آنتونی پارسونز (۹ سپتامبر ۱۹۲۲ - ۱۳ اوت ۱۹۹۶) (به انگلیسی: Sir Anthony Parsons) دیپلمات انگلیسی که از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹ میلادی سفیر بریتانیا در ایران بود.
قبل از آن نیز وی معاون قسمت امور خاور میانه در وزارت امور خارجه بوده است. وی در ابتدای سال ۱۹۷۹ و کمی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران (۲۱ ژانویه سال ۱۹۷۹ و ۵ روز پس از خروج محمدرضا پهلوی از ایران) به لندن بازگشت و تا سال ۱۹۸۲ ریاست هیئت نمایندگی انگلستان در سازمان ملل متحد را بر عهده گرفت.
وی در این سمت با موضوع های مربوط به ایران از جمله ماجرای گروگان گیری و جنگ ایران عراق سر و کار داشت. آخرین سمت اجرایی وی مشاور مخصوص خانم مارگارت تاچر در امور خارجی بود. وی در سال ۱۹۸۳ بازنشسته شد.
ماموریت وی با انقلاب ایران هم زمان شد و به همین لحاظ ماموریت وی از لحاظ تاریخی اهمیت ویژه ای یافت. در دوران بازنشستگی به نگارش کتاب معروف خود، غرور و سقوط (به انگلیسی: The Pride and the Fall) پرداخت که به عنوان یکی از کتب مرجع در زمینه انقلاب ایران مورد استفاده تاریخ نگاران و تحلیلگران تاریخ انقلاب ایران است.
پارسونز در رسانه های ایران
کتاب غرور و سقوط پارسونز به وسیله منوچهر راستین به فارسی ترجمه شده است. همچنین پارسونز در مصاحبه تلویزیونی با علی اکبر عبدالرشیدی گوشه های مهمی از ماموریتش را در تهران و سپس به عنوان نماینده انگلستان در سازمان ملل متحد در دوران جنگ عراق و ایران تشریح کرده است.
