کتاب حاضر پژوهشی درباره بررسی تطبیقی تعامل مردم و حاکم از دیدگاه امام محمد غزالی و امام خمینی، به عنوان دو متفکر و اندیشمند اسلامی است که نمایندۀ دیدگاههای دو مذهب تسنن و تشیع میباشند.
آنچه بر اهمیت این مقایسه میافزاید این است که اندیشه سیاسی غزالی در پارادایم اندیشه سیاسی سنتی تحلیلپذیر است. اما اندیشه امام خمینی از شاخصه اندیشه سیاسی سنتی فراتر میرود و بنابراین بررسی این موضوع در دو گفتمان سنتی و فراسنتی اهمیت این پژوهش را افزایش داده است.
این نوشتار میتواند درخصوص بحث مهم رابطه دین و دموکراسی و رابطه اسلام و صهیونیست زوایای جدیدی را مطرح سازد و قدمی دیگر در تبیین ابعاد و زوایای این مباحث تئوریک برای اندیشمندان و محققان باشد.