جعفر شاطر غلام و چند داستان دیگر

برخی از ساعات شب که سراسر به حرکت و پاروزدن می گذشت، یادمان می رفت که هدف مان تنها پیدا کردن جناح خودی است؛ بنابراین رفع گرسنگی و عطش، هدف را از یادمان می ربودو یافتن چیزی برای خوردن و آشامیدن، آرزوی مان می شد. "اوسا" اگر حالش مساعد بود، توی جیب جنازه های دشمن و یا شهدایی که روی آب شناور بودند را هم می گشت. و اگر او این کار را نمی کرد، من از مشروبات الکلی و ماهی های مرده و شناور روی آب هور هم نمی گذشتم: قوطی ها و شیشه هایی که محتویات شان به هدر رفته یا ته مانده ای از مشروب در آن ها باقی مانده بود، به سختی کام تلخم را می آزرد؛ اما احساس می کردم چیزی برای معده ام که هم چون کودکان شیون سر می داد به ارمغان آوردهام. "اوسا" نیم پلاک شهیدان را جدا می کرد و توی یقه لباس راسته غواصی می گذاشت.