مرتضی فرهادی

عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی

مرتض فرهادی، جامعه شناس ایرانی است. وی متولد ۱۳۳۲ ملایر است. دوره کودکی و زبان آموزی را در مهاباد و دوران نوجوانی و جوانی را در خمین گذراند. وی دارای لیسانس در رشته ی روان شناسی، فوق لیسانس در رشته ی ارتباطات اجتماعی و دکترا در رشته ی جامعه شناسی می باشد. فرهادی هم اکنون عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی می باشد و سردبیر فصلنامه علوم اجتماعی است.
مرتضی فرهادی از کمی قبل از انقلاب اسلامی تا کنون، در دانشکده های مختلف به تدریس دروسی نظیر مبانی مردم شناسی، مردم شناسی روستایی، مردم شناسی ایران، مردم شناسی هنر، مردم شناسی فرهنگی، جامعه شناسی ایلات و عشایر، جامعه شناسی روستایی، تعاونی های سنتی، نظریه ها و سازمان های مشارکتی، روان شناسی اجتماعی و … پرداخته است. نخستین پژوهش میدانی و مردم شناسی وی در سال ۱۳۴۷ انجام و در سال ۱۳۴۸، در نخستین ویژه نامة روستایی ایران به نام کتاب روستا به چاپ رسیده است.

در حالی که از یک سو هژمونی علوم اجتماعی و انسانی غرب بر ذهن و اندیشه ی اساتید و دانشجویان رشته های علوم اجتماعی ایران سایه افکنده و امکان اندیشه ورای نظریه های آن ها را سخت کرده و از سوی دیگر منتقدان علوم اجتماعی عمده نقدهای خود را از منظری فلسفی وانتزاعی بنا می نهند، دکتر مرتضی فرهادی از معدود افرادی است که با گام گذاشتن به میدان تجربی، عمر و همت خویش را مصروف تحقیقات و طرح دیدگاه هایی نموده که بسیاری از نظریه های مردم شناختی و جامعه شناختی اروپا محور را به چالش کشیده است.

آثار
در فصل های خنده دشوار (مجموعه شعر)
نامه کمره (دو جلد)
نگاهی به اهمین و پیشینه کبوترخانه های ایران
واره: درآمدی به مردم شناسی و جامعه شناسی تعاون
فرهنگ یاریگری در ایران: درآمدی به مردم شناسی و جامعه شناسی تعاون: یاریگری سنتی در آبیاری و کشتکاری
کشتکاری و فرهنگ، چون و چراهایی بر کشاورزی صنعتی و شیوه های سنتی بهورزی و بهداری و توان بخشی زمین در ایران، رساله ای در باب مردم شناسی اقتصاد
موزه هایی در باد (رساله ای در باب مردم شناسی هنر)