فاطمه معصومه (س) طریقی در تحقق ولایت الهیه

این اثر در چهار بخش با عنوان های چهارده معصوم(ع) مجرای تحقق ولایت الهیه در عالم، بررسی شخصیت حضرت فاطمه معصومه(س)، بررسی عملکرد اجتماعی و تاریخی حضرت فاطمه معصومه(س) و آثار هجرت و عملکرد اجتماعی ـ تاریخی حضرت فاطمه معصومه (س) تنظیم شده است.

بخش اول به بیان جریان توحید و ولایت الهی در عالم، ولایت ائمه اطهار(ع) در سرپرستی عبودیت، تولی به ولایت ائمه اطهار(ع) شرط توحید و تعیین منزلت انسان به میزان تولی به ولایت ائمه اطهار(ع) می پردازد.

شاخصه اصلی شخصیت حضرت فاطمه معصومه(س)، گستره مقام شفاعت حضرت فاطمه معصومه(س)، ولایت، محور احادیث مطرح شده از حضرت فاطمه معصومه(س) و ارجاع شیعیان به زیارت حضرت فاطمه معصومه(س) از مطالب بخش دوم این کتاب است.

بخش سوم در دو فصل هماهنگی و تبعیت عملکرد حضرت معصومه(س) از امام رضا(ع) و بررسی هجرت حضرت فاطمه معصومه(س) به قم با محورهای اصلی هجرت امام رضا(ع) و سرپرستی تاریخی تشیع، هجرت فاطمه معصومه(س) به تبع هجرت امام رضا(ع) و تثبیت پایگاه تشیع، علل و انگیزه هجرت، راز انتخاب قم و سکونت در آن و آینده قم در عصر غیبت تنظیم شده است.

تثبیت و گسترش جامعه شیعی بر محوریت حضرت معصومه(س) با سه عنوان ورود امامزادگان، محدثین و علمای شیعه، تأسیس حوزه علمیه قم و تحول حوزه علمیه از سوی امام خمینی(ره)، قم، پایگاه حفظ اسلام و تشیع، قم، مرکز نشر علوم اهل بیت(ع) به عالم و قم، خاستگاه و مرکز انقلاب اسلامی از مطالب اصلی بخش چهارم کتاب است.

در مقدمه این کتاب به قلم رضیه کشتکاران، مدیر مسؤول مؤسسه کریمه ولایت می خوانیم: «فاطمه معصومه(س) که پرورش یافته خانه ولی خداست به گواه احادیث و روایاتی که در شأن ایشان وارد شده و به گواه روایاتی که از ایشان نقل شده به حق از مصادیق اتم و اکمل این روایت است تا آنجا که امام صادق(ع) سال ها قبل از ولادت آن حضرت، از ولادت و مقام ایشان نزد پروردگار خبر می دهند».

در خاتمه این اثر با اشاره به ضرورت و نتایج توسل به حضرت فاطمه معصومه(س) برای تهذیب فردی و اجتماعی، آمده است: «ضرورت تلاش برای درک مقام و منزلت حضرت فاطمه معصومه(س) نه از آن جهت که آن حضرت دختر امام، خواهر امام و عمه امام است؛ بلکه از آن جهت است که ابعاد و زوایای زندگی الهی آن بانوی بزرگوار و سیره هدفمند ایشان را از جهت عبادی، عرفانی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به عنوان الگویی برتر بشناسیم».