اثر حاضر اتودی نظری از تخیل جامعهشناختی شریعتی نام گرفته است. در این اثر، مفهوم «اتود» بهمثابۀ یک «استعاره» برای صورتبندی حرکتی جامعهشناسانه در اندیشههای شریعتی بهکار رفته است. مفهوم «اتود زدن» در ساحت نظری یاریکنندۀ ما در پیادهکردن طرح اولیهای است که در ذهن و خوانش خویش داریم.
همچنین تخیل جامعهشناختی میتواند نقطۀ آغازینی برای ظهور ایدهها و اندیشههای جامعهشناختی و حتی طرحی برای شکلگیری یک پارادایم جدید نظری در حوزۀ جامعهشناسی باشد. این اثر در صدد است تا با ارائۀ یک اتود و طرح اولیۀ جدید، نشان دهد که شریعتی چگونه به کمک کاربرد قوۀ خیال در حوزۀ جامعهشناسی در صدد طرح ایدهها، اندیشهها و حتی پارادایمی جدید در حوزۀ جامعهشناسی بوده است.