محمدحسین بهجتی اردکانی، (۱۳۱۳-۱۳۸۶ اردکان) شاعر و امام جمعه شهرستان اردکان یزد بود. او با تخلص «شفق» شعر می سرود. وی در شامگاه ۲۹ امرداد ماه ۱۳۸۶ ه. ش در سن ۷۳ سالگی درگذشت.
او در سال ۱۳۱۳ خورشیدی در اردکان و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. خود می گوید پدرش کاسبی ساده و مادرش خانه دار بوده است.
وی از هفت سالگی به مکتب رفت و در ۱۲ سالگی وارد مدرسه علوم دینی شد. وی پنج سال در اردکان و یزد درست خواند، سپس در سال ۱۳۳۱ در قم تحصیلات حوزوی خود را در مدرسه خان (بروجردی) دنبال کرد. وی با حسین نوری همدانی، علی اکبر مسعودی خمینی، علی آقا پهلوانی، محمدجواد حجتی کرمانی، هاشمی رفسنجانی و سید علی خامنه ای هم درس و هم مباحثه و دوست بود. دوره سطح حوزوی را در درس سید موسی صدر، حسینعلی منتظری، شبیری زنجانی، آیت الله مشکینی، عبدالجواد اصفهانی، مرتضی حائری یزدی، آیت الله سلطانی، و درس تفسیر علامهٔ طباطبایی، و درس اخلاق سید رضا صدر، سید حسین فاطمی قمی، شیخ عباس تهرانی شرکت داشت. و دوره درس خارج را از دروس آیت الله بروجردی، مرتضی حائری یزدی و آیت الله العظمی سید روح الله خمینی بهره گرفت. وی مدتی نیز در مدرسه دین و دانش زبان انگلیسی آموخت.
وی شاگرد سید روح الله خاتمی نیز بوده و پس از تصدی مسئولیت نمایندگی ولی فقیه و امامت جمعه یزد توسط آیت الله خاتمی به امامت جمعه اردکان منصوب شد.
وی را اولین شاعر شعر انقلاب اسلامی دانسته اند. وی شعر را از نوجوانی آغاز کرده بود و در سوگ علما از جمله آیت الله العظمی بروجردی مرثیه سروده بود که بر سر زبانها بود. پس از سخنرانی امام خمینی (ره) علیه طرح انجمن های ایالتی و ولایتی و اعلان آن در صفحات اول روزنامه ها استاد بهجتی (شفق) قصیده ای با مطلع: «درود باد بر این انقلاب پاک، درود/ که زیر سایهٔ آن جان ملّتی آسود» سرود که نخستین شعر انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) معرفی شده است.شعر مشهور «هرچه که بیند دیده/ خدایش آفریده» که در کتب ابتدایی بوده از اوست.
