سید محمدتقی سجادی

عالم ربانی، آقا سید محمدتقی سجادی، در آبان 1314 خورشیدی، در آخوند محله رامسر، پای به عرصه گیتی نهادند. پدرشان، آقا سید یعقوب، روحانی وارسته ای که آوا و مناجات ملکوتی سحرگاهی شان، زبانزد خاص و عام بوده و هست و مادرشان، زهرا خانم (دختر آقا شیخ محمدحسین نارنج بنی فرید تنکابنی، مجتهد عالی قدر زمان در منطقه)، بانویی فاضله و پرهیزکار بودند که پس از درگذشت همسر در ده سالگی آقا سید محمدتقی، تربیت و سرپرستی ایشان را بر عهده گرفتند. خدمت و احترام ایشان نیز به مادر، وصف ناشدنی بود.

تحصیلات ابتدایی را در رامسر و متوسطه را در قم به پایان رساندند.

تحصیلات مقدماتی حوزوی را در رودسر و قزوین و سطح و خارج فقه و اصول (اجتهاد) را در قم انجام دادند. از استادان بزرگوارشان در دروس مختلف، از جمله ادبیات عرب، فلسفه و منطق، فقه و اصول، کفایه و ...، می توان به حضرات آیات و مراجع عظام: الهیان (آقا شیخ علی اکبر)، نوری همدانی، مکارم شیرازی، مشکینی، سبحانی، دوزدوزانی، مفتح، جهانگیری، ستوده اراکی، سلطانی طباطبایی، شاهرودی، امام خمینی و بروجردی اشاره نمود.

تحصیلات دانشگاهی را در رشته الهیات در دانشگاه تهران و ادبیات فارسی در دانشسرای عالی تهران، زیر نظر استادان گران قدری چون: دکتر آیتی، بهشتی، شهابی، راشد، آریانپور، سید ضیاءالدین سجادی، شعار، محجوب، نوربخش، هومن، علی آبادی، حمیدی شیرازی و ناظر زاده کرمانی گذراندند.

پس از استخدام در آموزش و پرورش، در دبیرستان های شهسوار (تنکابن)، رامسر و مرکز تربیت معلم ملّا صدرا، با تسلّطی مثال زدنی در دروس مختلف از جمله ادبیات فارسی، ادبیات عرب، قافیه و عروض، به مدت سی سال تدریس کردند. همزمان به فعالیت های کشاورزی پرداخته، سردفتری ازدواج را به مدت سی و هشت سال بر عهده داشتند.

حاصل سال ها مطالعه و پژوهش، تألیف چند جلد کتاب می باشد که برخی از آن ها به چاپ رسیده است. از جمله آثار مکتوب ایشان که به چاپ رسیده، "آمنه مادر پیامبر(ص)" که ترجمه ایست از عربی به فارسی، "سیری کوتاه در زندگانی حضرت فاطمه زهرا (س)"، "بلای صهیونیسم"، "تاریخ و جغرافیای تاریخی رامسر"، "پیدایش و تداوم صهیونیسم" و "تاریخ حکومت های محلی در کرانه های جنوبی دریای خزر" می باشد.

"رامسر شناسی" نیز یکی از دو اثر پژوهشی است که به درخواست بنیاد ایران شناسی، توسط ایشان به نگارش درآمد.

"علم صرف و قواعد آن" و "تجزیه و ترکیب عبارات عربی در گلستان سعدی" و ... از آثار چاپ نشده ایشان است.

آخرین اثر پژوهشی ایشان، "اخلاق و تربیت از دیدگاه سعدی" است که در مراحل پایانی نگارش و ویرایش قرار داشت و ناتمام ماند.

از فعالیت های ایشان در عرصه فرهنگی، پایه گذاری و یا عضویت در سازمان های مردم نهاد، از جمله انجمن دوستداران میراث فرهنگی، انجمن کتابخانه ها و انجمن اهل قلم رامسر و از اقدامات عام المنفعه ایشان، عضویت در هیئت مدیره وقت باغداران رامسر، مجتمع حمایتی رحیمیان و صندوق قرض الحسنه المهدی (ع) و نیز کوشش پیگیر در حفاظت از محیط زیست، تأسیس زورخانه (ورزش باستانی) و ... است.

در عرصه سیاسی نیز، طی شصت سال، به ویژه در اوایل دهه سی تا اواخر دهه شصت خورشیدی، فعالیت های موثر و روشنگرانه ای داشتند و در این راستا مقالاتی را در روزنامه های وقت، منتشر نمودند.

به پاس قدردانی از خدمات این شخصیت علمی و فرهنگی، مراسم نکوداشت و تکریم، از سوی مسئولین فرهنگی وقت، در سال 1381 خورشیدی در رامسر برگزار شد.

سرانجام در آبان 1392 خورشیدی، دو روز مانده به عاشورای حسینی (ع)، غرب مازندران و شرق گیلان و مردم بزرگوارش، ناباورانه، خبر درگذشت یکی از فرهیختگان و خادمان عرصه دین، فرهنگ و ادب منطقه را شنیدند و به سوگ نشستند.