای سیامین سالگرد پیروزی انقلاب، جلد دوم کتاب دیگرش، رمان "فتوا" به چاپ برسد.
اکبر خلیلی سال 1325 در خیابان 17 شهریور تهران متولد شده است. وی در سالهای دفاع مقدس به عنوان خبرنگار روزنامههای جمهوری اسلامی و کیهان فعال بوده و هم اکنون از اعضای انجمن روزنامهنگاران مسلمان است.
از میان آثار اکبر خلیلی، رمان "ترکههای درخت آلبالو" و داستان "امام برای من آمد"برنده چندین جایزه شدهاند.
مهمترین کتابهایی که تاکنون از این نویسنده منتشر شده، عبارتند از:
ـ چرا یکی شاهزاده میشود؟/گلفام/ ۱۳۶۸.
- ترکههای درخت آلبالو/امیرکبیر/ ۱۳۶۸.
- کارون پر از کلاه/برگ/ ۱۳۷۱.
- گزیده ادبیات معاصر: مجموعه داستان/نیستان/ ۱۳۷۹.
- شما نمیتوانید ببینید...! (مجموعه داستان)/سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری/ ۱۳۷۹.
- نون و تافتون (مجموعه داستان)/سوره مهر/ ۱۳۸۲.
ـ گام به گام با انقلاب: انقلاب دوم/ سروش/ 1384.
ـ گام به گام با انقلاب: پیدایش انقلاب اسلامی/ سروش/ 1384.
- سفر به سرزمین سدر و زیتون، لبنان/رسالت قلم/ ۱۳۸۵.
- فتوا/ فرهنگ گستر/ ۱۳۸۶.
ـ کتاب پنجم؛ ده سال مصاحبت با حبیبالله عسگر اولادی/رسالت قلم/1387.