ایرانی شیعه ای که در حمایت از امیرالمومنین (ع) به دار آویخته شد

با میثم تمار به واسطه نقل هایی که از او در مورد بر دار شدنش گفته می شود، آشنایی داشتم و اطلاعاتم محدود به همان چیزهایی بود که شنیده بودم. اینکه او یار خاص امیرالمومنین (ع) بوده و محرم راز شب های تنهایی علی(ع) و بر سر حمایت از علی(ع) به دار آویخته شد. صحابی ایرانی امام علی(ع) که به دستور عبیدالله بن زیاد به دار آویخته و زبانش از کام بیرون کشیده شد.

اواخر سال سال 95 بود که خبر انتشار رمانی با محوریت زندگی میثم تمار دست به دست شد، و این عاملی برای کنجکاوی که این رمان را بخوانم. رمان «باغ طوطی» اثر مسلم ناصری که انتشارات کتاب جمکران آن را منتشر کرده، از لحظه ای که شروع کردم تا زمانی که آن را تمام کنم اصلا ملال آور و کسل کننده نبود و خواندن آن خسته کننده نبود. این مهمترین ویژگی است که در مورد این رمان باید به آن اشاره کنیم.

رمان «باغ طوطی» با ضرباهنگی قابل قبول فضایی را پیش روی چشمان خواننده ترسیم می کند که از همان ابتدا خواننده احساس نکند که در موقعیتی غیرزمینی و غیرملموس قرار دارد. بلکه نویسنده با تسلط بر تاریخ در فضاسازی موفق بوده و تصویری جزئی و دقیق از کوفه و نظام حاکم بر زندگی مردمان کوفه را به خواننده نشان می دهد. مناسبات قبیله ای و نوع زندگی، خورد و خوراک مردمان کوفه، محل زندگی و خانه های آنها جزئیاتی است که نویسنده به آنها پرداخته و به سادگی از کنارشان رد نشده است. مصالحی که در ساخت فضای داستان به شدت به او کمک کرده و سبب نزدیکی بیشتر خواننده به موقعیت تاریخی اثر شده است. اتفاقی که حتی در رمان های امروزی کمتر شاهد آن هستیم و فضاسازی نویسنده بسیار دم دستی و خام دستانه صورت می گیرد و تصویری از فضای اجتماعی روزگار در آثار دیده نمی شود.

نکته دیگری که در این رمان باید مورد اشاره قرار گیرد سیر داستان است، نویسنده در این اثر از ابتدای ورود میثم به کوفه به عنوان اسیر آغاز می کند و در بخش هایی خاطراتی از دوران قبل از اسارت میثم در کودکی به صورت یادآوری های جسته و گریخته را بازگو می کند تا خواننده تصویر کاملی از میثم داشته باشد. نویسنده با وجود اینکه به نظر اطلاعات دقیقی از میثم و زندگی او نیست اما در رقم زدن زندگی او برای خواننده تمام تلاش را به کار بسته تا سیری منطقی و باورپذیر را به خواننده ارائه کند.

جو حاکم بر کوفه و فضایی که خلفا در آن رقم زدند به خوبی در داستان دیده می شود و تفاوت آن در لحظه ورود امیرالمومنین علی(ع) به کوفه و نوع ورود ایشان به چشم می آید. وقتی حضرت امیر(ع) در برابر درالخلافه کوفه قرار می گیرند و می فرمایند:« «من به لانه جغد پا نمی گذارم»؛ منش و مرام امیرالمومنین درقبال حکومت را به خواننده نشان می دهد.

این رمان با نثری روان و بدون پیچیدگی خواننده را وارد ماجراهای میثم می کند و بدون وقفه کتاب تمام شود. این رمان را که مسلم ناصری نوشته انتشارات کتاب جمکران منتشر کرده است.