انسان در مسیر رشد و تکامل خویش برای رسیدن به هدف و مقصد نهایی که همانا قرب به خداوند و خدایی شدن است، نیاز به یک سلسله عوامل ضروری دارد. در این میان یکی از مهم ترین عوامل، نبود مانع در مسیر است، چراکه با وجود مانع اپر تمامی نیازمندی های دیگر او نیز تامین گردد. بی تردید حرکت در مسیر و نیل به هدف و مقصود نهایی میسر نخواهد بود، آنچه در این میان حائز اهمیت است، شناختن انسان و تبیین آزادی او بر مبنای انسان شناسی اسلامی است.
آزادی انسان- به عنوان موجودی که متشکل از لعد عالی (انسان و الهی) و بعد دانی (حیوانی و مادی) است - بر دو قسم می باشد:
یک قسم آزادی انسان مربوط می شود به نبودن مانع بیرونی در مسیر رشد و تکامل تحت عنوان «آزادی اجتماعی» مطرح می شود و. قسم دیگر ، نبودن مانع درونی در مسیر رشد و تکامل انسانی و به تعبیر دیگر آزادی انسان از خودش است که به عنوان «آزادی معنوی» از آن یاد می شود.
باید توجه داشت که آزادی معنوی، زمینه ساز و مقدمه تحقق آزادی اجتماعی می باشد و بدون وجود آزادی معنوی، آزادی اجتماعی نیز از پشتوانه لازم برخوردار نخواهد بود. کتاب حاضر، در صدد بیان این مطالب می باشد.