loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

بازتاب نگران ی های «زنوزی» در رمان هایش/ بعد از «فردی» جشنواره داستان انقلاب افت کرد

نویسندگان مرتبط : فیروز زنوزی جلالی | امیرحسین فردی | محمدکاظم مزینانی

محمد کاظم مزینانی در آستانه سالگرد در گذشت دو نویسنده فقید ادبیات انقلاب و دفاع مقدس، از شخصیت فرهنگی و ادبی و همچنین تاثیر این نویسندگان در ادبیات کشور سخن گفت.

چهارشنبه 5 اردیبهشت 1397

به گزارش پاتوق کتاب فردا به نقل از خبرگزاری فارس، محمد کاظم مزینانی نویسنده، ضمن اشاره به سالگرد در گذشت مرحوم فیروز زنوزی جلالی و همچنین پنجمین سالگرد درگذشت مرحوم امیرحسین فردی، اظهار کرد: جالب است که هر دو این بزرگواران در 5 اردیبهشت ماه به رحمت خدا رفتند و در زمان حیاتشان نیز ارتباط و همکاری خوب و صمیمانه ای با یکدیگر داشته اند.

وی در ادامه با تاکید بر این که جنبه های ادبی مرحوم امیرحسین فردی بر همه مشخص است؛ گفت: آثار ایشان از سوی مخاطبان ادبیات و همچنین منتقدان مورد تحسین و بررسی قرار گرفته است و توانایی مرحوم فردی در داستان نویسی به ویژه در حوزه انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست.

مزینانی خاطرنشان کرد: وجه بارز مرحوم فردی این بوده که ایشان قدرت سازماندهی خوبی داشتند. نیروهایی که در اختیار ایشان بودند از مسجد جواد الائمه تا کیهان بچه ها و حوزه هنری، کادر خوبی بودند و با اتکا بر همین نیروها و سازماندهی صحیح، توانستند جشنواره داستان انقلاب را راه اندازی کنند. البته بعد از درگذشت مرحوم فردی، جشنواره هایی مانند داستان انقلاب هم دچار افت شد.

به گفته این نویسنده، فقدان مرحوم فردی و کنار رفتن برخی نیروهای کارآمد، باعث به وجود آمدن برخی ضعف ها در برگزاری جشنواره داستان انقلاب بوده است.

وی گفت: فردی سعه صدر عجیبی داشت و من از کیهان بچه ها با ایشان آشنا بودم. ایشان چراغ راهی بودند که متاسفانه خاموش شدند وخلاء نبود چنین شخصیت هایی در این دوران احساس می شود.

این نویسنده همچنین با بیان این که فیروز زنوزی جلالی هم در ادبیات ایران، به ویژه ادبیات دفاع مقدس، بسیار موثر بود؛ عنوان کرد: زنوزی جلالی توانست نگرانی های خود را در رابطه با جامعه ایران در رمان هایش بازتاب دهد. ایشان کلاس های داستان نویسی برگزار می کرد و در آن کلاس ها نگاه نقادانه و بسیار ضریفی به جریان ادبیات بعد از انقلاب داشت.

مزینانی افزود: برای ایشان تفاوتی بین نویسندگان حزب اللهی و یا دیگر تفکرات در نقدهای ادبی وجود نداشت و تمام آثار را بدون در نظر گرفتن خط فکری نویسنده، از یک زاویه نگاه بررسی و نقد می کرد. زنوزی به جهت خلق ادبی، در سن و سال خوبی بود و معتقدم می توانست یکی از بهترین آثارش را در سال های پایانی عمر به نگارش در آورد و البته تلاش هایی در این زمینه داشت؛ اما عجل به ایشان مهلت نداد.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط