دین، کجروی و کنترل اجتماعی

نویسندگان کتاب، پژوهش خود درباره رابطه بین دینداری و کجروی را در دو بخش عرضه کرده اند،
در بخش اول، دین را حافظ نظم اخلاقی و اجتماعی در نظر گرفته اند،
ایشان پس از بحثی نقادانه راجع به انگیزه ها و گفتمان منجر به تکوین جامعه شناسی عرفی و عقب افتادگی جامعه شناسی در این خصوص، با اتکا بر شواهد تجربی، بر تاثیر مثبت و قاطع دینداری بر کاهش انواع کجروی در جامعه آمریکا تاکید کرده و این یافته را با رویکردی جامعه شناختی تبیین کرده اند.

در بخش دوم، کانون توجه از نقش دین در حفظ نظم اخلاقی ، به تحلیل دین، به مثابه کجروی معطوف شده است. در این بخش پس از بررسی تاریخی گفتمان علمی شکل گرفته در برابر فرهنگ دینی ، سازو کار شکل گیری و گسترش جنبش های مبتنی بر کیش در حضور دین یا دین های جا افتاده در آمریکا و اروپا، بررسی و تاملات دقیقی راجع به راز ماندگاری کمون های دینی آرمان شهری و ناپایداری کمون های آرمان شهری غیر دینی در معرض نظر خوانندگان قرار داده شده است.

نویسندگان در فصل آخر ضمن تاکید بر غفلت جرم شناسان و جامعه شناسان از دین، راهنمایی های مفیدی برای مطالعات آتی پیشنهاد کرده اند.