هیچ از اینها نترسید

بیست سال و ‎اندی از رحلت رهبر بزرگترین انقلاب قرن بیستم می‎گذرد. مردی که در تمامی لحظات و ‎ایام‎ این‎ دوران طولانی همواره یاد و خاطره‎اش در دل‎های پیر و جوان‎، زن ومرد و کوچک و بزرگ، جریان داشت و دارد. در تمام‎ این‎ سال‎ها حضور‎ نظر امام(ره) را در عرصه‎های سیاسی، اجتماعی‎، اخلاقی‎، دفاعی و فرهنگی کشور و حتی منطقه و جهان شاهد بودیم. هربار که در کشور انتخاباتی جریان داشت، هر وقت که مشکلی پیش می‎آمد و تهدیدی داخلی یا خارجی پیش صورت می‎گرفت و هرگاه که رویدادی ویژه رخ می‎داد، ناخودآگاه انسان به یاد رهنمود‎های آن یار سفرکرده می‎افتاد و ما برای گره‎گشایی در مسایل گوناگون به‎ اندیشه‎ها و آثار امام رجوع می‎کردیم و هر بار در آثار ارزنده و صمیمی نکته‎های تازه و بدیع می‎یافتیم. ‎همیشه سخنان او برایمان تازگی داشته و دارد. هربار که صحیفه سخنانش را تورق می‎کنیم و هر نوبت که صدا و یا تصویر گیرا و دلنشینش را می‎شنویم و یا می‎بینیم، حس می‎کنیم که همین‎امروز با ما سخن می‎گوید. تو گویی‎ امام عزیز زنده است و بر بام جماران مسئولان را به وحدت و مردم را به استقامت دعوت می‎کند. هنوز‎ این‎ جمله آرامش بخش و سکینه‎افزای‎ امام در وصیتنامه سیاسی – الهی‎اش که فرمود: «با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری ‎امیدوار به فضل الهی از خدمت خواهران و برادران مرخص، و به‎سوی جایگاه ابدی سفر می‎کنم و...»1 طنین‎افکن گوش‎هایمان است و ما را به‎درستی راه و مسیر نهضت و انقلاب ‎امیدوار می‎کند و از نگرانی برخی ریزش‎ها و کاستی‎ها می‎رهاند.
اما سال 1388، سال دیگری در سال‎های پر تحرک و پویای انقلاب اسلامی است. در‎ این‎ سال بزرگترین انتخابات تاریخ انقلاب برگزار شد. انتخاباتی که همه طرف‎های آن از‎ امام مایه می‎گذاشتند و همه بر یک محور تأکید داشتند و بر یک نکته دست می‎گذاشتند و آن عدالت‎خواهی‎ امام‎، ساده‎زیستی و مردمی بودن‎ امام و بازگشت به راه‎ امام و تاکید بر‎ اندیشه‎ها و آرمان‎های‎ امام بود. امام جمع همه خوبی‎ها بود و چه زیبا در زمان حیات طیبه‎ امام گفته می‎شد: «عشق به خمینی عشق به همه خوبی‎هاست.»
اگرچه همه برای رسیدن به رأی مردم، از‎ امام هزینه کردند و همه به‎دنبال رسیدن به مقصود و مراد خود بودند ‎ اما برخی بین گفتار و عمل آن‎چنان دچار تناقض‎گویی شدند که برای گذر از آن راهی نیافته و در باتلاق خودساخته گرفتار آمدند. برخی هم به‎دلیل زیاده‎گویی دچار پریشان‎گویی‎‎هایی شدند که راهی برای بازگشت نیافتند. در‎ این‎ میان، به‎ضرس قاطع می‎توان از فرزند خلف‎ امام عظیم‎الشأن یاد کرد که در همه حال راه و مرام‎ امام را محکم و بی‎بدیل در کلام و عمل پی‎گرفت و مردم نیز هماره به مقتدایشان اقتدا کردند و به همین دلیل است که پس از سال‎های سال هنوز‎ این‎ سخن رهبر فرزانه، تازگی دارد و به‎درستی باور مردم و جریانات سیاسی است که فرمودند: «راه امام، راه ما، هدف او هدف ما و سخن امام مشعل فراروی ماست.»
از آن‎جا که بیشتر افراد و جناح‎های سیاسی در موضع‎گیری‎ها و بیان اهداف و آرمان و جهت فعالیتشان‎ امام را ملاک و نقطه حرکت خود معرفی می‎کنند؛‎ این‎ سئوال پیش می‎آید: کدام فرد و گروه در گفتار خود حقیقتا صداقت دارند؟ برای رسیدن به پاسخ چاره‎ای نداریم جز‎ این‎‎که رفتار‎، کردار و گفتار افراد را در ترازوی‎ اندیشه‎های زلال و کلمات صمیمی و صادقانه‎ امام خمینی قرار دهیم. البته در‎ این‎ راه سعی وافر باید تا خدای ناکرده در‎ این‎ گشت و گذار در‎ اندیشه‎های‎ امام راه به تفسیر به‎رأی نبریم و خود گرفتار استفاده ابزاری از سخنان و پیام‎های پیر و مرادمان نشویم. از سوی دیگر، توجه به‎ این‎ نکته ضروری است که سخنان و پیام‎های‎ امام رنگ و بو و عطر و تازگی خود را دارد. با‎ این‎‎حال، به‎رغم آن‎که بسیاری از رویداد‎های زمان‎ امام‎، امروز در حال تکرار شدن است ولی خطاب‎ امام در‎ این‎ سخنان مربوط به زمان‎ایراد آن است. با این توضیح، گفت‎وگویی که در پی می‎خوانید گزیده‎ای از آرای خمینی کبیر درباره پاره‎ای از مسایل روز کشور است که جهت بازخوانی امام(ره) به مانند مصاحبه ای تدوین و تنظیم شده است.

* حضرت‎ امام! همواره در سخنرانی‎های حضرت‎عالی و بیانیه‎های شما، شاهد استکبارستیزی و حمله قاطع به اردوگاه استکبار بوده ایم. جمله مشهور شما در توصیف قدرت‎های ظالم که فرمودید‎ آمریکا از شوروی بدتر شوروی از ‎آمریکا بدتر وانگلیس از هردوی آنها بد تر است را همواره در یادمان داریم.‎
اما‎ این‎ روز‎ها ما شاهدیم برخی از افراد مواضع متفاوتی اتخاذ کرده‎اند و شعار‎های تازه‎ای سر می‎دهند؛ شما دشمن اصلی جمهوری اسلامی را کدام کشور می‎دانید و چرا؟
آقا! تمام گرفتاری‎های شرق از‎ این‎ اجانب است؛ از‎ این‎ غرب است؛ از‎ این‎‎ آمریکاست.
الان تمام گرفتاری ما از‎ آمریکاست. تمام گرفتاری مسلمین از‎ آمریکاست. از‎ این‎‎ آمریکایی است که صهیونیسم را آن‎طور تقویت کرده است و آن طور دارد تقویت می‎کند و برادر‎های ما را فوج فوج می‎کشند. (صحیفه امام، جلد 10، ص 391و392)

* این‎ روز‎ها پس از فروپاشی شوروی و با وجود تک‎روی‎های‎ آمریکا در مسایل جهانی و حمله نظامی‎ آمریکا به عراق و افغانستان و حمایت مطلق از جنایات سبوعانه صهیونیزم، گاهی ما شاهدیم برخی افراد نشانه‎های غلط می‎دهند و حتی افراد جوان و کم تجربه را به جلو سفارت کشور‎های دیگر هدایت می‎کنند. نظر شما در‎ این‎ رابطه چیست؟
خط‎ این‎ بود که اصلا‎ آمریکا منسی بشود. یک دسته شوروی را طرح می‎کردند تا‎ آمریکا منسی بشود. (صحیفه امام جلد 15 ص29.)

* گاهی افراد از تبعات ‎ایستادگی در برابر زیاده‎خواهی‎ آمریکا می‎گویند و سعی می‎کنند مردم را بترسانند. جنابعالی چه می‎فرمایید؟
آمریکا هم هیچ غلطی نمی‎تواند بکند و جوان‎ها هم مطمئن باشند که‎ آمریکا هیچ غلطی نمی‎تواند بکند...
غلط می‎کند دخالت نظامی بکند.
نترسید، نترسانید، همین تعبیری که جوان‎های ما از روی احساسات جوانی کردند که اگر چنان‎چه‎ آمریکا بخواهد دخالت نظامی بکند، ما چه خواهیم کرد، اصلا‎ این‎ «اگر»ش را هم نباید بگویند.‎
آمریکا عاجز از‎ این‎ است که دخالت نظامی در‎ این‎جا بکنند... (صحیفه امام، جلد 10، صص 516و517)
یک کسی، یک کشوری که برای خدا قیام کرده است، فریادش ا...‎اکبر بوده، او را از چه می‎ترسانند‎ این‎ها؟ یک کشوری است که جوان‎ها در میدان رفتند و با تانک‎ها
مقابله کردند.
نه جوان‎ها، بچه‎ها، [در روز‎های قبل از پیروزی انقلاب] یکی از دوستان می‎گفت که من خودم شاهد بودم که یک موتور سواری، بچه‎ای ده، دوازده ساله‎ای حمله کرد به تانک و رفت زیر تانک. یک همچو مملکتی را نمی‎توانند‎ این‎‎ها خوف در آن ایجاد کنند. کی را می‎ترسانند؟

* ماجرای شهادت شهید فهمیده در سال 1359 نیز شبیه همین موردی است که جنابعالی فرمودید و اتفاقا در سال‎های جنگ ما شاهد صد‎ها مورد مشابه و حماسه‎های بی‎نظیر بوده‎ایم. در مورد حضور شما در جنگ به‎ویژه در دوران جوانی چه خاطراتی دارید؟
من از بچگی در جنگ بودم، تا حالا نگفتم. ما مورد هجوم «زلقی»‎ها(زلقی‎ها؛ طایفه‎ای یاغی در اواخر دوره قاجار بوده‎اند) بودیم.
مورد هجوم «رجبعلی»‎ها (رجبعلی نیز یکی از یاغیان معروف همان دوره بوده که اصلا از چهار لنگ بخیتاری بوده و به‎همراه گروهی سوار در منطقه کمره و بلوک بختیاری به غارت اموال مردم بی‎پناه می‎پرداخته است) بودیم و خودمان تفنگ داشتیم و من در عین حالی که تقریبا اوایل شاید بلوغم بود، بچه بودم دور‎ این‎ سنگر‎هایی که بسته بودند در محل ما، و‎ این‎‎ها می‎خواستند هجوم کنند و غارت کنند، آن‎جا می‎رفتیم سنگر‎ها را سرکشی می‎کردیم.
‎ این‎‎ها از چی ما را می‎ترسانند؟ ما برایمان مطرح نیست‎ این‎‎امر. ما شیعه آن‎ها هستیم که بچه‎های کوچکشان را فدا کردند برای اسلام. ما از چه بترسیم؟ مملکت اسلام پیشمان مطرح است. هیچ چیزی مطرح نیست پیشمان جز اسلام. و یک ملتی فریاد می‎زنند، ‎ا... اکبر می‎گویند و جمهوری اسلامی را می‎خواهند. ما پیشمان چیز دیگر مطرح نیست.
ما نمی‎ترسیم از ‎ این‎که‎ آمریکا توطئه کند، یا فرض کنید تهدید کند ما را.
ما از تهدید او نمی‎ترسیم، ملت ما هم نمی‎ترسند، آن کسی می‎ترسد که‎ این‎ دنیا را دار قرار(جایگاه ثبات و ماندگاری) می‎داند. (صحیفه امام، جلد 11، صص 12و13)

* حضرت‎عالی زمانی فرمودید «امروز غرب و شرق به‎خوبی می‎دانند که تنها نیرویی که می‎تواند آنان را از صحنه خارج کند، اسلام است.
آن‎ها در‎ این‎ ده سال انقلاب اسلامی‎ ایران ضربات سختی از اسلام خورده‎اند و تصمیم گرفته‎اند که به هر وسیله ممکن آن را در‎ ایران که مرکز اسلام ناب محمدی(ص) است، نابود کنند.
اگر بتوانند با نیروی نظامی، اگر نشد، با نشر و فرهنگ مبتذل خود و بیگانه کردن ملت از اسلام و فرهنگ ملی خویش و اگر هیچ‎کدام از ‎این‎‎ها نشد،‎ ایادی خودفروخته خود از منافقین و لیبرال‎ها و بی‎دین‎ها را که کشتن روحانیون و افراد بی‎گناه برایشان چون آب خوردن است و در منازل و مراکز ادارات نفوذ می‎دهند که شاید به مقاصد شوم خود برسند»‎ اما‎ امروز شاهدیم برخی از افراد به‎ظاهر موجه، حرف‎های دشمنان را در لوای پیروی از خط و راه شما بر زبان جاری می‎کنند! نظر شما درباره‎ این‎ افراد چیست؟ آیا ممکن است افرادی که زمانی جزو بزرگان و یاران شما بودند و شما آن‎ها را مورد حمایت قرار می‎دادید‎، فریب دشمن را بخورند؟ آیا صرف نزدیکی یک فرد در زمان حیات مادی شما برای او ارزش است؟ وظیفه مردم در قبال‎ این‎ افراد چیست؟
میزان حال افراد است... من بعد از خدا با مردم خوب و شریف و نجیب پیمان بسته‎ام که واقعیات را در موقع مناسبش با آن‎ها در میان گذارم.
تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام؛ سعی کنند تحت تأثیر دروغ‎های دیکته شده که‎ این‎ روز‎ها رادیو‎های بیگانه آن را با شوق و شور و شعف پخش می‎کنند نگردند. از خدا می‎خواهم که به پدر پیر مردم عزیر‎ ایران صبر و تحمل عطا فرماید و او را بخشیده و از‎ این‎ دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش از‎ این‎ نچشد.
ما همه راضی هستیم به رضایت او؛ از خود که چیزی نداریم، هرچه هست اوست... . (صحیفه امام، جلد 21، ص 332)
نفوذی‎ها بار‎ها اعلام کرده‎اند که حرف خود را از دهان ساده‎اندیشان موجه می‎زنند. (صحیفه امام، جلد 21، صص 326و 327) من بار‎ها اعلام کرده‎ام که با هیچ‎کس در هر مرتبه‎ای که باشد، عقد اخوت نبسته‎ام. چهارچوب دوستی من در درستی راه هر فرد نهفته است... (صحیفه امام، جلد 21، صص 326و327) اگر ‎ایادی بیگانه و ناآگاهان گول‎خورده که بدون توجه بلندگوی دیگران شده‎اند، از‎ این‎ حرکات دست برندارند، مردم ما آن‎ها را بدون هیچ‎گونه گذشتی طرد خواهند کرد. (صحیفه امام، جلد 21، صص 326و327)

* چنان‎چه افراد مدعی آرمان و راه شما اقداماتی کنند که منجر به تضعیف نظام شده و دشمن شاد شد‎، چه باید کرد؟ شما چه توصیه‎‎هایی در‎ این‎‎باره دارید؟
... من به بعضی از مسئولین هشدار می‎دهم که به‎شدت باید مراقب بود که خدای ناکرده آب به آسیاب دشمنان نریزیم و آنان را با اقوال و جبهه‎گیری‎هایمان شادمان نگردانیم.... و اگر مصلحت نظام و اسلام سکوت است، دردمندانه سکوت کنید که اجر سکوت برای پیشبرد اهداف نظام و اسلام به‎مراتب بیشتر از دفاع از اتهام وابستگی است....‎ این‎ مسئله که نظام در اهداف خود جدی است و با هیچ‎کس شوخی ندارد و در صورت به خطر افتادن ارزش‎های اسلامی، با هر کس در هر موقعیت قاطعانه برخورد می‎نماید، باید به‎عنوان یک اصل خدشه‎ناپذیر برای تمامی دست‎اندرکاران و مردم تبلیغ گردد. (صحیفه امام، جلد 21، صص 339 و 340)

* اخیرا برخی طرفداران یک طیف سیاسی نیز شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای‎ ایران را سر دادند و خواستار تمرکز بر مسایل داخلی به‎جای مسئله قدس شدند. این‎ شیوه عمل و موضع‎گیری را چگونه ارزیابی می‎فرمایید؟
باید بدانند که انقلاب ما محدود به‎ ایران نیست. انقلاب مردم‎ ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت ـ ارواحنافداه ـ است... (صحیفه امام، جلد 21، صص 326و327) مسایل اقتصادی و مادی اگر لحظه‎ای مسئولان را از وظیفه‎ای که برعهده دارند منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به‎دنبال دارد. باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در اداره هرچه بهتر مردم بنماید، ولی‎ این‎ بدان معنا نیست که آن‎ها را از اهداف عظیم انقلاب که‎ ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند. (صحیفه امام، جلد 21، صص 326 و 327)

* اساسا ملاک ما برای شناخت افراد چیست؟‎ آیا صرف نزدیک بودن یک فرد و یا حمایت حضرت‎عالی در مقطع زمانی خاص از او و جریان سیاسی وی کفایت از درستی‎ اندیشه و گفتار و رفتار او دارد؟
من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلام‎نمایی بعضی افراد ذکری از آنان کرده و تمجیدی نموده‎ام، که بعد فهمیدم از دغلبازی آنان اغفال شده‎ام. آن تمجید‎ها در حالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار می‎نمایاندند، و نباید از آن مسایل سوءاستفاده شود و میزان در هر کس حال فعلی او است.
(صحیفه امام، جلد 21، ص 452 (آخرین فراز از وصایای حضرت امام(ره))

* به‎نظر می‎رسد در کشور وضع طوری شده که یک عده حقیقتا به‎دنبال حاکم کردن نظر اقلیت بر اکثریت هستند و در‎ این‎ راه برخلاف شعار‎های خودشان عمل می‎کنند. شما چه نظری دارید؟
... معنا ندارد که یک اقلیتی بخواهد تحمیل کند به یک اکثریتی؛‎ این‎ خلاف دموکراسی است که شما به او عقیده دارید، و خلاف آزادی است. خلاف همه انسانیت است که بخواهند یک عدد معدودی ـ که اقلیت هستند ـ تحمیل کنند بر یک عده [بیشتر]. ‎ این‎ همان است که زمان رضاخان هم بود، که یک عده معدودی بودند و با سرنیزه تحمیل می‎کردند به ملت یک چیز‎هایی را.
حال سرنیزه تبدیل شده به نطق، و تبدیل شده است به قلم، و تبدیل شده است به توطئه و‎ این‎ها. و‎ این‎‎طوری بخواهند که به مردم اغفال کنند، تحمیل کنند،‎ این‎ صحیح نیست. (صحیفه امام، جلد 10، ص 322)

* در ماه‎های اخیر برخی از افراد منتسب به انقلاب و نظام اتهامات اثبات نشده‎ای به نظام مقدس جمهوری اسلامی وارد کردند و برای هفته‎ها و ماه‎ها خوراک تبلیغاتی برای دشمنان انقلاب فراهم کردند. اگرچه مردم و بسیاری از مسئولین خواهان برخورد قانونی و قاطع با‎ این‎ قبیل هتک حرمت انقلاب بزرگ شده‎اند، برخی نیز با استناد ‎ این‎که ‎ این‎ فرد یا آن فرد در انقلاب سوابق دارد سعی در عدم اجرای عدالت و رسیدگی به تخلفات او را دارند. آیا اجرای عدالت خاص اقشار خاصی است یا همه را در بر می‎گیرد.‎ آیا استثنا قابل قبول است؟ شما در این زمینه چه رهنمودی دارید؟
از یک طرف وظیفه تبیین حقایق و واقعیات و اجرای حق و عدالت در حد توان و از طرف دیگر مراقبت از نیفتادن سوژ‎های به‎دست دشمنان کار آسانی نیست. با‎ این‎که در کشور ما در اجرای عدالت بین روحانی و غیر آن ‎امتیازی نیست، ولی وقتی با متخلفی از روحانیت خوش‎سابقه و بدسابقه برخورد شرعی و قانونی و جدی می‎شود، فورا باند‎ها فریاد می‎زنند که چه نشسته‎اید، جمهوری اسلامی می‎خواهد آبروی روحانیت را ببرد... مردم عزیز‎ ایران باید مواظب باشند که دشمنان از برخورد قاطع نظام با متخلفین از به‎اصطلاح روحانیون سوء استفاده نکنند و با موج‎آفرینی و تبلیغات اذهان را نسبت به روحانیون متعهد بدبین نمایند. و‎ این‎ را دلیل عدالت نظام بدانند... اگر تخلفی از من هم سر بزند مهیای مؤاخذه‎ام. حال بحث‎ این‎ است که برای جلوگیری از تکرار آن حوادث تلخ و رسیدن به اطمینان از قطع نفوذ بیگانگان در حوزه‎ها چه باید کرد؟ (صحیفه امام، جلد 21، ص 282)

* در یکی دو سال اخیر، شاهد فرار و اقامت برخی از کسانی هستیم که تا چند سال قبل در نظام پست وزارت و معاونت داشتند.
برخی از‎ این‎ افراد به عنوان بلندگوی رسانه‎های استکباری با‎ این‎ رسانه و آن رسانه مصاحبه می‎کنند و به تخطئه گذشته انقلاب می‎پردازند. یکی از‎ این‎ افراد،‎ این‎ روز‎ها همسو با قائم مقام معزولتان اشک تمساح بر اجرای حدود الهی و اعدام خائنین به ملت و جیره‎خواران صدام حسین عفلقی می‎ریزد و برخی ساده‎لوحانه نظام را متهم به ناتوانی در حفظ ‎این افراد می‎کنند.‎ آیا‎ این‎ نگاه به ریزش افراد سست‎ ایمان صحیح است؟
امروز هیچ تاسفی نمی‎خوریم که آنان در کنار ما نیستند‎، چرا که از اول هم نبوده‎اند. انقلاب به هیچ گروهی بدهکاری ندارد و ما هنوز هم چوب اعتماد فراوان خود را به گروه‎ها و لیبرال‎ها می‎خوریم‎، آغوش کشور و انقلاب همیشه برای پذیرفتن همه کسانی که قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است، ولی نه به قیمت طلبکاری آنان از همه اصول، که چرا مرگ بر‎ آمریکا گفتید! چرا جنگ کردید! چرا نسبت به منافقین و ضد انقلابیون حکم خدا را جاری می‎کنید؟ چرا شعار نه شرقی و نه غربی داده‎اید؟ چرا لانه جاسوسی را اشغال کرده‎ایم و صد‎ها چرای دیگر و نکته مهم در‎ این‎ رابطه‎ این‎که نباید تحت تاثیر ترحم‎های بیجا و بی‎مورد نسبت به دشمنان خدا و مخالفین و متخلفین نظام به گونه‎ای تبلیغ کنیم که احکام خدا و حدود الهی زیر سئوال برود. من بعض از‎ این‎ موارد را نه تنها به سود کشور نمی‎دانم که معتقدم دشمنان از آن بهره می‎برند... (صحیفه امام، جلد 21، ص 286)

* شما در دوران حیات پربارتان شاهد ریزش‎هایی در بین یاران و همراهانتان بودید و از همین‎امر چندین بار گله کردید و حتی از عملکرد یکی از نزدیکترین یارانتان از خدا طلب مرگ نمودید. امروز نیز انقلاب به همان افراد مبتلاست. عده‎ای که خود را نزدیک به جنابعالی می‎دانستند و در زمان شما سعی در مطیع نشان دادن خود در برابر ولی فقیه داشتند،‎ امروز آشکارا راهی غیر از راه شما می‎روند. جوان‎ها را به خیابان‎ها می‎کشانند و در پیشرفت کشور اخلال می‎کنند. شما چه صحبتی با آن‎ها دارید؟
کسی که در بین انقلاب با انقلاب مخالفت می‎کند‎، کسی که در بین انقلاب شروع می‎کند چیز‎‎هایی را گفتن که در‎ آمریکا عمال صهیونیزم می‎گویند –‎ این‎‎ها نیستند‎، من نمی‎گویم‎ این‎‎ها عمال او هستند، نفهم هستند بعضیشان! همان حرف‎هایی که آن‎جا می‎زنند‎ این‎‎ها می‎زنند – خوب وقتی‎ این‎ انقلاب به آخر رسید، دیگر جای شما را نمی‎گذارند.
در‎ این‎ مملکت باشد و ما میل داریم شما کار بکنید توی‎ این‎ مملکت‎، چرا خودتان را در بین ملت ضایع می‎کنید؟ چرا خودتان را از ملت جدا می‎کنید؟ چرا یک نهضتی که تا‎ این‎‎اندازه جلو رفته است، شما کاری می‎کنید که حتی خدای نخواسته‎ این‎ توقف بکند، یا دیرتر به مقصد برسد؟ به مقصد می‎رسد، لکن ممکن است حرف‎های شما دیرتر‎ این‎‎ها را به‎مقصد برساند. چرا هر روز یک کاری می‎کنید که جوان‎های غافل از شما متأثر بشوند و بروند در دانشگاه و نمی‎دانم بروند در خیابان‎ها و آن کار‎ها را بکنند که خلاف مسیر ملت است؟ (صحیفه امام، جلد 10 ص 377)

* شما بیش از هر کس برای اجرایی شدن تئوری ولایت فقیه کوشیدید و در‎ این‎ راه رنج‎ها و مرارت‎ها برده‎اید. تا جایی‎که هر دو جناح سیاسی کشور تسلیم فرامین شما بودند و کسی به‎خود اجازه نمی‎داد در برابر حکم فقیه حاکم، نظر خلاف بدهد.
حتی در حیات با برکت جنابعالی یک جناح که خود را نزدیک‎تر به شما می‎دانست، هر نوع نقد و تذکر به مسئولان اجرایی را هم هر چند خیرخواهانه بود، به مخالفت با ولایت فقیه ربط می‎داد و چوب تکفیر را بر سر منتقد و سئوال‎کننده می‎کوبید و حتی با پخش شبنامه و روزنامه! اسامی فلان نماینده مجلس که در رأی اعتماد مجلس به نخست‎وزیر وقت رای مخالف و حتی ممتنع داده بود را افشا کرده و خواستار نابودی مطلق آن جماعت می‎شد و شما برعکس هرگاه یک جناح سعی در تندروی داشت، با حمایت از جناح دیگر، سعی در ‎ایجاد وحدت و حفظ یک‎پارچگی نظام داشتید.
سئوال‎ این‎ است: پس از جنابعالی برخی افراد تندرو آن زمان، امروز با مسئله ولایت فقیه گزینشی برخورد می‎کنند و برخی حتی ابایی از ابراز مخالفت با ولی فقیه حاضر ندارند.‎ آیا ولایت فقیه مربوط به دوره خاصی است یا برای همیشه تاریخ تا قیام حضرت مهدی (عج)؟
ولایت فقیه برای مسلمین یک هدیه‎ای است که خدای تبارک و تعالی داده است. ولایت فقیه برای شما یک هدیه الهی است... (صحیفه امام، جلد 10، ص 407) قضیه ولایت فقیه یک چیزی نیست که مجلس خبرگان ‎ایجاد کرده باشد. ولایت فقیه یک چیزی است که خدای تبارک و تعالی درست کرده است. همان ولایت رسول‎ا... هست و‎ این‎‎ها از ولایت رسول‎ا... هم می‎ترسند! شما بدانید که اگر‎ امام زمان ـ سلام‎ا... علیه ـ حال بیاید، باز‎ این‎ قلم‎ها مخالف‎اند با او. (صحیفه امام، جلد 10، صص 308 و 309)

* عده‎ای‎ امروز شعار مرگ بر دیکتاتور سر می‎دهند.‎ آیا با وجود حاکمیت ولی فقیه، بروز دیکتاتوری در کشور‎ امکان دارد؟ آیا دیکتاتوری تنها محدود به رفتار حاکمان است؟
ولایت فقیه مخالف دیکتاتوری است و پشتیبانی از آن، ضامن سلامت و آسیبناپذیری نظام است. اطمینان می‎دهم که ‎امر دولت اسلامی، اگر با نظارت فقیه و ولایت فقیه باشد، آسیبی بر‎ این‎ مملکت نخواهد وارد شد. گویندگان و نویسندگان نترسند از حکومت اسلامی و نترسند از ولایت فقیه. ولایت فقیه آن‎طور که اسلام مقرر فرموده است و ائمه ما نصب فرموده‎اند به کسی صدمه وارد نمی‎کند؛ دیکتاتوری به وجود نمی‎آورد، کاری که برخلاف مصالح مملکت است انجام نمی‎دهد، کار‎هایی که بخواهد دولت یا رییس‎جمهور یا کس دیگری بر خلاف مسیر ملت و برخلاف مصالح کشور انجام دهد، فقیه کنترل می‎کند، جلوگیری می‎کند. (صحیفه امام، جلد 10، ص 58)

* حضرت‎ امام(ره)‎ این‎ روز‎ها صدای شعار «استقلال‎، آزادی‎، جمهوری‎ ایرانی» به‎گوش می‎رسد و سردمداران جریان مزبور هم در برابر‎ این‎ ساختارشکنی‎ها سکوت کرده‎اند. البته شاید آن‎ها موجی به پا کرده‎اند که قدرت کنترل آن را ندارند. جنابعالی دلیل‎ این ‎امر را در چه چیزی می‎بینید؟
شما دیدید که وقتی اعلام شد «جمهوری اسلامی» صدا درآمد که ‎ای وای، اسلامیش را می‎خواهید چه کنید! همین «جمهوری» نخیر، «جمهوری دموکراتیک»‎،‎ این‎‎ها از اسلامیش می‎ترسند. از جمهوریش نمی‎ترسند.
خیلی‎جا‎ها هست. از جمهوری دموکراتیکش هم نمی‎ترسند. دموکراسی غربی که واردات است.‎ این‎‎ها از اسلامش می‎ترسند. حال یا واقعا اسلام را نشناخته‎اند و آن‎طوری‎که غربی‎ها با نقشه‎های شیطانی خودشان اسلام را معرفی کرده‎اند، و مع‎الاسف بسیاری از جوان‎های ما و غیر جوان‎ها گول خوردند. یا خودشان اشخاصی هستند که گول نخورده‎اند، جزو همان تیپی هستند که نقشه می‎کشند برای‎ این‎که اسلام را کنار بگذارند. (صحیفه امام، جلد 10، صص 178-179 (8 مهر 1358)

* حضرت امام، با توجه به وقایع سال‎های اول انقلاب، تحولات اخیر در دانشگاه‎ها را چگونه ارزیابی می‎نمایید و راه و رسم عدم ایجاد تنش و حتی تنش‎زدایی را در چه می‎دانید؟
شما از این به بعد ان‎شاء‎اللَّه وقتی که دانشگاه‎ها باز بشود، مبتلای به این مسایل هستید و باید با هوشمندی و با مطالعه و با مشورت بین خودتان افرادی را که می‏بینید یا به اسم آزادی و نمی‏دانم این حرف‎ها، که می‏خواهند یک آزادی خاصی در کار باشد، دلبخواهی در کار باشد، نه آزادی مطلق، یا به اسم دمکراسی و امثال ذلک، الفاظ جالبی که در هیچ‎جای دنیا معنایش پیدا نشده تا حالا، هرکس برای خودش یک معنایی می‏کند، به این‎طور چیزها گرفتار هستید که این‎ها می‏خواهند عمل کنند و شما باید با کمال توجه و بدون هیچ درگیری - درگیری صحیح نیست، نباید ما به آن‎ها یک صورت حق‎به‎جانبی بدهیم.
وقتی درگیری شد و اکثریت شما دارید و فرض کنید که آن‎ها را کتک زدید و چه کردید، این به‎نظر شاید اشخاصی بیاید به این‎که این‎ها حجتی نداشتند، کتک زدند، متوسل به زور شدند – این‎ها هرکدامشان آمدند در دانشگاه و گفتند، یک مطلبی را گفتند، بروید جلویش بگویید: چه می‏گویید؟ یک‎وقت می‏خواهد هیاهو کند، که اکثرا این‎طوری هستند، این‎ها را سرانشان که وادار می‏کنند به هیاهو، جمع بشوید دورش بگویید؛ آقا بنشین صحبت‎هایت را بکن. ببینید هیچ صحبت ندارد، فقط همین است که یک تشنجی ایجاد کند و نگذارد دانشگاه باز بشود و نگذارد دانشگاه عمل خودش را انجام بدهد. بدون این‎که با آن‎ها جنگ و نزاع داشته باشید، با آن‎ها به این نحو مقابله کنید. یا آن‎ها اگر یک اجتماع صد نفری، هزار نفری، می‏کنند، شما ده، بیست هزار نفر را اجتماع کنید، مسایل خودتان را بگویید، دعوا هم نکنید؛ این باید انجام بگیرد. (صحیفه امام، جلد 10، ص 69، 29 شهریور 1358)

* در خاتمه اگر رهنمودی دارید بفرمایید؟
خداوند تبارک و تعالی پشتیبان شما و پشتیبان ما، پشتیبان ملت‎های اسلامی، پشتیبان ملت‎ ایران باشد. همه با هم به پیش بروید و گرفتاری‎ها را ان‎شاءا... رفع کنید.
قدرتمند باشید. هیچ از‎ این‎ حرف‎هایی که زده می‎شود و از‎ این‎ قلمفرسایی‎هایی که می‎شود و از‎ این‎ چیز‎هایی که مثلا در بعضی مکتوبات گفته می‎شود... هیچ از‎ این‎‎ها نترسید.
هیچ خبری نیست. قدرت دست خودتان است و مملکت هم دست خودتان است و‎ این‎ چهار نفری هم که مفسده می‎کنند،‎ این‎‎ها به قبرستان فرستاده می‎شوند، شما ان‎شاءا... باقی هستید و باقی بمانید.
(صحیفه امام، جلد 10، ص 344)

منبع: هفته نامه خبری تحلیلی پنجره، اول آذر، شماره 24