ایستادگی 16 ساله های زمان جنگ هزینه زیادی داشت

به گزارش پاتوق کتاب فردا به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، سلسله نشست های گفت وگو با کتاب کاری از کانون هنر موسسه فرهنگی معراج اندیشه گل گهر در پنجمین جشنواره فرهنگی گل گهر است که در روز پایانی کار خود میزبان احمد یوسف زاده نویسنده کتاب «اردوگاه اطفال» و مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری بود.

جدید ترین اثر یوسف زاده تحت عنوان "اردوگاه اطفال" روایت 2 سال از زمان اسارت او در زندان های رژیم بعثی است که به رشته تحریر در آمده است. وی درباره این اثر می گوید: در زمان اسارت تمامی اسرای زیر 20 سال را در اردوگاهی نهگداری می کردند که به آن "اردوگاه اطفال" می گفتند و اتفاقات عجیبی در این اردوگاه رخ می داد که تصمیم گرفتم آن ها را روایت کنم.

وی اضافه می کند: گاهی اوقات مشکلات ما در اردوگاه اطفال خیلی بیشتر از مشکلاتی می شد که در آن 23 نفر شرح داده ام. بچه های نوجوان همیشه باید مقابل تبلیغات دشمنان می ایستادند و این ایستادگی هزینه های زیادی برای آن ها داشت. در واقع سنگین ترین بار اسارت روی دوش 16 ساله های اردوگاه بود. یوسف زاده کتاب اردوگاه اطفال را شرح اتفاقاتی عنوان می کند که برای نوجوان های 16 تا 20 ساله در یک بازه زمانی 2 ساله اتفاق افتاده که نویسنده شاهد عینی همه آن ها بوده است.

مرتضی سرهنگی میهمان ویژه نشست گفتگو با کتاب بود. وی درباره احمد یوسف زاده می گوید: این رزمنده دلاور و نویسنده توانا شاید تنها اسیر ایرانی است که از زمان اسارت تا کنون 4 کتاب نوشته و این پدیده نادری است.

سرهنگی ادبیات اسارت یا ادبیات اردوگاهی یا ادبیات بازداشتگاهی را یک ادبیات شناخته شده در دنیا می داند و می گوید: شاید انسانی ترین گونه ادبیات جنگ، همین ادبیات باشد. مردم می خواهند بدانند کسی مثل خودشان در آن شرایط سخت چطور در اردوگاه روزگار می گذرانده و این هنر نویسنده است که شرایط آن زمان را به صورت عینی برای مخاطب به تصویر بکشد.

وی اضافه می کند: اسارت سخت است، آن زمان شرایط را طوری طراحی می کردند که اسارت فقط رنج و عذاب باشد برای اسیر، اما در ایران این اتفاق برای اسرای عراقی نیفتاد و آنها حتی حدود 65 کتاب هم در ایران نوشتند و در محتوای همه آنها یک عذرخواهی مشهود بود با این مضمون که ببخشید ما آمدیم کشور شما را غارت کردیم و رفتیم. نمی خواهم بگویم به عراقی ها در ایران خوش گذشت ولی ما برای عراقی ها اسارت را سخت نکردیم.

سرهنگی کتاب های با محتوای زمان جنگ و دوران اسارت را بسیار مهم و تاثیرگذار عنوان می کند و می گوید: این کتاب ها قیمت تمام شده جنگ را به ما نشان می دهند که البته هنوز این قیمت برای ما مشخص نشده است و این وظیفه نظام رسانه ای ماست که باید با بیان ناملایمات جنگ این قیمت را مشخص کند. خوب است این گونه کتاب ها نوشته شود برای آیندگان تا دریابند چه بر اسرای ما در زمان اسارت گذشته است.

وی ذات جنگ های دفاعی را مردمی عنوان می کند و می گوید: مردم از چیزی که دوست دارند دفاع می کنند. در جنگ روس ها در برابر آلمان ها که 25 میلیون روسی قربانی شدند همه مردم عادی بودند. بنابراین جنگ های دفاعی با روحیه شهادت طلبی و با حضور داوطلبانه مردم عادی انجام می شود که در دوران دفاع مقدس در ایران نیز شاهد این حرکت عظیم مردمی بودیم.

در ادامه یوسف زاده درباره حال و هوای حضور یک نوجوان 16 ساله در جنگ می گوید: فضای جنگ یک فضای خاص است. الان نمی توان تصور کرد چطور یک نوجوان 16 ساله حاضر می شود به جبهه برود ولی اگر کسی در آن فضای خاص قرار بگیرد حس جنگجویی در انسان بیدار می شود و هر کسی دوست دارد برود از کشورش دفاع کند. توفیقی بود که ما برویم و از کشورمان دفاع کنیم و امروز سربلندیم که بر خلاف همه جنگ ها که بخشی از ایران از دست رفت در جنگ 8 ساله تحمیلی حتی یک وجب از خاک ما به دست دشمن نیفتاد.

یوسف زاده انگیزه دینی و حس وطن دوستی را عواملی عنوان می کند که او و هم رزمانش را به سمت جنگ و دفاع از میهن کشانده است. وی می گوید: این خود جنگ نیست که مقدس است بلکه دفاع است که مقدس است. یوسف زاده در انتها خاطر نشان می کند: یک روز نوبت زندگی ما که شاهدان جنگ هستیم تمام می شود و این وقایع باید تا ما حضور داریم ثبت شود و بماند برای نسل های بعدی. ناگفته های جنگ زیاد است و امیدوارم بتوانم پنج سال باقی مانده از دوران اسارت را نیز در قالب کتابی دیگر به رشته تحریر در آورم.