موعود عرفان: امام زمان (عج) از دیدگاه عرفان

نگارنده در این پژوهش، شخصیت و ولایت امام زمان (عج) را از منظر عرفان، بررسی کرده است. وی بر این اساس، ابتدا کلیاتی را در خصوص عرفان نظری و عملی بازگو می کند که از آن جمله است: راه های شناخت حقایق جهان، چگونگی پیدایش عرفان، تاریخچه ی عرفان، عرفان عملی، و سیری در عرفان نظری، اعم از: تجلی ازلی، عشق و حرکت جنسی، جهان شناسی، خداشناسی، انسان شناسی (ولایت)، مجاهد، و ریاضت، فنا، و شهود و مکاشفه. در ادامه خلیفه ی اللهی امام زمان (عج) و این که وی آیینه ی حق نما و گیتی نماست، بازگو می شود. "امام زمان و اسماء الهی"، "تجلی و ظهور در هستی"، "امام زمان و خلقت"، "حرکت جنسی و عشق"، علم امام زمان (ع)"، "رابطه ی امام با اصول دین"، "زیبایی های معنوی امام زمان (ع)"، "حضور امام زمان در بین افراد جامعه"، "احاطه ی امام زمان بر عالم"، "امام زمان، کلمه ی تافه و معدن کلمات"و "مقام محمد و امام زمان عج" از دیگر مباحث کتاب به شمار می آید. به تصریح نگارنده: "در بینش عرفانی و معرفت باطنی، امام زمان (عج) خلیفه ی حق در ملک و ملکوت و مصداق آیه ی خلافت، دارای تمام صفات الهی ـ جز الوهیت ـ مظهر اسم اعظم، حامل تمام حقیقت قرآن و گویاترین آینه و تابلوی نمایشگر حق است. ولایت و حقیقت او حاضر و نافذ در تمام عوالم بوده، ارکان اشیاء مملو از وجود و حضور وی است. وجود او خلاصه و چکیده ی عالم است و آفرینش، شرح و تفصیل اوست.