سید ضیاء قاسمی از شاعران موفق افغانی است که در سال ١٣٥٤ خورشیدی در افغانستان به دنیا آمده و اکنون در شهر تهران سکونت دارد. از آثار او مجموعه ی شعری در قالب «گزیده ی ادبیات معاصر، شماره ی ١٣٠» به چاپ رسیده است.
از نکات مهم شعر قاسمی این است که او بر خلاف برخی شاعران جوان هم دوره اش طوری زبان فخیم فارسی را به کار می گیرد که انگار زبان کوچه و بازار امروز است و توانسته است از ادغام این دو گونه ی بیانی –همانند موسیقی های ادغامی– آثار بدیعی را خلق نماید.
شعرهای قاسمی عموماً قالب غزل دارند و تأثیر امثال بیدل بر اشعار او مشهود است. در شعرهای سپید قاسمی نیز فرم ساختار زبان تفکر و دیگر عناصر یک شعر موفق به روشنی دیده می شود.
