تیتوس بورکهارت

تیتوس بورکهارت، آلمانی سویسی تبار، پژوهشگر در زمینه هنرهای اسلامی، معماری و تمدن اسلامی بود و پس از دیدار با فریتهوف شوئون به سنت گرایان و اصحاب حکمت خالده پیوست. او کتاب های بسیاری به انگلیسی، آلمانی و فرانسوی نوشته است که برخی به زبان فارسی نیز ترجمه شده است.

زندگینامه
بورکهارت در سال ۱۹۰۸ در فلورانس ایتالیا دیده به جهان گشود. خاندانش از نجیب زادگان شهر بال بودند. پدرش کارل بورکهارت (۱۸۷۸–۱۹۲۳) پیکرتراشی صاحب نام و پدربزرگش یاکوب بورکهارت (۱۸۱۸–۱۸۹۸) از پژوهندگان تاریخ در قرن نوزدهم و استاد دانشگاه های بال و زوریخ در سوئیس و نویسنده اثر معروف فرهنگ رنسانس در ایتالیا (منتشر شده به سال ۱۸۶۰) بود و تیتوس نوهٔ ارشد این مورخ شهیر به شمار می رفت. در دوران نوجوانی هم شاگرد فریتیوف شوان (۱۹۰۷–۱۹۹۸) متأله بود.
بورکهارت در سال ۱۹۳۵، پس از مسافرت به آفریقای شمالی و شهرهای مغرب اسلامی، در شهر فاس سکنی گزید و در مدرسه کهن این شهر، به پژوهش در تمدن و هنر اسلامی پرداخت. در اینجا به اسلام ایمان آورد و در محضر علی بن طیب درقاوی به طریقت شاذلیه درقاویه سر سپرد و ابراهیم عزالدین نام گرفت.
او از باورمندان به حکمت خالده یا جاویدان خرد به شمار می رفت. بورکهارت در دهه های پنجاه و شصت میلادی در سوئیس، مدیر هنری مؤسسه انتشاراتی اورس گراف Urs Graf در شهرهای لوزان و اولتن بود. فعالیت عمده او در این سال ها تهیه و چاپ مجموعه کاملی از چاپ های عکسی از نسخه های خطی تهذیب شده از سده های میانه بود. بورکهارت به سال ۱۹۸۴ در لوزان سوئیس درگذشت.

کتابشناسی
بخش بزرگی از نوشته های بورکهارت به جهان شناسی سنتی اختصاص دارد که او به یک معنا آن را خادمهٔ متافیزیک می دانست. در سال ۱۹۴۸ برای نخستین بار مقالهٔ چشم انداز جهان شناسی سنتی را به زبان فرانسه منتشر ساخت و اصول این جهان شناسی را، که به دیدهٔ او با هجوم علم جدید در معرض تهدید قرار گرفته بود، بیان کرد. همین سخنان را در رساله ای به نام جهان شناسی سنتی و علم جدید که در سال ۱۹۶۴ به زبان های فرانسه و آلمانی منتشر شد، باز گفت.

*هنر مقدس در شرق و غرب (در زمینهٔ هنر قدسی)

*درآمدی بر آیین تصوف (در زمینهٔ عرفان اسلامی)
در این کتاب، وی که متأثر از آراء محی الدین بن عربی است، تحلیلی از مفاهیم عرفان اسلامی به دست می دهد.

*فرهنگ مغربی در اسپانیا

*هنر اسلام (در زمینهٔ هنر اسلامی)

*آیینه عقل (مرآة العقل)
پس از فوت بورکهارت، ویلیام استودارت، مترجم و ویراستار آثار وی، مجموعهای از مقالات او را گردآوری و از زبان های فرانسه و آلمانی به انگلیسی ترجمه و چاپ کرد، و درواقع این کتاب را باید آخرین اثر بورکهارت دانست.