پیامبر رحمت | جستاری درباره کتاب «خلق عظیم پیامبر اعظم»

سناریوی شیطانیِ اسلام‌ستیزی اخیراً با اقدام موهن مجله «شارلی ابدو» و انتشار کاریکاتور علیه پیامبر اکرم(ص)، بیانگر استیصال و ضعف دولت‌های غربی و امریکا در مقابله با گسترش اسلام و کینۀ دستگاه‌های سیاسی و فرهنگی‌شان با دین محمدی است.

تروریسم دینی سعی داشته است با توهین به مقدسات، ایجاد و پرورش گروه‌های افراطی همچون طالبان و داعش، مسلمانان را «جنگ‌طلب» معرفی کند؛ بی‌خبر از آن‌که چراغی که خداوند متعال برافروخته، خاموش‌شدنی نیست و نتیجه‌اش می‌شود همچون سلمان رشدی و عمری را در خفا و ترس سپری کردن!

اکنون در دنیایی که با سیاه‌نمایی و وارونه جلوه دادن حقیقت اسلام در باور و اذهان مردم، کمر همت به نابودی آن بسته‌اند، بیش از هر زمانی می‌طلبد که بر بلندا ایستاد و چهرۀ واقعی پیامبر رحمت(ص) و دینش را شناساند.

علی احمدی‌خواه در کتاب «خُلق عظیمِ پیامبر اعظم» خوشه‌چین خرمن معرفت بزرگان دینی است و حکایاتی شنیدنی را به زبانی ساده و روان روایت می‌کند تا برای همۀ اقشار، حتی نوجوانان و نسل امروز و آنان که محمد(ص) را نمی‌شناسند، چراغ راهی باشد.

کتاب در سه بخش جداگانه اما متصل، با محوریت موضوع به رشتۀ تحریر درآمده است.

حکایات، کوتاه و مختصر بیان شده‌اند تا خواندن کتاب ساده و تأثیرگذارتر باشد؛ هم‌چنین استفاده از منابع موثق، هیچ‌گونه شک و ابهامی باقی نمی‌گذارد. نویسنده با زیرکی و دلیل و برهان، فرضیۀ رحمانیت پیامبر(ص) را در طرد بهتان تروریست بودنشان به اثبات می‌رساند.

بخش اول کتاب در هفت فصل، به مسئله رحمت بودن پیامبر خاتم(ص) نسبت به بشر و حقوق انسان‌ها می‌پردازد.

در نگاه پیامبر(ص) انسان دارای ارزش است، و هر گونه آزار، قتل، نقص عضو و هتک حرمت او دارای قصاص و دیات است. خواه مسلمان باشد خواه غیرمسلمان، کشتن او، معادل کشتن همۀ افراد بشر است و احیای او، معادل احیای همۀ انسان‌های روی زمین است.

احمدی‌خواه در فصل سوم، گذری بر زندگی پیامبر(ص) از تولد تا رسالت و محمد امین بودنشان کرده است تا به این نتیجه برسد که دینی که برای سرخ شدن گونۀ یک انسان و لطمه زدن به موی سر هم جریمه قرار داده است، علاوه بر مقام عصمتی که مسلمانان برای رسول خاتم(ص) قائلند و نیز اسناد پاکی او، شهوت، ثروت و قدرت نبوده است، آمده است برای صلح و مودت.

فصل بعدی شامل 43 حکایت از جلوه‌های رحمانی است که شالوده و اصل سخن کتاب هم همین‌جاست.

پیامبر(ص) غالباً قربانی خشونت‌های دشمنانش بوده و آنچه از او دیده شده، یا جنگ‌های دفاعی است یا صلح و آشتی و عفو و گذشت که اوجش را در فتح مکه می‌بینیم که در رویارویی با دشمنان سرسخت، عفو عمومی و امنیت همگانی می‌دهند، در حالی که در بالاترین مقام قدرت بوده‌اند. هم‌چنین گذشت از قاتلان خونیِ عمویشان، نشان از عفو و گذشت و مدارا با مردم است.

در فصل پنجم، سفارش‌های پیامبر(ص) دربارۀ مهربانی با مردم آورده شده، که به طور دقیق در مورد حقوق بردگان، زیردستان، همسایگان، کودکان و زنان سخن به میان آمده است. «حقیقت آن است که خدای والامرتبه، دربارۀ همسایه چنان به من سفارش فرمود که گمان کردم همسایه از همسایه ارث می‌برد.» ص108

سیرۀ پیامبر(ص) در مورد رفتار با کودکان و زنان، مملو از نکات روان‌شناسی و نیاز جامعۀ امروزی است. در حالی که زنان و کودکان غربیانِ مدعی حقوق بشر، قربانی خشونت و تجاوز و نگاه حقیرانه هستند، اسلام، زن را گلی خوش‌بو معرفی می‌کند؛ بهشت را زیر پای مادران قرار می‌دهد؛ بهترین مرد را کسی می‌داند که برای زنِ خود بهترین شوهر باشد؛ با خانواده به سر بردن، از نشستن در مسجد را نزد خدا پسندیده‌تر می‌شمارد؛ و... .

سیرۀ نظری و عملیِ پیامبر(ص) در مورد حیوانات و حقوقشان و جلوگیری از آزار و اذیت آن‌ها نیز نشان‌دهندۀ نبی رحمت بودنشان است. پیامبری که از مثله کردن حیوانات نهی فرموده و عاملان این اعمال را لعنت می‌کند و‌ یا از گرفتن پر کاهی از دهان مورچه منع می‌کند و از فحش دادن به حیوانات ناراحت شده و از تیز کردن چاقو در حضور حیوان جلوگیری می‌کند، چگونه می‌تواند ـ چنان‌که غریبان مغرض می‌گویند ـ اهل خشونت باشد؟!

تهمتی از نهایت جهل و غایت خصومت، آن هم از سوی کسانی که خشونت را به حد اعلا رسانده‌اند، اخبار مثله کردن بشر و تجارت اعضای زخمی و کشته‌های مردم عراق و یا سر بریدن بچه در مقابل چشمان پدر و مادر، تجاوز و خشونت علیه زنانشان کارنامۀ سیاهی است برای غرب وحشی؛ حال آن‌ها خود را مدافع حقوق بشر می‌دانند و به ساحت پیامبر اعظم(ص) جسارت می‌کنند! تا سیه روی شود، هر که در او غش باشد.

نویسنده در بخش آخر کتاب، به روایت راویان و شعرا از اوصاف پیامبر خاتم(ص) پرداخته است. راویان بالامرتبه چون اهل‌بیت(ع) و اصحاب و هم‌چنین مکاتب دیگر و صاحب‌نظرانشان هر یک از خصایص نیکو و سیرۀ زندگی ایشان سخن به میان آورده‌اند و ایشان را مدح کرده‌اند؛ تا آن‌جا که خداوند می‌فرماید: «ای پیامبر! یکی از اسرار موفقیت تو این است که خوش‌اخلاق و مهربان هستی. اگر تندخو بودی، مردم از اطراف تو پراکنده می‌شدند.» ص257

یا از زبان خودشان با قسم به لفظ «جلاله» می‌فرمایند: «قسم به "الله" که من قبل از آن‌که در زمین، به "امین" مشهور باشم، در آسمان به آن شهرت داشتم.» ص275

و در آخر، کتاب با توجه به گفتۀ خداوند، پیامبر را «الگو و سرمشق» برای جویندگان خیر و خوش‌بختی معرفی کرده است؛ برای هر کدام از اقشار مردم، چه کودک و چه جوان و چه تاجر و توانگر و یا محتاج و مفلس و... حیات و زندگانی پیامبر(ص) بهترین نمونه و عالی‌ترین روش زندگی است، چراکه جامع و دربرگیرندۀ اخلاق عالیه، عادات حسنه، احساسات و عواطف پاکیزه و انگیزه‌های مهم و استوار است.

چه رحمتی از این بالاتر که برنامه‌ای آورده است برای اتمام همۀ ناکامی‌ها و بدبختی‌ها و سیه‌روزی‌های بشر! آری؛ او و دستوراتش، برنامه و اخلاقش، همه رحمت است برای عالمیان در همۀ اعصار و مکان‌ها. تداوم رحمتش، سرانجام، حکومت صالحان روی زمین خواهد بود.