سید حجت سید اسماعیلی

سیدحجت سیداسماعیلی متولد ۱۳۳۹، عضو پیشین شورای مرکزی مجاهدین، در سال ۱۳۵۷ با پیروزی انقلاب به تشکیلات مجاهدین پیوست.

اعلام جنگ مسلحانه در سی خرداد سال ۱۳۶۰ و شکست سنگین مجاهدین در این عرصه، راهی جز خروج از کشور بر رهبری و بدنه این گروه باقی نگذاشت.

در سال ۱۳۶۳ براساس خط سازمانی از کشور خارج و وارد ترکیه شد و در دانشگاه Yildiz شهر استانبول در رشته مهندسی مکانیک مشغول به تحصیل شد. یک سال بعد، به دستور سازمان ترک تحصیل کرد و در سال ۱۳۶۴ به همراه جمعی دیگر به کشور عراق انتقال یافت و پس از گذراندن آموزش های مقدماتی در قسمت حفاظت یکی از پایگاه های مرزی سازمانی به نام «تدین» مشغول به کار شد.

در اوایل سال ۱۳۶۵ وارد واحدهای نظامی سازمان شد و در زمستان سال ۶۵ و با اخراج سازمان از مناطق تحت کنترل گروه های کُرد عراقی در استان سلیمانیه، همراه سایر نیروهای سازمان به قرارگاه اشرف در نزدیک شهر خالص منتقل و در پشتیبانی یکی از تیپ های رزمی سازماندهی شد.
در سال ۱۳۶۷ به تیپ ۱۱، تحت فرماندهی حسین ربوبی با نام مستعار فضلی منتقل و مسئولیت دفتر وی را عهده دار شد. آقای سید اسماعیلی در جریان عملیات فروغ جاویدان در سوم مرداد ماه ۱۳۶۷ جزء تیم حفاظت فرماندهی این تیپ بود.

بعد از شکست عملیات فروغ جاویدان و بازگشت نیروها به قرارگاه اشرف، به ستاد اطلاعات مرکزی سازمان در قرارگاه بدیع زادگان مقر اختصاصی مسعود رجوی در شمال بغداد انتقال یافت. پس از چند ماه برای انجام یک مأموریت سازمانی به کشور ترکیه رفت و پس از سه سال اقامت در این کشور مجدد به عراق بازگشت. در سال ۱۳۷۲ مجدداً برای انجام یک مأموریت دیگر به کشور اردن اعزام شد. سید اسماعیلی به مدت ۱۶ سال از عمر تشکیلاتی خود را در ستاد اطلاعات مرکزی و بخش اطلاعات تعدادی از ارتش های سازمان گذراند.

وی در جریان حمله آمریکا به عراق که منجر به سقوط صدام حسین در فروردین سال ۱۳۸۲ شد، به عنوان افسر اطلاعات در ستاد صدیقه حسینی از اعضای ارشد شورای رهبری سازمان که فرماندهی عملیاتی قرارگاه علوی با دو ارتش سوم و یازدهم را به عهده داشت، فعالیت می کرد.

سید اسماعیلی طی مدتی که در سازمان حضور داشت، از نزدیک شاهد انواع فشارهای روحی و روانی بر اعضای مجاهدین و فعالیت های جاسوسی این گروه به نفع کشور عراق در زمان حکومت صدام حسین، نیروهای آمریکایی مستقر در خاک عراق بعد از سقوط صدام حسین و برخی دیگر از کشورهای منطقه و غرب بوده است.

بدین ترتیب وی پس از ۲۷ سال همکاری حرفه ای با تشکیلات مجاهدین با پی بردن به مناسبات فرقه ای و ضدمردمی این گروه، تشکیلات مجاهدین را ترک و در اسفند سال ۱۳۸۳ به ایران بازگشت.