ره عشق: نامه عرفانی حضرت امام خمینی (س)

آنان که انکار مقامات عارفان و منازل سالکان کنند ، چون خودخواه و خودپسند هستند هر چه را ندانستند حمل به جهل خود نکنند و انکار آن کنند تا به خودخواهی و خودبینیشان خدشه وارد نشود (مادر بت ها بت نفس شماست) تا این بت بزرگ و شیطان قوی از میان برداشته نشود راهی به سوی او جل و علا نیست و هیهات که این بت شکسته و این شیطان رام گردد.

- این کمال انقطاع ، خروج از منزل خود و خودی و هر چه و هر کس و پیوستن به اوست و گسستن از غیر، و هبه ای الهی است به اولیای خلص پس از صعق حاصل از جلال که دنبال گوشه چشم نشان دادن او است.

- در رفع حجب کوش نه در جمع کتب، گیرم کتب عرفانی و فلسفی را از بازار به منزل و از محلی به محلی انتقال دادی یا آن که نفس خود را انبار الفاظ و اصطلاحات کردی و در مجالس آن چه در چنته داشتی عرضه کردی و حضار را فرفته معلومات خود کردی... آیا با این محموله های بسیار به حجب افزودی یا از حجب کاستی؟... کوشش و مجاهده کن که انگیزه، الهی و برای دوست باشد.

- سعی کن اگر اهلش نیستی و نشدی، انکار مقامات عارفین و صالحین را نکنی و معاندت با آنان را از وظایف دینی نشمری، بسیاری از آنچه آنان گفته اند در قرآن کریم به طور رمز و سربسته، و در ادعیه و مناجات اهل عصمت بازتر، آمده است و چون ما جاهلان از آنها محرومیم با آن به معارضه برخاستیم.

گویند صدر المتالّهین دید در جوار حضرت معصومه سلام الله علیها شخصی او را لعن می کند، پرسید : چرا صدر را لعن می کنی ؟ جواب داد: او قائل به وحدت واجب الوجود است، گفت : پس او را لعن کن! این امر اگر قصه هم باشد حکایت از یک واقعیت دارد. واقعیت دردناکی که من خود قصه هایی را دیده یا شنیده ام که در زمان ما بوده است. من نمی خواهم تطهیر مدعیان را بکنم که :« ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد» می خواهم اصل معنی و معنویت را انکار نکنی، همان معنویتی که کتاب و سنّت نیز از آن یاد کرده اند و مخالفان آن یا آنها را نادیده گرفته و یا به توجیه عامیانه پرداخته اند. و من به تو توصیه می کنم که اول قدم، بیرون آمدن از حجاب ضخیم انکار است که مانع هر رشد و هر قدم مثبت است. این قدم کمال نیست، لکن راهگشای به سوی کمال است چنانچه «یقظه» را که در منازل سالکان اول منزل محسوب شده است از منازل نتوان شمرد، بلکه مقدمه و راهگشای منازل سالکین است. در هر صورت با رو انکار نتوان راهی به سوی معرفت یافت.