دیدگاه های فقهی در مورد حکم متنجس

یکی از تکالیف مربوط به طهارت و نجاست آشنایی کامل با حکم «مُتَنَجِّس» است و منظور از مُتَنَجِّس چیزی است که با یکی از نجاسات عینیّه شرعیّه مانند بول و منی و خون ملاقات کرده باشد که به آن، «ملاقِی» و به آن چیزی که با آن ملاقات شده «ملاقا» گفته می‌شود.
برخی از افراد در اثر عدم آشنایی کامل به تفاوت متنجّسات بَدْوِی و واسطه‌ای ممکن است حکم بعضی از موارد را به عنوان احتیاط به تمام اقسام آن گسترش داده و تدریجاً به بیماری شدید و صعب العلاج وسواس مبتلا شوند، بنابراین، آشنایی کامل با حکم متنجّس و اقسام آن برای یک فردی که می خواهد وظایف خود را به نحو شرعی انجام دهد ضروری است.
برای تبیینِ بهتر و کامل‌تر موضوع این پرسش مطرح است که همان طوری که نجاست عینیّه و هم‌چنین مُتَنَجِّس همراه با آلودگی به نجاست عینیّه مُنَجِّس است، آیا این متنجّس هم اگر با غیرآب یا غیر مطهّرات دیگر آلودگی آن برطرف شد باز هم مُنَجِّس، و موجب تنجیس آنچه با او ملاقات نموده خواهد بود یا نه؟
نوشتار حاضر با عنوان «دیدگاه‌های فقهی در مورد حکم متنجّس» که در دو بخش با عناوین:
1. تقسیم‌بندی اقوال و احتمالات مربوط به تنجیس و عدم تنجیس متنجّس؛ 2. نقل متن عبارات عربی برخی از قائلین دسته‌های سه گانه آمده، به شرح و توضیح این موضوع پرداخته و ضمن نقل و طرح عبارات فقها، آنها را مورد نقد و بررسی قرار داده است.
در خاتمه کتاب به منشأ و برخی علل ابتلای به وسواس در مورد طهارت و نجاست و راه‌های علاج و درمان آن پرداخته شده است.