میرزا محمدبن علی بن ابراهیم اِسْتَرابادی (د ۱۳ذیقعدة۱۰۲۸ق / ۱۲ اکتبر ۱۶۱۹م )، عالم و رجالی شیعی بوده است. نام جدش را تفرشی «کیل» ضبط کرده است . گویا امین استرابادی پیشوای اخباریه در تبیین طریقة اخباریه تحت تأثیر تعالیم ایشان بوده است .
از جزئیات زندگی وی اطلاعی در دست نیست . می دانیم که نخست در نجف می زیست و در آنجا نزد مقدس اردبیلی، فقیه مشهور امامی و نیز ابراهیم بن علی بن عبدالعالی میسی کسب دانش کرد. پس از مرگ استادش مقدس اردبیلی (۹۹۳ق ) نجف را به سوی مکه ترک گفت و تا پایان عمر در مکه مجاورت گزید.
افندی علت ترک نجف را چنین نقل کرده که چون مقدس اردبیلی وی را به عنوان جانشین خویش معرفی نکرد، او آنجا را جای مناسبی برای خویش نیافت و رهسپار مکه شد. وی از محضر ابومحمد محسن بن غیاث الدین منصور نیز بهره برد در علم رجال دستی چیره داشت و در این باره ۳ کتاب به رشتة تحریر درآورد.
به گفتة محبی ، وی به بسیاری فضل و دانش مشهور بوده است .مجلسی وی را به فضل و تقوا ستوده و امین استرابادی، پیشوای اخباریه ، بر دانش و تحقیق وی در حدیث و رجال تأکید کرده است .
امین استرابادی در مکه نزد وی حدود ۱۰ سال فقه، حدیث و رجال آموخت و از وی اجازة نقل حدیث داشت .گویا امین در تبیین طریقة اخباریه تحت تأثیر تعالیم استاد خود بوده است امین استرابادی ، ۱۷- ۱۸. دیگر شاگرد وی شیخ محمد نوادة شهید ثانی بوده ، و علی بن حجت الله شولستانی نیز از وی روایت حدیث می کرده است .
