پیر بوردیو (به فرانسوی: Pierre Bourdieu اوت ۱۹۳۰ - ۲۳ ژانویه ۲۰۰۲)، جامعه شناس و مردم شناس سرشناس فرانسوی است.
بوردیو در اول اوت ۱۹۳۰ در دنگین (Denguin) که شهرک کوچکی در منطقهٔ بی آرن از بخش باسه-پیرنه در جنوب شرقی فرانسه است، متولد شد. پدر او یک کارمند دولتی بود و محل زندگی آن ها ناحیه ای روستایی و نزدیک به دهات بود.
بوردیو در دههٔ ۱۹۵۰ در اکول نرمال سوپریور در پاریس تحصیل می کرد. بنا به گفتهٔ خودش با اینکه با درجهٔ عالی در رشتهٔ فلسفه فارغ التحصیل شد، برای اعتراض به ماهیت خشک، بی روح و اقتدار طلبانهٔ آموزش هایی که ارائه می شد از نوشتن رساله امتناع کرد. وی در ۱۹۵۶ به خدمت نظام فراخوانده شد و دو سال در الجزایر در خدمت ارتش فرانسه بود. در سال ۱۹۸۵ کتاب جامعه شناسی الجزایر را به چاپ رساند و تا دو سال بعد در دانشگاه الجزایر به تدریس پرداخت.
او پس از بازگشت به فرانسه در سمینارهای کلود لوی استروس شرکت می جست و به عنوان دستیار با ریمون آرون همکاری می کرد. در سال ۱۹۶۸ مرکز جامعه شناسی اروپایی را تأسیس کرد و تا پایان عمر مدیریت آن را بر عهده داشت. در سال ۱۹۸۱ و در پی بازنشستگی ریمون آرون، کرسی او در کولژ دو فرانس به بوردیو اعطا شد.وی خالق مفاهیمی همچون سرمایهٔ فرهنگی و عادت واره (Habitus) می باشد.
بوردیو جامعه شناسی سنتی را با نظریهٔ خود درآمیخت و همواه در پی ارتباط مفاهیم نظریه شناختی خود با تحقیق تجربی بود. وی آثار خود را که حوزهٔ گسترده ای از علوم، از فلسفه و نظریهٔ ادبی تا جامعه شناسی و انسان شناسی را در بر می گرفت، «تئوری عمل» می خواند.
تمایز، کتابی که در آن بوردیو کوشیده است احکام زیباشناسی را با موقعیت های موجود در فضای اجتماعی مرتبط سازد و از مهم ترین آثار او به شمار می آید.
سلطهٔ مذکر
الجزایر
؛ مقالات:
خانهٔ قبایلی یا جهان واژگون
تجرد و موقعیت روستایی
آثار (ترجمه شده به فارسی)
عکاسی: هنر میان مایه، کیهان ولی نژاد (مترجم)، تهران: نشر دیگر، ۱۳۸۶
نظریه کنش، دلایل عملی و انتخاب عقلانی، سیدمرتضی مردیها، نقش و نگار، ۱۳۸۱
درسی دربارهٔ درس، ناصر فکوهی، تهران: نشر نی، چاپ اول ۱۳۸۸
درباره تلویزیون و سلطه ژورنالیسم، ناصر فکوهی، انتشارات آشیان
واژگان بوردیو
تمایز(مترجم): حسن چاوشیان، نشر ثالث، چاپ اول، ۱۳۹۰
«جامعه شناسی یک ورزش رزمی است»(فیلمی در مورد زندگی بوردیو) اثر پیر کارل - (این فیلم به فارسی زیرنویس شده است)
