بن جانسون

بنجامین جانسون معروف به بن جانسون در پانزدهم ژوئن 1572 در وست مینستر لندن متولد شد.
جانسون بعد از تحصیلات ابتدایی و متوسطه وارد آموزشگاه وست مینستر شد و ادبیات کلاسیک یونان و رم خواند، اما در سال 1589، برای کمک به خانواده‌اش درس را رها کرد.
مدتی بعد آشنایی او با گروه بازیگران تئاتر، مسیر زندگی‌اش را تغییر داد. او با نمایشنامه‌نویسان مختلف آشنا شد و به سمت اصلاح و تصحیح نمایشنامه‌ها رفت.
در همین زمان، با تومان ناش آشنا شد. حاصل این دیدار نوشتن نمایشنامۀ طنزی به نام جزیرۀ سگ‌ها بود که در 1597 به روی صحنه رفت، ولی به دلیل رویکرد تند انتقادی به طبقۀ حاکم، شورای سلطنتی توقیفش کرد و بن جانسون را نیز به زندان انداخت.
سال بعد، اولین نمایشنامۀ کمدی‌اش در تماشاخانۀ گلوپ به روی صحنه رفت و شکسپیر در آن نقش‌آفرینی کرد. او نمایشنامه‌های متعددی به رشتۀ تحریر درآورد، از جمله هر انسانی اسیر مزاج خویشتن است، هر انسانی خارج از مشرب خویش است، شعرباف، نقاب سیاهی، زن کم‌حرف و کیمیاگر.
او در سال 1605 با نوشتن کمدی ولپن به شهرت بیشتری رسید. در 1612 ریاست و سرپرستی نمایش‌های دربار را برعهده گرفت.
بعد از مرگ شکسپیر، رهبر مسلم شاعران و نمایشنامه‌نویسان به شمار می‌رفت. اما پس از مرگ شاه جیمز در 1625 با دربار اختلاف پیدا کرد. در این سال‌ها کمتر روی موفقیت را دید. در 1628 قسمتی از بدنش فلج شد و دیگر نتوانست از بستر برخیزد. از سر فقر تمام نمایشنامه‌هایش را به مبلغ دویست دیده لیره فروخت.
جانسون سرانجام در 6 اوت 1673 و در سن 65 سالگی در لندن درگذشت.