این کتاب، دربردارنده صد و چهارده قطعه شعر آیینی از شاعر فقید «سیدحسن حسینی» در قالب های غزل، مثنوی، چهارپاره، رباعی، دوبیتی و نیمایی است. از آن میان می توان مضمون معطر؛ ازلی مرد؛ مفهوم بلند مهربانی؛ عرش راز؛ بوسه خورشید؛ طواف دل؛ ساحل انتظار؛ شب خیمه گاه؛ جلوه؛ پلی به پنجره های شکسته و نجواهای نیلوفری را نام برد.