عرفان، شناخت متعالیِ حقیقت، مبتنی بر سلوکی حبی است که به ویژه هریک از ادیان الهی مراتبی از آن را ظهور داده اند. چگونگیِ این ظهور در متون دینی اسلام و مسیحیت و در تاریخ این دو دین بزرگ و همچنین مباحثی همچون الاهیات عرفانی ـ تنزیهی، وحدت وجود و چگونگی سلوک در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است.