یادداشت سردبیر

دو ماه از آغازیه گذشت. همیشه شروعِ کاری سختی هایی دارد اما وقتی ثمرش را می بینی تمام سختی ها فراموش می شود. وقتی هم که کار رفته رفته جلوتر می رود، اتفاقات خوشایند دارد و البته اتفاقات ناخوشایند؛ اما همۀ اینها نیز بگذرند و همه چیز این عالم در همین گذشتن است. اما آنچه در این گذشتن به تو انگیزۀ حرکت می دهد دل نبستن است. باید گذاشت و گذشت. از حق نباید گذشت که اتفاقات خوشایند در مسیر طی شده هم به حرکت سرعت می بخشد. برکتِ کار هم همین است که هم سختی داشته باشد و هم راحتی. سختی اگر نباشد یعنی ان مع العسر یسرا نیست که اگر این نباشد به کاری که کردی و یا خواهی کرد غرّه خواهی شد و عُجب تو را فراخواهد گرفت. فرموده اند امان از عُجب! بگذریم که نه اینجا کرسیِ اخلاق است و نه ما نیز صاحبِ اخلاق! پس این امر به صاحبان خویش سپاریم و شتر خویش برانیم! 
مجلّۀ اینترنتی کتاب فردا اکنون دو ماهه شد و تازه دارد با چشمانش می بیند و عالم را با زبانش می چشد تا با قوای حسیّ اش دنیا را درک کند. هر چیزی (کتاب) را می بیند میخواهد به دندان بگیرد شاید چیزی باشد برای خوانده شدن! کتاب های خوب را به ما معرفی کنید تا درباره شان بنویسیم. در هر زمینه که مطالعه می کنید.
سعی کردیم از دوستان کتابخوانمان دعوت کنیم تا برایمان بنویسند؛ دربارۀ کتابهایی که می خوانند. سعی کردیم مخاطبان مجله را به خواندن و نوشتن دربارۀ کتابهایی که می خوانند وادار کنیم؛ سعی کردیم با طرحهای جذاب مطالب را منتشر کنیم؛ سعی کردیم در فضای مجازی به مخاطبان کتابخوان برسانیم تا دست به دست شده و مطالب دوستان نویسنده خوانده شود؛ سعی کردیم نقطه به نقطه برای حرکتمان برنامه داشته باشیم؛ اما خوب بالاخره کارهای این دنیایی کامل نیستند؛ چون انسانِ این دنیایی کامل نیست! از تلاش برای رسیدن به نقطۀ مطلوب دست نخواهیم کشید. بعون الله تعالی. 
سعی کردیم در بستۀ مکتوب کتابهایی را نشانه رویم که کمتر دیده میشوند و کمتر در موردشان مطلب نوشته می شوند. به ندرت سراغِ کتابها و نویسنده های برند رفتیم. چون در مورد آنها مطلب نوشته می شود. به وفور هم در اینترنت در موردِ آنها می توان مطالبی یافت.
در بستۀ عاشورایی که ارائه شد، مطالبمان را در موضوعات مختلف این موضوع پی گیری کردیم. یعنی فقط کتاب ادبیات نبود؛ تاریخ بود؛ تحلیل بود؛ کودک و نوجوان بود و ... . البته یک سری از کتابها را هم برای تعدادی از نویسنده ها فرستادیم که کم لطفی کردند و هنوز مطلبی به ما نرساندند. البته می گذاریم پایِ شلوغیِ سرشان!
برنامۀ پاورقی را به بستۀ عاشورا تا اربعین رساندیم. این برنامۀ گفتگومحور قرار است در هر بسته ای یک بار تولید شود و بنابر مقتضای آن موضوع با یک دست اندرکار کتاب گفتگو داشته باشیم. دعا کنید این گام را هم محکم برداریم. از تیم تولید این برنامه که دو هفته تلاش کردند تا کار به دهۀ آخر صفر برسد، کمال تشکر را داریم. از کارگردان محترم برنامه جناب آقای سیداحمد حسینی؛ تصویربرداران برنامه آقایان سیدمحمود حسینی ، محمد یگانه و وحید کمالی و صدابردار کار جناب آقای محمود پورباقریِ عزیز.
راستی یادم رفت از دوست هنرمندم جناب آقای سعید صفارنژاد طراح محترم تصاویر سایت و از تیم فنی سایت جناب آقای رضوانیان و دوستانشان تشکر کنم. انصافا تلاششان در این روزهای همراهی بسیار جانانه بود. 
کسانی هم هستند که اگر بخواهیم نامشان را ذکر کنیم این سیاهه طولانی می شود و حوصله سربر! پس فقط برایشان دعا می کنیم که خدا به همه سلامتی و خیرِ کثیر بدهد.
برای تولید پادکست هم به دنبال یک کار نو و تازه هستیم تا هم جذاب باشد و هم مفید؛ مفید از آن جهت که برای کتاب خوان ها شنیدنش فایده داشته باشد؛ نه اینکه جای کتاب را بگیرد؛ اما بتواند اگر فرصت خواندن کتابی را نداریم به ما فرصتِ دانستن مطلب آن کتاب را بدهد. اگر نمونۀ خوبی هم سراغ دارید به ما معرفی کنید.
این آغاز راه است و راه طولانی ای در پیش داریم. در این راه اما به کمک همۀ کتابخوان ها و علاقه مندان به کتاب امیدواریم. دلمان هنوز هم با کسانی است که کتاب می خوانند و چیزی برای ما نمی فرستند! چرایش را نمی دانیم. هر کتابی در دست دارید را به این نیت بخوانید که برای ما درباره اش بنویسید. جایِ دوری نمی رود! ما منتشر خواهیم کرد. 
عده ای از کتابخوان ها را خودمان می شناختیم که دعوت شدند تا بنویسند؛ دوستانی هم دارند به ما کتابخوان معرفی می کنند. شما هم اگر کتابخوان های حرفه ای می شناسید و می دانید دست به قلم هستند معرفی کنید تا از وجودشان استفاده کنیم. 
مجلّۀ اینترنتیِ کتابِ فردا یک حرکت در امتدادِ حرکت هایی است که در این سالها انجام شده و دارد می شود. این حرکت هم مثل سایر حرکت ها نیاز به حمایت دارد. حمایت یک مجلّه هم یعنی خواندن آن و دست به دست شدنش. 
این سایت برای رسیدن به افق مدنظر خود به تعامل بیشتر مخاطبان و کتابخوان ها نیاز دارد. 
ما را دریابید... 
یاعلی.