کتاب مون سون: زندگی مردی که باران بود، سرگذشت داستانی شهید دکتر سید محمد علی نقوی نوشته است و در انتشارات راه یار به چاپ رسیده است.
تاریخ پرفرازونشیبِ تنها کشوری که در طول تاریخ به نام اسلام موجودیت یافته، هیچگاه بهدرستی بررسی و بیان نشده است؛ از زمانی که بزرگترین و پرجمعیتترین کشور اسلامی بود، تا زمانی که نیمی از هستیِ خود را از دست داد. کشوری که مسلمانان شبهقاره آنرا «پاکستان»، یعنی محل زندگی پاکان میخوانند؛ سرزمینی عاری از شرک و کفر.
این مستندنامه، مبتنیبر حقایقی است از سختترین برهۀ حیات مسلمانان و بهویژه شیعیان، در کشور پاکستان. برخی نامها شاید حقیقی نباشند، ولی اتفاقاتْ واقعیتهاییاند که تاریخ آنها را به چشم دیده است؛ درست زمانی که کشورهای ایران و افغانستان هم روزگار متلاطم و سختی را سپری میکردند. البته که بین رمان و تاریخنگاری تفاوت بسیار است؛ بااینحال کوشیده شده اتفاقات را بر اساس واقعیت و بهشکلی روایی بیان شود.
دکتر «سید محمدعلی نقوی» در 27 سپتامبر سال 1952 در شهر لاهور متولد شد. سلسله نسب این شهید والامقام به امام علی النقی علیهالسلام بر میگردد. شهید نقوی در دوران طلبگی از مشهورترین سخنرانها به شمار میآمد. وی در سال 1969 در رشته علوم انسانی به کسب درجه دکتری نائل آمد و سرانجام در سال 1994 به دست تکفیریها به شهادت رسید.
بنیانگذار بزرگترین سازمان دانشجویی شیعی پاکستان به نام سازمان دانشجویان امامیه با حدود 5 میلیون عضو، مروج گفتمان انقلاب اسلامی در پاکستان، مسئول ستاد استقبال بینظیر مردم پاکستان از آیتالله خامنهای در دوران ریاستجمهوری، عامل برگزاری برائت از مشرکین در حج سالهای پس از حج خونین که ایرانیها حضور نداشتند و شکنجه شدن در زندانهای سعودی و حضور در دفاع مقدس در کنار رزمندگان ایرانی در دو نوبت و طبابت در جبههها از افتخارات شهید نقوی در طول حیات پربرکت خود بود.