عملکرد ارتقاء سلامت: ایجاد اجتماع‌ های توانمند

با شکل‌گیری گفتمان ارتقاء سلامت از دهه هفتاد میلادی قرن بیستم و شناسایی اهمیت تعیین‌کننده‌های جامعه‌ای در وضعیت سلامت افراد و اجتماع‌ها، همزمان مجموعه‌ای از مفاهیم جدید از علوم جامعه‌ای به حوزه سلامت عمومی و و در رأس آن ارتقاء سلامت ورود کرد. یکی از مهم‌ترین این مفاهیم، که در ابتدایی‌ترین تعریف ارتقاء سلامت نیز دارای نقش محوری بود مفهوم توانمندسازی است. با توجه به نقش محوری مفهوم توانمندسازی در گفتمان ارتقاء سلامت از زمان انتشار منشور اتاوا به عنوان نقطه مرکزی سلامت عمومی همواره جهت تبیین و کاربرد عملی آن در سطوح متفاوت بوم‌شناختی مورد توجه دانشمندان علوم جامعه‌ای و سلامت بوده است.

نگارنده اثر حاضر نیز به گشایش مفهوم توانمندسازی در سطح اجتماع و معرفی حوزه‌های توانمندسازی و همچنین توسعه ایده ردیابی موازی پرداخته است. وی مدعی تطبیق رویکردهای توانمندسازی در برنامه‌نویسی از بالا به پایین می‌باشد که مستلزم تقویت پیوندهای بین مسیر ارتقاء سلامت و مسیر توانمندسازی برنامه است، که این امر چارچوب گسترده‌تری را برای یادگیری موقعیتی ارائه می‌دهد.

کتاب «عملکرد ارتقاء سلامت: ایجاد اجتماع‌های توانمند» به عنوان یکی از منابع معرفی شده واحد درسیِ آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت جامعه محور، توسط شورای عالی برنامه‌ریزی علوم پزشکی، در سطح کارشناسی ارشد رشته آموزش و ارتقاء سلامت نیز می‌باشد.