سلامت اجتماعی یکی از ابعاد چهارگانه سلامت است. بر اساس نظر خبرگان این حوزه، سلامت اجتماعی عبارت است از کمیت و کیفیت تعامل فرد با اجتماع به منظور ارتقای رفاه آحاد جامعه، که نتیجه نهایی این تعامل، ارتقای سرمایه اجتماعی، امنیت اجتماعی، کاهش فقر و بیعدالتی است و نقطه مقابل آن، افزایش آسیبهای اجتماعی میباشد. در منابع اسلامی نیز توجه ویژهای به جامعه و مسایل مربوط به آن وجود دارد؛ تا آنجا که شاید بتوان گفت: اکثر آموزههای اسلامی، اجتماعی است، اما این آموزهها باید مورد پژوهش دقیق قرار گرفته و به شکل علمی دستهبندی شود.
نویسنده در این کتاب با اتکا به منابع اسلامی، "بیست و چهار مفهوم" اصلی سلامت اجتماعی را احصاء کرده است که در ادامه آن را به "یازده مولفه" تحلیل گردانید و سپس از آن "پنج بُعد" به دست آورده است که شامل: بعد عاطفی (پیوند + تمایز)، هیجانی (نشاط + زینت)، شخصیتی (کرامت اجتماعی)، نیازمندی (سرمایه + اعتماد) و بعد امنیتی ارتباط (امنیت اجتماعی).
گزیده کتاب
با توجه به این رویکرد، پژوهش حاضر در چهار فصل سامان یافته است که به قرار ذیل می باشد:
فصل اول: معنای سلامت اجتماعی و مفاهیم اسلامی آن فصل دوم:تحلیل مفاهیم اسلامی سلامت اجتماعی فصل سوم:الگوی اسلامی سلامت اجتماعی فصل چهارم:جمع بندی و الگوپردازی کلان