ردپایی رو به آسمان

زمین، در آنجا که یوسف پا بر آن کوبیده بود، مثل گردابی شروع به چرخیدن و پایین رفتن کرد. خاکهای نرم و درخشان، آرام می چرخیدند و پایین می رفتند.
یوسف گفت:
نزدیکتر برو و نگاه کن!
سارا، سرش را بالای آن قسمت از خاک گرفت. مثل اینکه دالانی به دنیایی دیگر باز شده بود.