گزیده کتاب

گزیده ای از غزل با عنوان «خاطره ها» را در زیر می خوانیم:

کاروان رفت و به جا ماند از او، خاطره ها
خیمه ها، نافله ها، دغدغه ها، دلهره ها

آه بر منبر نی نیز، ندیدند تو را
آفتابی تو و، این تیره دلان:شب پره ها

کوخی از کنگره ی کاخ ستم بر جا نیست
باش تا مَزبَله سازند از این مقبره ها!

می رسد قافله ی صبح ز دروازه ی شام
می تراود سحر از روزنه ی پنجره ها

کاروان ظفر از مرزِ خطر کرد عبور
دود اِسپند به رقص آمده در مجمره ها
*
ما شب شعر تو را شام غریبان کردیم
می زند خیمه فقط سوگ تو در کنگره ها!

خواهش و خواری و زاری، گله و گریه و عجز
کربلای تو تهی باد از این منظره ها!

شرف و غیرت و مردانگی و عشق گذشت
ذهن تاریخ پُر است از تو و این خاطره ها

ای بسا اسوه که اسطوره از آن ساختند!
محکی کو که شناسد سرَه از ناسِره ها!