فرانکا رامه

فرانکا رامه بازیگر، نمایشنامه نویس و فعال سیاسی ایتالیایی و همسر داریو فو از نویسندگان مطرح ایتالیا بود. این چهره مطرح تئاتر ایتالیا هنگام مرگ 84 سال داشت.

او یکی از تحسین شده ترین بازیگران عرصه تئاتر ایتالیا و نمایشنامه نویسی برجسته بود. او در سال 2006 به عنوان نماینده مجلس سنای ایتالیا انتخاب شد اما پس از دو سال از این پست کناره گیری کرد و این شغل را یخچالی از احساسات خواند.

رامه همواره در کنار داریو فو بود و در فراز و فرود زندگی، این دو در کنار هم ماندند. وقتی داریو فو در سال 1997 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد، او همسرش را الهه خود خواند و این جایزه را با او تقسیم کرد.

رامه متولد میلان و دختر یک بازیگر بود. او از 18 سالگی شروع به بازی در تئاتر کرد و از همان ابتدا موفق شد تا تحسین دیگران را برانگیزد. تئاتر موجب آشنایی او با داریو فو شد و آنها در سال 1954 با هم ازدواج کردند. پسر آنها جاکوبو سال بعد به دنیا آمد. رامه در چند فیلم سینمایی نیز بازی کرد که "ابله" به کارگردانی کارلو لیزانی در سال 1956 از جمله آنهاست.

او همواره در نمایشنامه های همسرش ایفای نقش می کرد که "ارخانگل پین بال بازی نمی کند" در سال 1959 که در "اودئون" بزرگترین تئاتر میلان به روی صحنه رفت، از جمله آنهاست. بیشتر آثاری که توسط این دو خلق شد در زمینه هجو سیاسی بود. "ایزابلا، سه کشتی بادبانی و یک کلاهبردار" نمایش دیگری بود که در آن رامه در نقش ملکه ایزابلا ایفای نقش کرد. پس از جنبش 1968 در پاریس و آمریکا و بازتاب آن در ایتالیا، رامه به حزب کمونیست پیوست و به ایفای نقش در کارخانه ها برای کارگران مشغول شد. در دهه 70 آنها گروه تئاتری خودشان را به راه انداختند و از حقوق زنان در آثارشان حمایت کردند.