خراسان به عنوان متولی شعر فارسی همواره با قالب های مختلف شعری مثل قصیده و شعرهای حماسی شناخته شده است؛ این در حالی است که در شعر شاعران خراسان رگه های طنز به وفور دیده می شود ولی متاسفانه تاکنون در بین مخاطبان کمتر شناخته شده است.
بیوگرافی مختصری از زندگی شاعران به زبان طنز که اغلب توسط خود آن ها نگاشته شده است همچنین چند نمونه از آثار شاعران نیز در کتاب گنجانده شده است. باید گفت که اولویت انتخاب نفرات در این مجموعه بیشتر با تکیه بر شاعران معاصر بوده است.
سید عبدالجواد موسوی،محمد کاظم کاظمی،محمد حسین جعفریان، مصطفی محدثی خراسانی،سعیده موسوی زاده، رضا رفیع، آرش شفاعی و... از جمله شاعران خراسانی هستند که اسامی آنها در کتاب آورده شده است. البته باید اذعان داشت که شعر جدی شاعران این مجموعه بیشتر در بین دوستداران ادبیات مطرح است که در بین آثارشان، شعرهای طنز نیز دیده می شود.
«سُوسه آمدن» به معنای سنگ انداختن و حرف و کلامی است که موجب مشکل و دردسر شود. طنزپردازان هم با سُوسه آمدن تلاش می کنند، مشکلاتی را که در جامعه وجود دارند و کمتر به آنها پرداخته می شود را به دیگران گوشزد کنند.