قصه های شیرین دلستان و گلستان 3: پناهگاه آهو

مجموعه‌ی پنج جلدی قصه‌های شیرین دلستان و گلستان، دنیایی سراسر ماجرا و حادثه و روایت‌هایی شگفت‌انگیز از زندگی مردم دو روستاست: یکی در دامنه‌ی شمالی کوه و دیگری در دامنه‌ی جنوبی.

در سومین جلد از مجموعه‌ی پنج جلدی قصه‌های شیرین دلستان و گلستان، این قصه‌ها را می‌خوانید:

پناهگاه آهو:
عمو داراب حالا می‌دانست که ناراحتی جهانگیر از چیست. جهانگیر به دنبال یک آهوی زخمی آمده بود و مطمئن بود که در یکی از خانه‌های دلستان پنهان شده است…

مهمان ناخوانده در دلستان:
برف که سنگین می‌شد، صدای قرچ و قروچ تیرهای چوبی سقف به گوش می‌رسید. خاله قدری گوش نیز کرد که ببیند از کجای سقف صدا می‌آید…

عسلی برای حکیم:
آقا مراد گفت: قرار من با آقا مرتضی این بود که من کندوهایم را در باغ او بگذارم و در پایان فصل، هر چه عسل برداشت کردیم، ده درصد از آن را به آقا مرتضی بدهم. اما حالا او قبول ندارد…

پرندگان چمستان:
خورشید آرام آرام داشت طلوع می‌کرد که حکیم و جمال در حالی که چند گوسفند را هی می‌کردند، به میدان چمستان رسیدند. همیشه در این ساعت، صدای آواز پرندگان آن‌قدر بلند بود که تا بیرون روستا می‌رفت، اما الان هر چه گوش کردند، هیچ صدایی نمی‌آمد. خبر درست بود! در چمستان دیگر پرنده‌ای پر نمی‌زد…

بوی گل‌های کمال کجاست؟:
باور مردم گلستان این است که هیچ گلی از خودش بویی ندارد! وقتی گل را به کسی هدیه می‌دهیم، عطر پیدا می‌کند. اما ماجرای قصه تازه از این‌جا شروع می‌شود…