عباس پاسیار

او که متولد سال 1338 شهرستان نهاوند از توابع استان همدان است در مورد اینکه چرا به نوشتن در مورد خاطرات دوران دفاع مقدس علاقمند است می گوید: من به این قضیه معتقدم که اگر از شهدا جا مانده ام شاید به این خاطر است که همه چیز را بنویسم. من حماسه هایی را دیده ام که باید نوشته شود. آدم هایی را دیده ام که هر کدام یک اقیانوس بوده اند و من در برابرشان یک قطره، باید درباره آنها بنویسم. گذشته از این وقتی آن رشادت ها و شهادت ها را دیده ام فکر می کنم اگر ننویسم گناه کرده ام.
او می گوید: جایگاه و مرتبت صنعت نفت در دوران هشت ساله دفاع مقدس با افتخار آفرینی ها و رشادت های بسیار و ماندگاری عجین شده است. مقاومت ها و پایمردی های اهالی متعهد صنعت نفت در سال های جنگ به اندازه ای برجسته و روشن است که با مروری بر آن سال ها و حوادثی که صنعت نفت بر اثر جنگ تحمیلی با آن مواجه شد، حقایق ناگفته فراوانی را در می یابیم که شاید به لحاظ غریب ماندن آن ناگفته ها صنعت نفت در جنگ مظلوم واقع شده است.
هر چند در خصوص موقعیت صنعت نفت در جنگ در مناسبت های مختلف و بعضی مقاطع صاحبان قلم و هنر مطالبی را به رشته تحریر درآورده اند یا به تصویر کشیده اند یا اینکه جامعه سینمایی تلاش هایی برای نمایش صحنه هایی از افتخارات و نقش این صنعت در هشت سال دفاع مقدس به انجام رسانیده اند لیکن واقعیت های نهفته در تاریخ آن سال های حماسه و ایثار، گواه صادق و شاهد روشنی است بر ناگفته ها و نا نوشته های راویان و نویسندگان و هنرمندان از صحنه های پرغرور و پرشور صنعت نفت در هشت سال دفاع مقدس که بدون تردید اگر بسترهای لازم برای تدوین، تالیف و احیای آن لحظه های ناب و افتخارآفرین فراهم و ممکن شود، بهره برداری های مهمی را می توان در نقش سترگ صنعت نفت در دفاع مقدس به منصه ظهور رسانید.
در طول جنگ هشت ساله بارها و بارها، تاسیسات، مراکز انتقال نفت، پالایشگاه ها و خطوط انتقال فرآورده های نفتی و به ویژه چاه های نفت و سرچشمه های اصلی نفت مورد تهاجم، بمباران و موشک باران متجاوزان بعثی قرار گرفتند و در حقیقت دشمنان کمر به ناوبدی و زمین گیر کردن صنعت نفت و به دنبال آن فلج کردن کشور بسته بودند و از هیچ اقدامی برای تحقق این تفکر شوم فروگذاری نکردند.
با این همه، صنعت نفت از تجاوزات سربلند بیرون آمد زیرا تلاشگران، کارکنان و متخصصان صنعت نفت پس از هر حمله و تجاوز دشمن به مراکز مهم نفتی با اعتماد به نفس، ایمان و خودباورزی قلبی به بازسازی و تعمیر و راه اندازی مجدد دستگا هها، مراکز آسیب دیده و حتی از بین رفته پرداختند و دشمنان قسم خورده را کاملا مایوس کردند و لبخند بعثیون را لبانشان خشکاندند.

پاسیار در مورد عملیات ماندگار و در عین حال کم نظیر نیروهای متعهد صنعت نفت برای مهار و خاموش کردن چاه های مشتعل میدان نفتی نوروز در زمان جنگ، که حیرت و تعجب همگان و به ویژه کارشناسان، مدعیان و متخصصان جهانی را به دنبال داشت می گوید: زمانی که چاه های نفتی نوروز، آماج حملات گسترده و همه جانبه بعثی ها قرار گرفت و در حجمی وسیع در آتش کینه و نفرت صدامیان شعله ور شد به دنبال آن همت، غیرت و اتکال به خداوند بزرگ، عواملی شدند تا تلاشگران و بزرگمردان صنعت نفت دست به کار شوند و برای مهار آن چاه ها، لحظه های پرشکوه را خلق کنند و برگ افتخار دیگری بر کتاب درخشان صنعت نفت بیفزایند.
آگاهان برجسته نفتی در کشورهای غربی و منطقه پیش از شروع عملیات مهار چاه ها، باورشان بر ناتوانی و شکست متخصصان و کارکنان صنعت نفت در مهار بحران حاکم بر چاه ها بود و آن را اقدامی غیر عملی و غیر ممکن می دانستند اما بلند همتان صنعت نفت با خودباورز و اعتقاد به اندبشه ها و تجارب ارزنده خویش صحنه هنرمندی خویش را ترک نکردند و با ورود به عرصه حادثه ای بزرگ و ماندگا، نخستین اقدام های مهار را آغاز و با وجود همه سختی ها و مشکلات پیچیده حاکم بر موقعیت چاه های نوروز، کارزاری دیگر را در نوردیدند و سرانجام با تلاش های طاقت فرسا و با عبور دلیرانه از حلقه های متعدد پرفروان آتش و سنگر، سنگر قله های سرافرازی را فتح و درخشش مافوق طبیعت را در تاریخ جنگ و نفت تقدیم امام (ره) و آرمان های متعالی انقلاب اسلامی و ملت مقاوم ایران کردند.
پاسیار از کارنامه درخشان صنعت نفت در سال های خون و آتش می گوید و تاکید می کند که کم نیستند از مجموعه نفت در تمامی بخش ها که در آن سال های طولانی جنگ به صورت داوطلبانه و خودجوش با پشت پا زدن به مناصب و جایگاه های سازمانی و عناوین پر زرق و برق به میدان حادثه و خطر هجوم بردند و ترجیح دادند به جای بهره گیری از امکانات و موقعیت های پول ساز شغلی و زندگی بدون دغدغه عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شده و همگام با رزمندگان اسلام پاسخ کوبنده به متجاوزان عراقی داده و نگاهبانان مرزهای مقدس ایران اسلامی شوند.
از دیگر آثار وی می توان به کتاب فرمانده من در دو جلد، آلواتان، جدال در زیویه، ستارگان خاک، از زیویه تا آلواتان، رهایی با حنظله ها، یک خاکریز خاطره، روزهای عملیات، 10 روز از بهمن 57، روزی که تندیس شکست و مجموعه ای از یادداشت ها، خاطرات، مقالات و داستان های کوتاه اشاره کرد.
وی بارها و بارها از سوی مقامات و مسولان بلند پایه نهادها، سازمان ها و وزرات خانه های کشوری و حتی از سوی مقام معظم رهبری؛ حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مورد تقدیر و تشکر قرار گرفته و صاحب مقام شده است.
مقام معظم رهبری درباره کتاب فرمانده من فرموده اند: " من کتاب هایی را که می خوانم معمولا پشتش یادداشت یا تقریظی می نویسم؛ یعنی اگر چیزی به ذهنم آمده پشت آن یادداشت می کنم. این کتاب فرمانده من را که خواندم، بی اختیار پشتش بخشی از زیارت نامه را نوشتم: السلام علیکم یا اولیاء الله و احبائه! واقعا دیدم که در مقابل این عظمت ها انسان احساس حقارت می کند. من وقتی این شکوه را در این کتاب دیدم، در نفس خودم حقیقتا احساس حقارت کردم." (سخنرانی معظم له در تاریخ 25 تیرماه سال 1370)
عباس پاسیار در نخستین مسابقه فرهنگی، هنری و پژوهشی مهندسی در دفاع مقدس در سال 1388 در رشته خاطره نویسی رتبه نخست کشوری را کسب کرد و در همایش سراسری نویسندگان اهل قلم بسیجی، جشنواره عکس و خاطرات سربازی، همایش فرهنگی، آموزشی و قرآنی ویژه خانواده سازمان بهزیستی کشور، جشنواره خبرنگاران و نویسندگان مطبوعاتی دفاع مقدس، مسابقات خاطرات سفرهای جاده ای، جشنواره نماز و مطبوعات در بخش خاطره و ... صاحب عنوان شده و از سوی مسولان هر بخش مورد تقدیر واقع شده است.