افشین جهان دیده (زادهٔ ۱۳۴۲ در تهران) مترجم ایرانی آثار فلسفی است. او در رشتهٔ مترجمی زبان فرانسه تحصیل کرده و در سال ۱۳۷۲ از دانشگاه آزاد تهران فارغ التحصیل شده است. وی از سال ۱۳۷۱ تا سال ۱۳۷۸ با مجله پیام یونسکو در مقام مترجم همکاری داشته و از سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۸۶ سرویراستار نشر نی بوده است. علاوه بر این جهاندیده در موسسه پرسش درسگفتارهایی در فلسفه فوکو ارائه می کند. وی بیشتر کار خود را صرف ترجمه متون فرانسوی کرده است.
آثار ترجمه شده توسط وی:
«ایران روح یک جهان بدون روح: مجموعه مصاحبه ها»، میشل فوکو، ترجمه افشین جهاندیده و نیکو سرخوش، تهران: نشر هرمس، ۱۳۷۷.
«مراقبت و تنبیه»، نوشته میشل فوکو، ترجمه افشین جهان دیده، و نیکو سرخوش، تهران: نشر نی، ۱۳۷۸.
«ایران، روح یک جهان بی روح: ۹ گفت وگوی دیگر»، نوشته میشل فوکو، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهان دیده، تهران: نشر نی، ۱۳۷۹.
«درآمدی بر اندیشهٔ پیچیده»، نوشته ادگار مورن، ترجمه افشین جهاندیده، تهران: نشر نی، ۱۳۷۹.
«نیچه، فروید، مارکس»، میشل فوکو، ترجمه افشین جهاندیده [و دیگران]، تهران: شهر کتاب، هرمس، ۱۳۸۱.
«سوژه، استیلا و قدرت در نگاه هورکهایمر، مارکوز، هابرماس و فوکو»، نوشته پیتر میلر، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهان دیده، تهران: نشر نی، ۱۳۸۲.
«اراده به دانستن»، نوشته میشل فوکو، افشین جهان دیده و نیکو سرخوش، تهران: نشر نی، ۱۳۸۳.
«واژگان مکتب فرانکفورت»، نوشته استفن آبه و ایو کوسه، ترجمه افشین جهان دیده، تهران: نشر نی، ۱۳۸۵.
«تئاتر فلسفه: گزیده ای از درس گفتارها، کوتاه نوشت ها، گفتگوها»، نوشته میشل فوکو، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهان دیده، تهران: نشر نی، ۱۳۸۹.
«فوکو»، نوشته ژیل دلوز، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهان دیده، تهران: نشر نی، ۱۳۸۹.
«دیرینه شناسی دانش»، نوشته فوکو، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهان دیده، تهران: نشر نی، ۱۳۹۲.
