عدل و قدر

پس از طرح مسئله خداشناسی و اثبات باری تعالی، به صفت عدل خداوند متعال پرداخته می شود که نقش اساسی در انسجام جهانبینی توحید دارد؛ اگر خداوند عالم به عواقب امور است و انسانها توان تخطی از علم الهی را ندارند، پس مجبور به خوب یا بد بودن هستند و آنگاه به جهنم بردن انسانی که جبراً خطاکار بوده عدل الهی را مخدوش می کند! از طرف دیگر نواقص و شروری در جهان خلقت مشاهده می کنیم که باعث رنج انسانها و سایر موجودات می شوند، آیا در رنج قرار دادن انسانها در تعارض با عدل الهی نیست؟
این سوالات موجب شد که علاوه بر کتاب شانزدهم طرح (حق و عدالت) که به مبحث عدالت اجتماعی انسانها می پردازد،
در کتاب جداگانه ای هم به عدل الهی پرداخته شود و آزادی یا اختیار انسان از این منظر مورد بررسی قرار گیرد.