به نظر من

در داستان «به نظر من» اهالی جنگل با پدیده‌ی جدیدی روبه‌رو شده‌اند. روباهی که تازه به جنگل آمده سبک جدیدی از زندگی را به حیوانات معرفی کرده است.
او که مدتی را در سیرک و با انسان‌ها زندگی کرده به کار و فعالیت معمول در جنگل عادت ندارد.
لباس‌ها و رفتار متفاوتش توجه حیوانات را جلب کرده و زندگی سرشار از تفریحش دیگران را نسبت به وظایف و سبک زندگی‌شان دچار سوءظن کرده‌است.
همه در آرزوی زندگی کردن مانند روباه هستند و همین میل باعث می‌شود که نظرات او را در امور مختلف بپذیرند. در این میان شیرو، عاج‌سفید و شاخ‌دار در تلاش‌اند توجه حیوانات را به عدم تخصص روباه و خطرات حاصل از آن جلب کنند. امری که تنها پس از وقوع سیل محقق می‌شود.

روباه بندباز را می‌توان کلیدواژه‌ای برای مداخله‌ی افراد غیرمتخصص در امور مختلف دانست. کلیدواژه‌ی یک حقیقتِ بغرنج که انسان امروز به پیامدهای منفی ناشی از آن مبتالست.
زرق و برق حاصل از شهرت، افراد را به سرعت به پیروانی کر و کور برای اصحاب شهرت و رسانه تبدیل می‌کند. و در میان این هیاهو، توجه به تخصص، استعداد و ویژگی‌های ذاتی افراد، روزبه‌روز کمرنگ‌تر می شود.