سفر از سرخ به زرد: شهید و شهادت در شعر انقلاب اسلامی

در برخی از اشعار شاعران انقلاب، شاهد ابیاتی هستیم که در آنها علاوه بر پرداختن به نورانیت شهید، مدعای دیگری چون طهارت و زلالی و آب گونگی شهید نمود دارد. این مدعا یعنی طهارت و پاکی شهید که طهارتی معنوی و باطنی است در شعر انقلاب با استخدام واژگان مخصوص بیان طهارت ظاهری همچون (شستن)، (غسل) و (وضو) ادا می‌گردد. موسوی گرمارودی، ابتدا طی طریق شهادت را توأم با طهارت و تقدیس معرفی کرده و لازمه گام سپردن در این وادی را ابتدا شستشو در (جاری مهر) و (وضو ساختن از خون) دانسته است؛

در جاری مهر شستشو کن وانگاه زخون خود وضو کن

رو جانب قبله وفا کن با دل سفری به کربلا کن