فراخوانی ...

سلوک عاشورایی - منزل دهم: شرح خطبه منا (پیش گویی های امام حسین (علیه السلام))

ویراست دوم

1665 بازدید

جهت خرید پیامکی این محصول، کد محصول، نام و نام خانوادگی، آدرس و کد پستی خود را به شماره زیر ارسال نمایید. همچنین می توانید از QRCode بالا جهت ارسال پیامک استفاده نمایید:
9810003022

مولف : مجتبی تهرانی

ناشر کتاب : مصابیح الهدی

وزن(گرم) : 408

شابک : 978-600-93195-6-5

نوع جلد : جلد نرم

قطع : رقعی (21*14)

سال نشر : 1394

شمارگان : 2000

چاپ جاری : 3

تعداد صفحات : 348

تاریخ ثبت اطلاعات : چهارشنبه 8 آذر 1391

تاریخ ویرایش اطلاعات : یکشنبه 8 مهر 1397

کد : 11928

~~140,000 ریال~~ 126,000 ریال

افزودن به سبد خرید

امام حسین و عاشورا

معرفی کتاب

کتاب حاضر پایان بخش و در حقیقت مروری بر همه مطالب قبلی است .حضرت استاد در بخش اول سخنان خود با استناد به پیشگویی های امام علیه السلام درباره جزئیات مصائب و سختی های این حرکت نتایج و پیامد های قیام سرنوشت دشمنان و آینده تاریک کوفیان هدفمند بودن قیام را اثبات کرده و حرکت امام علیه السلام را قیامی آگاهانه و کاملا برنامه ریزی شده معرفی می نمایند .

معظم له در این فراز حرکت کربلا را مبتنی بر یک فرهنگ جدید الهی ارزیابی کرده که تنها در مکتب اولیای خاص خدا معنا دارد .در این فرهنگ جدید عاشورایی کشتن مساله اصلی نیست بلکه ممکن است کشته شویم و برای بقای هدف قربانی بیشتری تقدیم نماییم . از همین روست که نه تنها بقای اسلام و اساس مکتب توحید با قیام امام حسین علیه السلام پیوند خورده است که اساسا بقای هر اندیشه و هر معنویتی مدیون قیام عاشوراست .

مرحوم استاد در بخش دوم از مباحث خود به ترجمه و شرح خطبه منا می پردازند که با توجه به موقعیت مکانی و زمانی همچنین ویژگی حاضران و مخاطبان آن بیشتر باید مورد توجه اندیشمندان و تحلیلگران قرار گیرد .

گزیده کتاب

روایتی از پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله که میفرمایند خداوند مبغوض می دارد آن مومن ضعیف النفسی را که دین ندارد. چه مومنی است که دین ندارد؟ به قول من سول کردند که آقا تناقض می فرمائید؟ در اینجا پیغمبر اکرم این مساله دین را مطرح میکند چون دین شخص را به وسیله کار های بیرونی اش می فهمیم. ممکن است که از نظر درونی خودش اعتقاد داشت که این کار کار خلاف و حرام است و خودش هم نکند اما از نظر بیرونی وقتی که دیگران آن کار را می کنند بی تفاوت می گذرد. حضرت می فرماید :چنین شخصی دین ندارد. مومن ضعیفی است که دین ندارد. مومن است چون واقعا درونش اعتقاد دارد. اما دین ندارد به این دلیل است که مبرز ندارد. معلوم نمی شود که او چه دین و آئینی دارد.

محصولات مرتبط