یک آمپول زن موحد

اسرارِ «توحیدی، معرفتیِ» پشت پرده اتاق تزریقات
چطور یک استاد در عرصه پزشکی می‌تواند دانشجویان یک کلاس را با یک جمله به‌جا تبدیل کند به انسان‌های متدین؟ آن هم نه فقط در تدریس رشته علوم دینی یا معارف بلکه در درس فیزیک و درس ریاضی، یا در هر درس دیگری؟ اتاق تزریقات چگونه به یک محیط سرشار از معنویت و توحید تبدیل خواهد شد؟

چطور در اتاق تزریقات باخداتر شویم؟
برای اینکه بتوان از فرصت‌ها بهره برد باید خود را آماده کرد. اتاق تزریقات یکی از این زمینه‌های پرفرصت است؛ به‌خصوص برای هرکسی که روزی روزگاری وارد این محیط شده‌ است! چه آمپول‌ زن بوده است، چه آمپول‌ خور! در لحظات شورانگیز (!) تزریق و در آن شرایط ویژه (!) هم می‌توان نکاتی را با هنرمندی و ظرافت از آموزه‌ها و معارف توحیدی انتقال داد که بیان همین مطالب در جای دیگر چنین اثری نخواهد داشت. باید فرصت را غنیمت شمرد.

پیش‌ از این، تتبع در آثار و مباحث علوم تشریح هم نگارنده را بر آن داشت تا با تدوین یک محتوای مناسب، بستری را برای استادان این رشته فراهم کند تا دغدغه‌مندان این عرصه به واسطه آن بتوانند با توجه و عنایت به محیط اتاق تشریح، نکاتی را به امید تأثیر بی‌نظیر بیان نمایند.

آمپول، وسیله‌ای شد تا معارفی از دین در رگ وجودمان تزریق شود و با یک نکته‌گویی به‌جا و با یک تک‌مضراب، تفکر دینی را در عمق دل جا دهد تا از یاد نرود.

و چه ظرفیت عجیبی دارد حکایت یک آمپول‌ زن موحد!

از اتاق تزریقات به خدا برسیم!