چاپ اول کتاب «سیاست در دامان عرفان» نوشته حمیدرضا مظاهریسیف از سوی موسسه بوستان کتاب منتشر و روانه بازار نشر شد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اثر حاضر، متشکل از چهار مقاله است که درباره عرفان و قیام امام حسین(ع) و اندیشههای عرفانی و اجتماعی امام خمینی(ره) گردآوری شده تا از ابعاد و زوایای گوناگون، چگونگی پیوند میان سیاست و عرفان را نشان دهد.
بر اساس مطالب کتاب، تاریخ همواره شاهد ظهور انسانهای بزرگی است که ندای حق را از ژرفای وجود میشنوند و پیامبرگونه، مردم را با حق و باطل آشنا کرده، بر باطل میشورند و هیبت و هیمنه پوشالینش را فرو میشکنند و خروش کف مانند آن را فرو مینشانند.
بیتردید، امام خمینی(ره) رهبری پیروز و رهنمایی سرفراز از طایفه صالحان و مصلحانی بود که تداومبخش راه انبیا و پوینده سیره حسینی(ع) بود که در منبع نور ذوب شد و همچون مشعلی پرفروغ برخاست تا منجی گمگشتگان دیار ظلم و دوران ظلمت باشد. اما در روزگاران تجاوز و توحش که جانواران انساننما، خدای ظلمت را به تاریخ فرا میخوانند و اراده خویش و امکانات عالم را به آبشخور ستمگری و سلطهگری بسته و شیطان را متجلی میسازند و در عصری که حق، محجوب شده و باطل سایه گسترده است، تفکر امام، حقطلبان و آزادان را فرا میخواند و بیشک، کشف آیین امام و کوشش در راه پاک و نیک او، الگویی هدایتگر و حیاتبخش است.
به عقیده نویسنده، رای و راه امام، رهاییبخش نسلی از انسانهاست که امروز، مظلومانه گرفتار پندارزدگی و پندارپردازی سیاستبازان جهانی شدهاند؛ فرعون صفتانی که برای زیستن در دنیای سلطهگرانه، شرایط حیات دنیای سلطهپذیر را برای مردم رقم زدهاند و راههای ادراک و تحقق حیات طیبه را غبارآلود کرده و فروبستهاند.
عرفان حقیقی، عارف را به صحنه اجتماع و سیاست میکشاند و در همین وادی، او را به سیر و سلوک وامیدارد. اینچنین عرفانی در مکتب ائمه معصومین(ع) به ویژه امیر مومنان(ع) و امام حسین(ع) آشکارا نمود یافت و درس واقعی عرفان را در میدان جهاد و سیاست به مردم آموخت. در روزگار ما امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی، پیوند میان سیاست و عرفان را رقم زد و بندگان خدا را در میدان حماسه و رزم به عبادت حضرت حق، فرا خواند.
اثر حاضر، متشکل از یک مقاله درباره عرفان و قیام امام حسین(ع) و سه مقاله در مورد اندیشههای عرفانی و اجتماعی امام خمینی(ره) است .
محور این چهار مقاله، چگونگی پیوند میان عرفان و سیاست و فعالیتهای اجتماعی است. این رشته پیوسته در محتوای مقالات، آنها را کنار هم گردآورده تا از ابعاد و زوایای گوناگون، همبستگی عزتمندی با معنویتگرایی و عرفان با سیاست را نمایان سازد.
در عرفان حسینی حلقه پیوند عرفان با سیاست جهاد اصلاحگرانه است. مقاله دوم، کرامت انسانی را کانون پیوند عرفان با سیاست در آیین و اندیشه امام خمینی معرفی میکند و بر الگوگیری امام(ره) از امام حسین(ع) تاکید میورزد. مقاله سوم این پیوند را در قیام لله و مقاله چهارم بر توحید عملی استوار میبیند. اینگونه از زوایای گوناگون یک مساله دیریاب و منحصر به فرد در عرفان ناب شیعی بررسی شده، مساله اصلاحطلبی، قیام و خروش اجتماعی که شاخص برتری عرفان اسلامی از سایر مکاتب عرفانی است، معنویت راستین را از معنویتهای ستمپذیر و خوار متمایز میسازد.
امروز در روزگاری به سر میبریم که عرفان و معنویت نیز دستمایه سرگرمسازی مردمان برای سلطهپذیری و نوعی بازی و پندارپردازی برای عرفان و معنویتی است که عزت و آزادی را با سرور معنوی بیامیزد و زندگی سعادتمندانه را در همه ابعاد به بشر ارزانی دارد. امام حسین(ع) که الگوی همیشه تاریخ برای عرفان آزادیطلب و معنویت ستمستیز بود، سرمشق امام خمینی(ره) شد و در اندیشه و آیین روحالله تبدیل به درسی زنده و امروزین شد تا راه راست به جهانیان نشان داده شود و سرابها و بیراههها رسوا گردد. پیداست غفلت از سیره خمینی(ره) و فراموشی الگوی حسینی زمینهساز بازگشت تمام فریبها و دروغهایی خواهد بود که هم عزت و آزادی را تباه میکند و هم معنویت و عرفان را به بازی میگیرد.
آیتالله سید علیاکبر قرشی در کتاب «قاموسالقرآن» عرفان را این چنین تعریف میکند: «معرفت و عرفان، به درک و شناختی گفته میشود که از راه تفکر و تدبر به دست میآید و اخص از علم است؛ مثلا میگویند: :فلان "یعرفالله" و نگویند "یعلم الله"، زیرا شناخت بشر از خداوند ـتعالیـ با تفکر در آثار او حاصل میشود، نه با ادراک ذاتش. بر همین پایه میگویند: "الله یعلم کذا" و نگویند: "یعرف کذا"، زیرا معرفت از علم قاصرتر است و رتبه پستتری دارد و از تدبر بر میآید.»
چاپ اول کتاب «سیاست در دامان عرفان» در شمارگان 1500 نسخه، 168 صفحه و بهای 30000 ریال راهی بازار نشر شد.
از این نویسنده علاوه بر کتاب فوق، کتابهای «جریان شناسی انتقادی عرفانهای نوظهور» و «تجربه های عرفانی در ادیان» در فروشگاههای دفتر نشر معارف و سایت پاتوق کتاب موجود و قابل تهیه است.