یکی از راهبردی ترین اقدامات در مسیر تولید علم، صورت بندی و روایت تحلیلی از شیوه و روش علم ورزی عالمان است. از این جنس مطالعات در رشته فقه به مکتب شناسی فقهی یاد می شود. مکتب شناسی فقهی تلاشی است برای بازخوانی عناصر محوری در روش استنباط فقهای بزرگ به منظور کشف منهج اختصاصی ایشان و تفکیک انواع روش های تفقه از یکدیگر برای انتخاب بهترین و کارآمد ترین منهج. در این بین زمینه سازی برای بهره وری بیشتر از آثار فقها، کمک به مقوله روش شناسی در تحقیقات فقهی و هموارتر شدن مسیر دستیابی به اجتهاد، برخی از آثار و فواید مکتب شناسی فقهی است. کتاب «مکتب شناسی فقهی: جستاری در مکاتب قم و نجف با نگاهی به رویکردهای نو در اجتهاد» به قلم حسین ایزدی از نشر کتاب فردا منتشر شده است.