یکی از اساسی ترین عقاید مسیحیت، آموزه «گناه نخستین» و کفاره بر صلیب است.
به عقیده مسیحیان، انسان در خلقت اولیه اش پاک و مقدس آفریده شد.
اما پس از گناه آدم و خوردن از میوه ممنوعه ، این پاکی از او سلب و طبیعتش بیمار و ارده اش فاسد شد.
این گناه، نه تنها آدم بلکه تمام انسان ها را آلوده کرد و خدا را از بشریت خشمگین ساخت . بشریت در وضعیت اسف باری زندگی می کرد و هیچ راهی برای نجات انسان از وجود نداشت. جزآنکه یک انسان پاک قربانی گناه آدم شود. اما انسان سقوط کرده توان پرداخت این کفاره را نداشت زیرا همه نسل آدم اند و میراثی از گناه نخستین دارند.
سرانجام خداوند یگانه فرزند خود، مسیح را که هم ذات با وی نیز بود، به میان انسان ها فرستاد که در میان آن ها زندگی کند و با مصلوب شدن خود ، کفاره گناهان بشر را بپردازد.
بعد از مرگ مسیح بر روی صلیب ، قهر خدا به آشتی بدل شد.
این کتاب به بررسی توصیفی و انتقادی و مقایسه ای آموزه گناه نخستین و کفاره می پردازد.